Keşke önünde dikildiğim evin kapısını anahtarla uğraşmak yerine
zilini çalarak açtırsam..
Açtırsam sana kapıyı !
Kalbim göğüs kafesime sığmasa,
heyecanlansam..
Tüm bitkin,
bezgin,
beti benzi atmış hücreler olayın şokuyla canlansa bir anda.
Evimin kapısını açsan bana.
Yüzüm bastığın yer,
yüzün baktığım gök olsa.
Sonsuzluğunla beni boğup sonum olsan..
Kapı açılsa,
sen dursan karşımda.
Sen dursan,
ben evren kadar sarılsam sana.
Yanaklarım ıslansa,
Sarı sarı ağlasam,
Hepsi huzurdan olsa..
Daralan içimi, gözbebeklerinden yayılan ferahlık parçalasa.
Merhamet tüten kollarınla sarılsan.
Heybemde senindir ne var ne yoksa.
Gözlerime baksan,
İşte o an
Benim cennete kadar yolum olsa.
Oracıkta diz çöksem sana,
Baksam gözlerine,
Baksam içindeki bebeklerine.
Ara sıra değil,
ara sıralardan da fazla.
Namerdim bir daha huzur denilen şeyi ararsam..
Sarılmamla yanmam bir olsa,
Yansam sana cehenneme kadar,
Yansam cehennemden fazla.
Keşke,
Keşke şu önünde durduğum kapıyı açan sen olsan..
