Sızısı bol bir kaderin hükmü yuva kursun solumda.
Sen iyi ol.
Ölesi gelsin bakışlarının değdiği her bir çiçeğin.
Bir bana bak.
Bir benim rengimi bil.
Gelişin ne kadar imansa,
gidişin o kadar küfürdür dünyaya.
Ömrün olacağım derken
ölümüm olman,
sığmadı hiçbir ahlâk ve de edebe..
Ve ben acizdim.
Hurilerin imrendiği bir kadın doğurmuştu ütopyam.
Meğer varlığın yokluğuna,
gelmeler'in gitmeler'ineymiş öteden beri gebe !
Ah ben saflığı, bilemedi hiç ya.
Yorgun argın anıları ayağıma bağlayıp,
hafifçe itiversin işaret parmağıyla biri beni uçurumdan.
Ne çok
Bütünleşmişti badirem,
sana ait olduğunu sandığı tüm bakire sevaplarla.
Ben geçmiş yüzyılın en büyük bahtsızı.
Ben gelecek yüzyılın mecnundan farksızı.
Kıyamet gibiydi ve kopuyordu bir çok kez aklımda.
Sen gitmişsin ben düşmüşüm sırattan.
Binler dolusu sebeple, ıslatırmış yanağımı.
Ruhuma temas edince sürüyle hatıran.
Bilemeyişin,
külfetten bir kambur bıraktı omzuma.
Bilmedin beni.
Bileceğinde yok anlaşılan.
herkese nefes nefese koşayım derken ah bana bir nefesi çok gören insan.
Her şeyi alıp götürmüşsün ya..
Sevinci,
Hisi,
Neşeyi..
dedim ya güzel olan her şeyi.
Bıraktığın bir acıma duygusuymuş bana.
O da göz göze geldiğim her canlıdan üstüme sıçrayan.
Üstüme tane tane sıçrayan.
