@ametistinsesi'ne ithafen...
Bana üzüntülerini saklayarak,
gizliden gizleye sitem edişini.
Her sözüme sabır değerinde duruşlar,
şükür nezdinde aminler sergileyişini.
Seni yoktan yere suçlayışlarıma,
kendini bir bebek masumiyetinde savunma şeklini.
Bir tek kırıntımı dahi
değersizleşen dünyanın sokaklarına savurmadan,
hepsini tek tek içine çekişini.
Beni herkesin yaraladığı yerden dudaklarınla üfleyip serinletişini.
Acımı kaderine bal eyleyişini.
'Senle olunurda sensiz ölünür' tümcesini girdaplı dalgalarıma sükunet eyleyip
veyahut karanlık dehlizlerime
ışık ışık serpişini.
Buz tuttuğum yerlerden sıcacık bana gelişini.
Hüznümü hüznün eyleyişini.
Her halime eriyişini.
Halsizliğime kendini heba edişini.
Dağ gibi çoğalan buhranlarıma gözlerinin akıyla merhamet gösterişini.
Kaygım için delirişini.
Kalsanda katlanılmazlığıma gebe,
Her daim kucağıma nurtopu huzurlar verişini.
Beni göğe çıkaran senken,
Seni ordan düşüren bana tek ses etmeyişini.
Kötü oluşuma rağmen,
iyi oluş saflığıyla hep sevişini.
Ağlatsamda rezil dilimden ötürü seni.
Tekrar tekrar "iyi ki varsın" deyip başımı göğsünle mesh edişini.
Serzenişini.
İç çekişini.
Kirpiklerinle beni mest edişini.
Her şeyini,
Ama her bir şeyini...
Aklının alamayacağı derecede çok özledim bu gece.
Anlayamazsın.
Aklın ay gibi tutulur.
Düşüncelerimi perperişan eder düşlerin.
Anlayamazsın..
Sana çok öldüm,
Sana bir dirilip bin öldüm bu gece.
