KOD ADI SERİSİ-1 KIRMIZI

ZOR SINAV

 BU BÖLÜMÜ UZUN ÇABALAR SONUCU YÜKLEMEYİ BAŞARDIM. O YÜZDEN YORUMLARINIZI BÜYÜK BİR HEYECANLA BEKLİYORUM. İYİ OKUMALAR...

" Tek sıra ol." Diye bağıran Barut'un buyruğunu ikiletmeden yerine getirildik. Önde duran ikili hiç kıpırdamadan, biz öne doğru kaydık. Kısa zamanda tek bir sıraya geçmiştik. Elbette sadece biz değildik. Diğer ekipler de Barut'un komutuna uyarak tek sıra haline gelmişlerdi. " Şimdi eşleştiğiniz isimleri seçeceksiniz." Diye bağırdı. Tüm çaylakların duyabileceği kadar yüksek perdeden bağırmıştı. O sırada arka tarafa iki küre getirilmişti. İlk geldiğimiz zamana geri dönmüş gibiydik. Bir küre mavi bantla diğer küre pembe bantla sarılıydı. " İlk seçme hakkı Kırmızı ekibin. Kürelerin içinde, her sayıdan iki çift olacak şekilde kartlar var. Çiftleri seçenler eş olacak. Önce kızlar kürelerden yarışacakları kişileri seçecekler. Sonrada erkekler yarışacakları kişiyi seçecekler. "

" Emredersiniz." Diye bağırdık. Sonrada Barut'un işaretiyle sıra sıra kürelere yaklaştık. İlk Gizem seçmişti. Sonra ben, Kübra, Nilay... Kartını çeken geri dönüp yerine geçiyordu. Yerime geçip çektiğim kartı açtım. 20 yazıyordu. Çeke çeke son sırayı seçmiştim. Bu hem bir avantaj hem de dezavantajdı. Avantajdı çünkü benden önce yarışacakların hatalarını görme fırsatım olurdu. Ve jürinin tepkisini izleyebilirdim. Ama dezavantajı da vardı. İzleyici de jüride de her yarışmacıdan sonra sıkılmaya başlayacaktı. Ve bu da işleri daha zor duruma sokacaktı. Ama yine de sonuna kadar elimden geleni yapacaktım.

Herkes eşleştiği kişiyi bulmaya çalışıyordu. Benim eşleştiğim kişi ise yeşil takımdan uzun boylu esmer bir kızdı. Oldukça atletik bir yapısı vardı. En azından bana oranla öyle. Uzun süre vücut çalıştığı, spor salonlarından çıkmadığını görmek zor değildi. Onu görünce ona karşı şansımın ne denli olduğunu düşünmeye başlamıştım. Zira bu şekilde bakınca pek şansım yok gibi görünüyordu.

" Herkes yerini alsın." Diye buyuran Barut'a hepimiz esas duruşumuzu alarak karşılık verdik. " 1 numara, öne çık." Diye bağırdı. Bizim guruptan kimse çıkmamıştı. Biri sarı ekipten, diğeri mavi ekipten iki kız öne çıktı. Yani benim heyecanlanmamı gerektiren bir şey yoktu. O yüzden rahatça yarışan ekibi izledim. Başla komutuyla yarış başladı. Ne yalan söyleyeyim sırf Zehir ve Bora'dan dolayı mavi ekibi desteklemek istemiyordum. Ancak ne yazık ki yarışı mavi takım kazanmıştı. Buna üzülmüştüm. Oysa Zehir'in ekibinden kimse kalsın istemiyorum. Ancak daha ikinci tur vardı. Henüz kimse için kesin bir durum söz kokusu değildi.

Yarışmacıların geri dönmesiyle Barut yeniden belirdi. Siyah ekibin başı olarak, yarışmaları yönetmek onun işiydi. Zaten nere havalı iş var Barut kesin oradaydı. Artık buna alışmıştım. " 2 numara, öne çık." Diye bağırdığında Oğuz ve sarı ekipten adını bilmediğim ama yemekhanede karşılaştığımız bir çocuğun öne çıktığını görmüştüm. Lanet olsun işte şimdi heyecanlanmaya başlamıştım.

Gizem uzanıp elimi tuttu. Onun da ne kadar gerildiğini biliyordum. Oğuz'a karşı bir şeyler hissediyordu ancak benden başka kimsenin haberi yoktu. Eğer gitmez kalırsak buna bir el atacaktım. Bu artık arkadaşlık vazifesi olmuştu. Barut'un " Başla." Komutuyla koşmaya başladılar. Beş metrelik koşu alanını, Oğuz önde tamamlamıştı. Asılı duran ipten zorluk çekmeden çıkmayı da başarmıştı. Diğer çocuk oldukça geriden geliyordu. O ipten çıkmakta zorlanıyordu.

Yukarıya çıkan Oğuz, usta bir manevra ile karşı duvara atlamayı başardı. Kenarlara tutunarak kendini yukarı çekerek, yeniden ip yardımıyla aşağıya indi. Dikenli tellerin kaplandığı tünelden sürünerek geçmeye çalışıyordu, ancak işi de hayli zordu. Çünkü yer tamamen çamurla kaplıydı. Sonunda tünelden çıkmayı başardığında sevinç çığlıkları atmamak için zor duruyorduk.