MTAVP II: The Return of the Heiress

■14■

An: After one century, naka ud rin sa wakas! Haha. Kumusta?

-May-

"S--sigurado ka ba?" Hindi ko maitago ang kaba ko sa sinabi ni Stephen. Did he just told me that I'm his wife? O baka nagkamali lang ako ng dinig?

Ngumiti lang siya sa akin. His eyes never left mine. There's no sign that he is kidding about this.

"Yes. You're my wife, May." sagot niya. He said those words with certainty. Habang ako naman ay hindi pa rin naiintindihan ang mga nagyayaring ito.

"Pero paano.. Naguguluhan ako. Bakit ngayon mo lang sinabi?" tanong ko

"Dahil hinihintay ko na ikaw mismo ang makaalala. I don't really want to complicate things especially with that werewolf. "

"Werewolf?"

"Si Raven. Nasa puder ka niya, May. That means that I don't have the right to claim you. Its an immortal thing. You have to come to me willingly. And besides, gusto kong malaman ang motibo ni Raven. Kung bakit tinago ka niya sa akin. At ngayon alam ko na kung bakit niya ginawa yun." paliwanag niya

"Bakit niya ako tinago?"

"Simple. That as*hole is inlove with you." sagot niya. Napansin ko rin na nag-iba ang mood niya dahil dun.

"Mali ka. Kaibigan lang ang turing niya sa akin." tanggi ko naman. Imposible yun dahil si Raven mismo ang nagsabi sa akin dati na hindi siya marunong magmahal. Pwede rin naman siyang matuto pero imposible talaga na ako yun.

"Trust me, wifey. I know exactly what I'm saying." sabi niya

Ano ba yang wifey na yan? Err. Iba ang pakiramdam ko pagtinatawag niya ako ng ganyan. Pero hindi ko na lang pinansin yun.

"Whatever. Hindi pa rin ako naniniwala."

"Ok, fine. I can't blame him though. It's not that hard to fall for you."

Napayuko ako dahil ayokong makita niya na namumula ako. Based from what I've heard, he really loves his wife and it turns out that I am his wife. Maswerte ako na siya ang asawa ko. Alam ko yun. Pero komplikado na kasi ang sitwasyon namin kaya nahihirapan ako. Paano ko masusuklian yang pagmamahal niya kung wala akong naalala maliban sa katiting na yun?

"Are you trying to make me blush?" I blurted.

"Yeah. Looks like it works." sabi niya "And I have a plan."

"Ano na naman?" tanong ko

"Let's go on a date." kalmadong sabi niya. Kabaliktaran naman nun ang naging reaksyon ko dahil medyo napanganga ako sa sinabi niya. As far as I know, asawa ko naman siya at may karapatan siyang yayain akong magdate. Pero hindi ko naman inaasahan na ngayon agad. Di naman siya excited no?

"Uhm. Saan ba tayo pupunta?" alangang tanong ko sa kanya.

"It's a secret."

"How will I know na hindi mo ako papatayin pagsumama ako sayo?" tanong ko. Ewan ko rin kung bakit naisip ko yun. Mas mabuti na ang sigurado.

Hindi ko naman inaasahan na tatawa siya. Ano ba ang nakakatawa dun?

"As far as I know, I love my wife so much that I was almost out of my sanity when I thought that's she's dead. Tingin mo papatayin kita gayong halos mabaliw na nga ako nung nawala ka sa akin?"

Napatigil ako sa sinabi niya. Ganun niya ba talaga ako kamahal?

"Fine. Masama bang magtanong? At for your information, halos hindi pa magregister sa isip ko na asawa kita."