MARDİN

10. Bölüm Alıntı

Normalde üç günde bir bölüm atarken bu sefer pek öyle olmadı. Tatildeyim bir yandan bölüm yazmaya uğraşıyorum diğer yanda "Şurda bir hafta denize gireceğine telefonu elinden bırakmıyon" diyen annemle uğraşıyorum. Birde eğer merak eden olduysa yahut eğer yazılarım hoşunuza gidiyorsa yeni bir kurgu hazırlıyorum. Neyse bu gün alıntıyı baylaşayım. Söz veremem ama akşam bölüm atmaya çalışacağım.

Peri oturduğu koyu renkli ahşap masanın işlemelerini karıştırmaya başladı. Ikinci çekmeceyi çekerken biraz zorlanmıştı ama en sonunda açmayı başardı. Diğer çekmecelere göre pek toz tutmamıştı. Savcı ile gittiği bir kaç olay yerinden öğrendiğine göre aktif bir şekilde kullanılan yerler, kullanılmayan yerlere nazaran daha az toz tutardı. Elini hafifçe çekmecenin üstünde gezdirdi. Tam ortada küçük bir çentik hissetti ve çektiğin zorlandığını. Belli ki bu çekmecenin bir kilidi vardı. Ama bu kilit Peri'yi durdurmamıştı. Çekmecede gördüğü kahverengi tonlarında bir defter çıkardı. Defterin sağ kenarının ortasında "Aşk" yazıyordu. Merakına yenik düşerek açtı defteri. Ve bir şiir ile karşılaştı.

"Küçük bir çocuğun uçurtması gibiydin,
Benden uzaklaştıkça daha özgürdün.
Bense senin yokluğunda büyüdüm. "

Elini sayfanın üzerinde gezdirdiğinde küçük kabarcıkları fark etti. Bir kaç harfin de mürekkebi akmıştı. Bunların, Awir'in gözyaşlarının izi olduğunu anlamak güç değildi Peri için. Sayfaları çevirmeye devam etti. Awir'in ona okuduğu, okumadığı yüzlerce şiir vardı içinde. Hepsini tek tek okudu. Hepsine ayrı ayrı ağladı.

Son şiire gelmişti. Sayfa biraz daha yeni duruyordu ve daha az yıpranmıştı.

"Zamansızlığın ortasında ve hiçbir yerde
Kimsesizliğin doruklarında
Sensizlik hep sonsuz,
Acı bile tükenirken artık yavaşça.

Şimdi her yağmur damlası yıkasa beni,
Üzerime yağsa her kar tanesi,
Yakamozlarda boğulsam eğer,
Yine unutamam seni. "

Peri göz yaşlarını elinin tersi ile sildi. İçinş çekerek toparlanmaya çalıştı ama ne mümkün. Bir sayfa daha çevirdi belki bir şiir vardır umuduyla. Ama bu sonuncuydu. Sayfayı çevirdiğinde arkasında yarım bir sayfa daha vardı. Hızlıca çekmeceleri karıştırarak koparılan sayfayı aramaya o kadar dalmıştı ki içeri giren Awir'i fark etmedi.

"Ne arıyorsun?! "