KOD ADI SERİSİ-1 KIRMIZI

İNTİKAM

Ders teknoloji kullanımıydı. Bu da benim planımı yürürlüğe koymam için en iyi zamandı. Dünden sonra Zehir ve ekibinden iyi bir intikam almayı çok istiyordum. Özellikle Bora'dan. Bundan sonra bana bulaşmadan önce bir kez daha düşüneceğine emindim. Ben onun bulaşmak isteyeceği türden biri değildim.

Oyunculuk alanında ne kadar yetenekli olduğumu bilmiyordum. Ama bu gün ilk denemesini yapacaktım. Oğuz ve Gizem yapacağım şeyi biliyorlardı. O yüzden bana destek olacaklarını söylemişlerdi. Ama ben istememiştim. Bunu tek başıma halletmeliydim. Zira bu iş ne kadar kalabalık olursan o kadar berbat bir hal alabilirdi. O yüzden yalnız halletmeliydim. Şortumun kenarına tutturduğum makası kontrol ettim. Hala yerinde duruyordu. Derin bir nefes aldım. İşte başlıyorduk.

Elimi kaldırıp eğitmenin görmesini sağladım. Şükürler olsun ki eğitmen kızdı. Bu da benim nasıl bir durumda olduğumu daha iyi anlayacağı anlamına geliyordu. Yüzümü solgun görünmesine özen gösterdim. Bir elimle karnımı kavramış halde acı çektiğime onu inandırmam gerekiyordu. Sonunda beni gördüğünde birkaç kişi daha bana dönmüştü.

" Evet çaylak."

" Revire gidebilir miyim?" dedim sesim zar zor duyulacak şekilde. Kadın şüpheyle yüzümü inceliyordu. Ama ben bu ağrıya her ay katlandığımdan nasıl hissedildiğini biliyordum. O yüzden bildiğim konu hakkında rol yapmak daha kolay oluyordu.

" Git bakalım." Dedi ama hala şüpheleniyor gibiydi.

Yerimden yavaşça kalkıp kapıya doğru yürümeye başladım. Attığım her adımdan acı çekiyor olduğum belli oluyordu. Kendimi zorlukla koridora atmayı başardığımda rahatlamak için henüz çok erkendi. Eğitmenin gözü hala üzerimde olabilirdi. O yüzden oyunuma devam ederek bir elim karnımda diğer elim soğuk duvarda yürüyordum. Sonunda koridoru döndüğümde, düzelerek doğruldum.

Mavi takım şu an spor salonundaydı. Bu da benim için ideal zamanı oluşturuyordu. Öğle arasına yarım saat kalmıştı. Yani eğlenceyi yakın zamanda görebilecektim. Temkinli adımlarla alt kata inmeye başladım. Spor salonu zemin kattaydı. Ve buraya o kadar sık gelmiştim ki bakmadan bile her yeri bulabilirdim. Koridoru geçip spor salonun olduğu bölüme geçtim. Salondan hala sesler yükseliyordu. Zehir'in öfkeli sesi tüm koridora yayılıyordu. Daha önce onu öfkeli görmemiştim. Bir yanım gidip bakmak istese de diğer yanım yani mantıklı olan tarafım fazla vaktimin olmadığının farkındaydı.

Kızların soyunma odasını görmezden gelerek doğrudan erkeklerin soyunma odasına girdim. Spor çantaları ortada duruyordu. Aptallar... İşimi bu kadar kolaylaştıracaklarını bilmiyordum. İntikam almayı bile eğlenceli hale getirmiyorlardı.

Sessiz olmaya özen göstererek içeriye girdim. Çantalardan hangisinin Bora'ya ait olduğunu bilmiyordum. O yüzden bende intikamımı parçalara bölerek, mavi takımın tüm erkeklerine eşit oranda sunmaya karar verdim. İşler daha eğlenceli olamazdı her halde. Hızla elime geçen ilk çantayı açıp içindeki şortu çıkardım. Hemen arka tarafına iki makas darbesi atıp çantaya geri tıktım. Sonrada sıra sıra diğerlerine aynısı yaptım. Acaba giyinmeden fark ederler miydi? O yorgunlukla biraz zor olurdu ama yine de fark etmemelerini tercih ederdim. Zira bu halde yemekhane kuyruğuna girmelerini çok isterdim.

İşimi hızla bitirdim. Şimdiden on beş dakika geçmişti. Barut gibi dakik bir adam değilse dersin her an bitme olasılığı vardı. O yüzden de elimi çabuk tutup odadan dışarıya çıkmam gerekiyordu. Kapıya yaklaşıp dışarıyı kontrol ettim. Kimsenin olmadığını görünce kendimi dışarıya attım. İçimde kahkaha atma isteği vardı ama şu an sırası değildi. Yakalanma riskine giremezdim.

Merdivenlere yöneldim. Burayı geçtiğim an kurtulmuş olacaktım. O zaman rahatça gülebilecektim. " Bakın burada kimler varmış?" merdivenin basamağına attığım adım havada öylece kalakalmıştı. Yakalandın dedi iç sesim. Lanet olsun...