MARDİN

9

Öncelikle gelen yorumlardan ve mesajlardan dolayı çok mutlu oldum gece gece. Ve bölümü de yazdım. Şimdi efendim nasıl ithaf edileceğini bilmediğimden affınıza sığınıyor bunu teknoloji özürlülüğüme yormanızı diliyorum. Neyse nispeten daha az olaylı bir bölüm umarım beğenirsiniz.

Karin'in bu ani çıkışı ile konaktakiler yüzüne far tutulmuş tavşan gibi kaldılar. Özellikle de Awir. Bırakın konuşmayı tepki bile veremiyordu. Haydar Ağa da kızın bu tutumundan küplere binmişti. Sinirle çekip gitmekte olan kızı kaba sesi ile durdurdu.

"Karin! "

Sakince arkasını döndü Karin ve o an yüzüne bir tokat yedi.

"Sen bir ağa ile böyle konuşamazsın. Gelin diye bu eve alacağız seni. Haddini ve yerini bileceksin. Öteki deli de deliliğinden kaybediyordu bebeğini. Koca konakta bir yerini bilen Evin. "

Bunu duyan Evin oturduğu sedirde gerim gerim gerildi. İnanılmaz bir gurur duydu kendi ile.

O an herkesin dilinin ucuna gelen şeyi seslendirdi Helin. "Ne evinmiş arkadaş. " diye fısıldadı.

Karin el izi çıkmış yanağını döndü Haydar Ağa'ya.

"Bu çizdiğiniz tablodan mutlumusunuz Haydar Ağa? Bir çok imkansızlığın sebebi sensin! Ama bir gün gelecek sende yanacaksın. Öleceksin. Gömüldüğünde toprak bile seni kabul etmeyecek Haydar Ağa. Kendi yarattığın bu pislikte boğulacaksın. "

Haydar aynı elini tekrar kaldırdı havaya. Karin'in yüzüne inmemesinin sebebi Nizar'dı. Babasının elini tuttu. "Baba yeter! " dedi.

Bu hengamede uyumak ne mümkün. Peri üstünü değiştirip aşağıya inmişti. Olan biteni, Karin'in yüzünü ve Evin'in halini görünce şaşırmadan edemedi. Peki ya yerlere göklere sığdıramadığı aşkı ne yapıyordu. Hiçbir şey! Awir olduğu yerde sayıyordu resmen. Sanki Haydar Ağa'nın yaptıklarından memnundu. Sanki daha fazla sebep biliyordu ama bir türlü dile getiremiyordu aklındakileri.

Dehşetle ortamı inceleyen Peri'ye bakakaldı herkes. Gazin Hanım bir arabulucu olmaya yeltendi. "Peri iyi misin kızım? "

"Ben iyiyim anne de, Karin iyi görünmüyor. "

"İyiyim Peri sadece atıştık biraz. Merak etme beni. "

Nizar bu anlamsız ve boş yere yapılan konuşmayı durdurdu.

"Elbette merak edecek seni! Ve sen iyi değilsin Karin. Bende bunları daha sonra konuşmayı planlıyordum ama görünen o ki tam zamanı. "

"Lafı azında geveleme Nizar! "

"Sakin ol abi! Sizin bu ısrarlarınıza rağmen evlenmeyi kabul ettik. Madem evleneceğiz, çiftlik evine taşınacağız biz. "

Haydar itiraz etmek için çoktan ağzını açmıştı. Ama Nizar babasının diline gelen her sözcüğü teker teker, büyük bir zevkle geri tepti. "Hiç itiraz etme baba az önce olanlardan sonra bu evde kalamayız. Karıma yapılanı kendime yapılmış sayarım! "

"Saçmalama Nizar. Burası evin senin. Lerzan ailesinin konağı burası. Buradan soyadı Lerzan olan kimse dışarı çıkamaz. "

"Çok değerli abicim, payitahtın, haremin ve şehzadelerin ile sana entrikalı bir ömür dilerim. Bitti ise çekilebilir miyim? " dedi alayla ve Karin'in elinden tuttuğu gibi dışarı çıkardı.

"Senin adına karar vermem seni rahatsız etmiştir muhtemelen Karin ama yalnızca daha fazla orda kalamayacağını düşündüm. "

Karin kollarını Nizar'ın boynuna doladı. "Gerçekten de düşüncelerimi okuyabiliyormuşsun. "