MTAVP II: The Return of the Heiress

■5■ That Weird Feeling

An: shetness. Kinilig ako sa pic hahaha. Nakita ko lang yan sa google. Credits to the rightful owner of the pic. Imaginin niyo na lang ang ganyang tinginan nila May at Stephen xD

Inunplublish ko yung Haunted by Caroline dahil nabadtrip ako. Nadelete kasi mga chapters ko dun. Oh well. May pinalit ako! Basahin niyo guys! The Enchanted Island  yung title. Mas mabilis update ko dun kasi matagal ko ng naisulat yun at kinakalawang na siya sa drafts ko. Hehe. Kung trip niyo ang fantasy, take time to read. Salamat!

Namiss niyo ba si Andy? Keke. How about Joannie?

-Andy-

Kinakabahan ako sa bawat hakbang niya. Papalapit na siya sa akin.  She walked elegantly down the isle like a goddess. Her dress is magnificent, it fits her perfectly. I can see the most beautiful girl right behind that veil and after this, she'll be mine.

I am one lucky bastard.

Sa wakas ay nasa harap ko na siya. She flashed her brightest smile and I can almost see a glint of tear in her eyes. I smiled back.

Everything happend in a blurr. Para bang ang bilis ng wedding ceremony. Hanggang sa narinig ko na lang ang, "You may kiss the bride."

Dahan dahan kong iniangat ang veil niya. Hindi ako makapaniwalang hahantong kami sa ganito. Hindi ko akalaing mapapangasawa ko tong tomboy na to na lagi kong kasalungat sa lahat ng bagay. Opposite attracts? I guess so. Pero siguro nga ay tanga lang talaga ako. Huli ko na narealize na mahal ko pala siya. I was too caught up with May that I didn't notice that I am in love with Joannie.

"Ayusin mo! Firs kiss ko to!" sabi niya

Bahagya naman akong napatawa. Pati ba naman sa kasal namin, ganito pa rin siya magsalita?

Unti unti kong nilapit ang mukha ko sa kanya. I felt her stiffened which means she's nervous. Good. May nakakapagpakaba pa pala sa isang Joannie Devonshire-Lee and I am glad that I am one who makes her nervous.

Our lips touched for the first time. It was a shallow kiss but it is sweet and gentle.

Bumitaw kami at agad ko siyang niyakap.

"I love you." sabi ko sa kanya.

"I love you too."

*******

"Congratulations." bati ni Stephen

Ngumiti lang ako sa kanya. Buti na lang at nakarating siya sa kasal namin ni Joannie. I know he is still depressed about May's lost. Lagpas isang taon na ang nakalipas pero ganun pa rin siya. Para bang wala siyang kabuhay buhay sa loob ng isang taon na yun. Masakit rin naman sa kin ang lahat ng nangyari. Even worse, ang tatay ko pa ang kumitil sa buhay ni May. Oo. Nagalit ako. But I moved on. Kilala ko si May. Hindi niya gugustuhin kapag nagtanim ako ng galit.

Nandito kami sa table ng mga kaibigan namin. Nandito sila Angeli, Blake, Carmela, Charles at Stephen. Dito ginanap ang reception sa bahay namin. Kakaonti lang naman ang bisita namin dahil yun ang gusto ng asawa ko.

"Congratulations sa inyo!" bati ni Angeli

"Thank you." sabi namin

"Mag ingat ka dyan sa kapatid ko. Alam mo namang brutal yan." sabi Blake

"Wow naman kuya! Imbes na pagsabihan mo siya na ingatan ako, si Andy pa talaga ang mag iingat sa akin. Lakas din ng topak mo eh!" singhal ni Joannie

Napatawa naman kaming lahat. Wala talagang makakatalo kay Joannie. Hinawakan ko ang kamay niya sa ilalim ng table kaya napatigil siya sa pagsasalita at biglang namula.