ZORAKİ EVLİLİK

2.TANIŞMA

Yb vaktii.Bölümü bitirdikten sonra size bi soru sorucam cevabını merak ediyorum

Media:Ecem
---------------------

    Ecem'den...

    Ablamın ısrarları yüzünden hem Rüzgarın hem de o sevimsizin suratını görücektim. Tamam sevimsiz ama çok azcık mini mini minnacık bi karizmatikliği var ama çok accık yoksa neden ona gıcık kapıyım ki? Malmıyım ben? Hayır. Belki. Tamam kabul evet! Üstüme beyaz bi askılı altınada siyah dizimin 4 parmak yukarısında duran siyah eteği giyip aynada kendime baktım çok nadir makyaj yapardım. Hemen gidip Edanın odasına daldım. Girmedim, daldım!

"Askooom hazır mısın?"kapıyı birden açınca korkmuştu. Dolabın önünde durduğu için korktuğundan dolayı zıpladı ve dolabın kapağına kafasını vurdu-kabul pekte güzel bi cümle olmadı-ve buda gülmemi sağladı. Ben yerde gülerken o orda kafasını ovuşturuyodu.

"Ödümü kopardın ayı!"

"Haahahahaahaha ta-tamam tamam kestim gülmeyi" derken gülmemi zor durdurmuştum yoksa kafama yastık yerdim!

"Her neyse çık odamdan bende giyiniyim" dedi Eda bende dediğini yaptım ve çıktım. Sahilde buluşucaktık bizim evin önünde yani.

    İkimizde hazır olduğumuzda dışarı çıktık ve sahile yürüdük. Bizden sonra gelirler sanmıştım ama gittiğimizde ordaydılar. Oraya varmadan önce Edayla kısa bi diyolog kurmuştuk;

"Ecem dün Poyraza bağırmandan hiç hoşlanmadım bugünde böyle bişey istermiyorum,anlaştık mı?" dediklerinden sonra ağır çekimde gözlerimi devirdim.

"Aman tamam be! Anlaştık."

Bi zaman sonra Poyraz yanındaki poşetten bişeyler çıkardı. One beah! ÇİKOLATAAA! Biraz ayılık yaptım ve Poyrazın elindeki çikolatayı iki saniye içinde aldım ve arkama saklayıp yedim. Herkes bana köylü görmüş masum uzaylı gibi baktı. Evet öyle Ecem dilinde öyle! Sonra Poyraz benim bu hareketime güldü ama sevecen bi tiple. (aman ne sevimli) Poyraz poşetten bi kaç tane daha çikolata çıkardı yanınada kola. Eda çikolatasının yarısını bana verdi ee nede olsa kardeş payı dicem ama sırf beni sevdiğinden yoksa benimde çikolatam var ve oda çikolata seviyo. Hem Eda'nın hemde kendi kola ve çikolatamı bitirmem toplam 12 saniyemi aldı. Ay yine çok harikayım. Bana 'iğrençsin' bakışını attıktan sonra bende omuz silktim. Kısa bi süre sonra hava karardı. Edayla Rüzgar kendi alemlerinde takılırken ben denizi seyrediyodum ama ben kendi başıma denize çarpan kayalıklarda oturuyodum o üçü umrumda değildi.

Denize bakarken birden deniz kayaya çarptı ve bacağımın yarısı su oldu. Ben hızla ayağa kalkarken kaya kaygan olduğundan dolayı kaydım ve suyu boyladım. Ama ben yüzme bilmiyodum ki. Çırpınıyodum.

"İm..bulug...bugdaaat....yardı...medibulug...."

Poyraz'dan...

Arkadan gelen Ecemin sesiyle hemen döndüm. Bi dakka, ne! Oha! Boğuluyomu lan o?

Hemen Ecem'in yanına gittim suya daldım dibe doğru yavaş yavaş gidiyodu galiba bayılmıştı! Ona doğru yüzmeye başladım. İki koltuk altından tutup yukarı doğru ayak çırpıyodum. En sonunda yüzeye çıktığımda Edayla Rüzgar bize korkakça bakıyodu. Ecemi yere yatırdım. Ama ona suni tenefüs yapmak lazım şimdi. Hemen öne atıldım tam dudağına eğildim kiiii, offf yanağımın kızardığına emindim!
Eda bana tokat atmıştı.

"Çık lan şurdan ablası olarak ona gereken oksijeni ben veririm." dedi ve suni tenefüse başladı. Eda bi kaç nefes verdikten sonra Ecem öksürerek hemen doğruldu. Bize şaşkın ve mahçup bi şekilde bakıyodu (o nasıl oluyosa artık).

"Beni kim kurtardı?"

Direk"BEN"diye bağırdım.

"Teşekkür ederim." dedi. Sonrada işte yanına oturdum ve konuşmaya başladık tanıştık falan. Bana ailesinin onu sevmediğini ve paraya düşkün olduklarını söyledi. Aklımdaki fikirle haince arkamı dönüp sırıttım. Bi kaç dakka sonra evlerine gitmeleri gerektiğini söylediler. Vaov onunla konuştum yeh beah! Eve gittikten sonra hemen üstümü değiştirdim anında yatağa girdim. Bu günkü olanlardan sonra mutlulukla ve gülümseyerek uyudum.

    Ecem'den...

    Of yaa malım ben mal! Neden tek başıma kayalıklara oturuyosam artık! Poyrazada mahçup oldum beni kurtardığını söyledi. Ama yinede bu kurtarmanın sonucu biraz olsun konuştuk. Bu yinede ona gıcık olduğum gerçeğini değiştirmez! Tamam biraz yumuşamış olabilirim ama hala gıcık kapıyorum. Üzerimi değiştirip hemen yatağa atladım ve derin bi uykuya daldım.

Sabah uyandığımda salona geçtim.Annemle babam yine benim hakkımda konuşuyolardı. Tamam lan tamam arkamdan konuşun tamam ama ben gelince niye devam ediyonuz sorunlular?

Duyduğum şeyle merdivenden inerken öksürmeye başladım ve merdivenden düştüm. Merak etmeyin ben iyiyim. Ama kimin umrunda. Bunlar beni Sırf Poyraz'a güvendikleri için onunla evlendiriceklermiş. YOK DEVENİN BALE PABUÇU!!

    Semra'dan...

    Ben Edayla Ecemin annesiyim. Keşke sadece Eda'nın annesi olsaydım ama yinede Ecemin de bi yandan iyiki annesiyim. Çünkü Rüzgar' ve Poyraz'ı Ecemden daha çok seviyorum halbuki Poyrazla dün tanıştım. Bize Ecem karşılığında yüklü miktarda para teklif etti.Bizde bu teklifle havalara uçtuk ve Poyraz'ın planına uyduk. Ecem merdivenden inerken şöyle söylicektik.

"Ben bu Poyraza çok güveniyorum bence Ecemle evlenmeli"

Bizim saf kızda hemen inanırdı. Ve galiba inandı. Mükemmel!

Bir bölümün daha sonuna geldiik.Evet sorum geliyoooo 3...2....veee....1: sizce devam ediyim mi? Yoksa siliyimmi? Nolur yorum yapın lütfeen noooloorr

Gece gece yazdığım için kusura bakmayın iyi değilim!
Bölümler kısa oluyo k.b.