MTAVP II: The Return of the Heiress

■15■

An: hey! Uso trangkaso no? Nakiuso rin ako eh. Haha. Sorry sa late na ud pinipiga ko pa imagination ko eh.

-Raven-

"Good evening, class."

With her radiant smile, she greeted everyone in the room. Everyone responded and so did I. Nasa art class ako ngayon, isa sa mga general classes kung saan nakakasama namin ang ibang imortal. Kanina pa hinahahanap ng mata ko si May ngunit mukhang wala pa siya.

Ang huling pag-uusap namin ni Caleb ang gumising sa akin sa katotohanang hindi mananatili si May at wala akong karapatang pigilan iyon. Sometimes I just wish that I haven't met her so that things wouldn't be this complicated.

"I'm Ms. Silvia and I am your art teacher and for our first activity, please grab your sketchpads and pencils."

Kinuha ko ang sketchpad at lapis ko. I tapped the pencil. Its a habit of mine when I was waiting for someone or if I'm just doing nothing.

"Face your seatmates and sketch him or her. Kayo na ang mag-usap kung sino ang magsesketch at kung sino ang magmomodel. Okay?"

"Yes, Miss."

Humarap ako sa katabi ko. What a surprise. Hindi ko akalain na siya pala ang magiging partner ko because I didn't pay much attention to my seatmate.

"Raven." she greeted me with a slight smile plastered on her face.

"Adela." I answered not breaking the contact.

Adela Dashkov. Cruel faith? Or just a f*cked up coincidence?

"Ako na ang masesketch." presinta ko. Alam ko naman na hindi siya marunong nito. I've known this girl for as long as I remember and art class is not her thing.

"Yeah. That would be good." sabi niya

Hindi na kami nag-usap pa at sinimulan ko na ang pagguhit sa kanya. Kahit wala si Adela sa harap ko, alam kong maiguguhit ko siya. Heck. I can even draw her with my eyes closed. I know every curve and feature that belongs to her lovely face.

"Kumusta ka, Raven?" napatingin ako sa kanya.

"I'm good." sagot ko

"Mabuti naman pala kung ganun."

Natahimik ulit kami. Kahit ako, hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin. Sampung taon lang naman kaming hindi nagkita. I don't know if she is that same Adela I used to know. But if your thinking that we are some sort of ex lovers, well your wrong.

Adela Dashkov was my bestfriend. Hindi naman komplikado ang istorya namin. She's my childhood friend. I practically grew up with her. Pero umalis rin sila patungong Russia at mula noon ay hindi ko na siya nakita.

"Ikakasal ka na pala." sabi ko

Narinig ko ang tungkol sa engagement nila ni Stephen. Alam kong napaka unfair ng engagement kay Adela dahil mahal ni Stephen si May at hindi magbabago yun. Magiging kawawa lang si Adela.

"Yes." I sensed a hint of sadness in her voice. Alam kong may mali agad sa kanya. Alam kong nasasaktan siya.

"You shouldn't marry the King." I said bluntly

"At bakit hindi?"

"Dahil masasaktan ka lang." sagot ko sa kanya.

"Alam ko naman ang ginagawa ko." kalmadong sabi niya

Sana nga alam mo ang ginagawa mo, Adela, dahil ako, hindi ko na alam kung ano ba tong ginagawa ko.

Nagpatuloy na lang ako sa pagguhit sa kanya. Nilalagyan ko na ng detalye ang sketch nang pumasok sila May at Stephen.