MTAVP II: The Return of the Heiress

■17■ The Party

An: Merry Christmas guys!

-May-

May kumatok sa pinto. Buti na lang dahil hindi ako komportable sa pinag-uusapan namin ni Stephen. Natatakot rin ako sa pwedeng gawin ni Dad at ni Stephen sa isa't-isa. There's tension already and they haven't even met.

"Ako na." Presinta ko. Agad akong tumungo sa pinto at binuksan ito. Sumalubong sa akin ang isang nymph. Kapansin-pansin agad ang matitingkad at dilaw na buhok at mata niya.  Medyo nagulat pa siya nang mdatnan niya ako pero kumalma rin siya nang makita niya ang asawa ko sa likod.

"Mahal na hari. Pasensya na po at naistorbo ko kayo." sabi niya at mukhang hindi mapakali.

"Ayos lang, Mariya. Pumasok ka muna."

Tumabi muna kami para makadaan si Mariya.

"Pinapatawag po kayo ng ama niyo."sabi niya

"Susunod na ako." sagot ni Stephen

"Sige po." Yumuko siya bilang paggalang saka tuluyan ng umalis sa kwarto. But before she did, I cought her baffled expression as her eyes met mine. Alam ko na. Siguro nagtatakha siya kung bakit magkasama kami ng hari sa iisang kwarto.

"Aalis na rin ako." Paalam ko kay Stephen.

Paalis na ako pero hinawakan niya  ang braso ko dahilan para mapatigil ako. Hinarap ko siya. I raised my eyebrow and looked at him questioningly.

"You forgot something." Seryosong sabi niya

"Ha? Ano?" Takhang tanong ko.

"This." The next thing I knew, the king pulled me closer to him until our lips came in contact. Nabigla pa ako sa una pero napangiti na lang din ako. I closed my eyes and savored his lips. I respond to his kiss and like the first one, it was awesome. Hindi ko alam kung nag-iilusyon lang ako pero may something talaga sa tiyan ko paghinahalikan ko siya.

Bumitaw na kami. A smirk is plastered in his face. Sigurado namang ang pula na naman ng pisngi ko.

"I guess, I should be going now." I said awkwardly. My face is still flushed. Nahihiya talaga ako paghinahalikan niya ako. I mean, normal naman to di ba? Mag-asawa naman kami? Gosh. Maybe because I feel really weird when he does that. He kisses me so much passion and love.

Hindi na ako lumingon sa kanya at tuluyan na akong lumabas. Parang hindi pa rin ako makapaniwalang asawa ko nga siya. I need my memories back. ASAP.

***

Pumasok na uli ako sa eskwelahan. Hindi naman sa hinahanap ko si Stephen err I mean hinahanap ko nga siya, pero wala siya ngayon. Nasaan naman kaya siya? Siguro may inasikaso lang si Stephen sa labas ng school. Sa bagay siya naman ang hari. It is expected. He has responsibilities.

Umupo muna ako. Himala nga at ako ang unang dumating dito. Wala pa kasing ni isang estudyante sa classroom at napansin ko ring walang masyadong estudyante sa labas. Maaga ba talaga ako o wala naman talagang klase?

Napagdesisyunan ko na lang lumabas. Magtatanong na lang ako sa mga teachers. Normally, class starts during this time but I didn't see any students. Sa tapat pa lang ako ng pinto nang makita ko sila Joannie, Angeli at Carmela and they didn't wear their uniforms.

"There you are!" sigaw ni Joannie

"May class ba tayo? Bakit tayo lang dito sa school?" tanong ko sa kanila.

Sumabay ako sa paglalakad nilang tatlo.

"That's because all of the elites went to the party." sagot ni Carmela.