KOD ADI SERİSİ-1 KIRMIZI

OYUN BAŞLIYOR

multimedyada Cem Kuzey var.

Görevin ilk günüydü bu gün. Bu nedenle kendimi fazlaca heyecanlı hissediyorum. Bu gün sonunun ne zaman olacağını bilmediğimiz bir görevin başlangıcıydı. Bizi nelerin beklediğini, başımıza nelerin geleceğine dair hiçbir fikrimiz yoktu. Şu an için tek bildiğimiz ölen arkadaşımızın son anlarında bize gönderdiği videodaki belgeleri bulmaktı. Bunun kolay olmadığını hepimiz biliyorduk. Bu nedenle hata yapma lüksümüz yoktu. Çünkü yapacağımız en küçük bir hata hayatımızla sonuçlanabilirdi.

Bunları düşünmeyi bırakmam gerekiyordu. Düşündükçe hataya daha fazla meyilli olabilirdim. Bu nedenle bir an önce hazırlanma işine girişmem gerekiyordu. Bu günden itibaren Oğuz, Gizem ve ben İşletme bölümü birinci sınıf öğrencisiydik. Dolayısıyla Cem ve Yeliz de öyle. Ben burslu olarak bu okula girmeye hak kazanmıştım. Hem lise düzeyim hem de MGS'nin yardımıyla girmediğim üniversite sınavında oldukça iyi bir puan alarak bu okula girebilmiştim. Oğuz ve Gizem'in buna ihtiyacı yoktu. Onlar zaten zengin bir aileden geliyorlardı. Ailelerine bu okulda okumak istediklerini söylemeleri yetmişti. Ama benim böyle bir lüksüm yoktu.

Diğerleri de bizimle aynı fakültedeydi. Güney, Uluslar arası ilişkiler ve Burak da maliye okuyordu. Onlar daha önceki senelerde okuduğu bölüme devam etmek durumundaydılar. Sonuçta bu okula geçiş yapmışlardı. Bu yüzden dikkat çekmeyecek şekilde kendi sınıflarına adapte olmak zorundaydılar.

Gizem'in benim verdiğim listeye göre aldığı kıyafetlere göz gezdirdim. Bunların hepsi tam olarak ihtiyaç duyduğum şeydi. Ne Yeliz gibi fazla iddialı olacaktım ne de kimsenin fark etmeyeceği silik bir kız. Bu ikisinin arasında kalmam gerekiyordu.

Bu nedenle yeşil bir tulum seçtim. Çok spor bir model değildi. Ama klasik model de değildi. Tam da benim olmam gerektiği gibi ortalarda bir yerdeydi. Kalın askılı ve üzerime tam oturan cinstendi. Rengini çok beğenmiştim. Hemen hemen gözlerimle aynı renkteydi. Beyaz bir spor ayakkabı giyindim.

Tarak yardımıyla zaten düz olan saçlarımı biraz daha düzelttim. Bu gün hepimiz de olması gereken şeffaf, yakından bakmadığın sürece fark edilmeyecek bluetooth kulaklığı kulağıma yerleştirdim. Birbirimizle irtibat kurmak zorundaydık. En azından ben Cem'e yaklaşana kadar. Bu yüzden bunlar oldukça önemliydi. Askılı beyaz çantamın içine gereken birkaç şey attım. Yanımda kimliğimi belli edecek hiçbir şey olmayacaktı. Gerekirse benim yerime Oğuz ya da Güney taşıyacaktı. Bu nedenle silah veya benzeri hiçbir şey almıyordum. Ama özel yapım gözlüğü kutusuyla çantamın içine attım. Birkaç kalem de ekledim. Bir defterde içine koyup odadan çıktım.

Gizem'in odasına girdim. Biraz makyaja ve her genç kızın çantasında olmazsa olmaz makyaj malzemelerine ihtiyacım vardı. Bunun için en doğru kişi Gizem'di. Odasına girdiğimde çoktan hazırlanmış bir halde bulmuştum onu. Yaşadığı ve olduğu kişiliğe bürünmesi kolay olmuştu. Üzerinde oldukça kısa ve aslılı siyah elbise vardı. Topuklu ayakkabıları ve kusursuz makyajıyla bir tanrıça gibi görünüyordu. Bu kızı kıskanmaya başlamıştım artık. Ben ne yaparsam yapayım onun gibi baştan çıkarıcı olamazdım.

" Biraz makyaja ihtiyacım var "dememle sanki bunu bekliyormuş gibi omuzlarımdan tutup beni aynanın karşısına oturttu.

" Hafif mi yoksa belirgin mi?" diye sordu.

" Bu soru mu şimdi?" dedim masanın üzerinde duran birkaç parça makyaj malzemesini çantama atarken.

Geri çekilip masanın üzerine yığdığı onlarca malzemeye bakmaya başladı. " Haklısın. Sormam hataydı" Dedi. Başımla onayladım ve kendimi onun ellerine bıraktım.