Yere düşen çerçeve büyük bir gürültüyle etrafa saçılırken üzüntüyle yere çöktüm. Şimdiden uğursuz gelen bir ev.
Parçaları toparlamaya çalıştığımsa elime batan cam kırıkları kalbimede batıyordu aynı zamanda. Annem güçlü bir kadındı her zaman bana destek çıkan, babamın ölümünden sonra bile sırf benim için dimdik ayalta duran güçlü bir kadın.
Ben zayıftım, yıkıldım parçalandım bir araya gelemeden kayboldu parçalarım, umutlarım, hayellerim ve düşlerim.
Nerdeydi o eski neşesi yerinde olan kız ? Neredeydi o arkadaşlarıyla gülüp oynayan kız? Ben söyleyeyim yok oldu kayboldu gitti.
Uzun uğraşlarla cam parçalarını toplamış ve fotografı yeni bir çerçeveye yerleştirmiştim. Açtığım bavul da katlı olan kıyafetlerimi tek tek raflara yerleştirirken odanın kapısı tıklatıldı ve annem içeriye elinde tutuğu tepsiyle girdi.
"Bak sana ne yaptım hadi bırak onları gel şöyle yanıma"
Yatağıma oturmuş eliyle yanına vuruyordu, anladığım kadarıyla çilekli puding yapmıştı en sevdiğim tatlıydı. Annemin yanına oturduğumda kafamı omzuna yasladı.
"Hadi ye güzel kızım"
Biraz durduktan sonra anneme baktım
"Sen güçlü bir kadınsın anne"
Annem şaşırarak kafasını çevirsede baja doğru sonradan toparlayarak saçlarımı okşadı ve bir öpücük kondurdu.
"Sende öylesin bitanem sadece bunu fark etmen uzun zaman alıcak"
Sessizce pudingimi yiyip geri yerine koydum ve ayaklandığımda annemde kalkıp odadan çıktı.
Geri kaldığım yerden devam edip tek tek eşyaları yerleştirdim.
Yorgunluğun etkisini üzerimden atmak için kısa bir duş alıp çıktım , uyumak için direk yatağa girdim.
"Mevsim... Güzel çiçeğim burdayım"
Yemyeşil ağaçların çevrelediği ortasında kocaman bir çeşmesi olan yerdeydim. Neresiydi burası ? Biraz önce yatağımdayken şimdi nasıl buraya gelmiştim.
Uzaktan babamın sesini duyar gibi olsam da etrafa bakınmaya başladım.
"Baba sen misin?"
"Evet kızım benim çeşmeye doğru gel"
Etrafta öten cıvıl cıvıl kuş sesleri ve uzaktan gelen su sesi huzur gibiydi. Yönümü çeşmeden tarafa yöneltip yürümeye başladım, yaklaştıkça çeşnenin yanında bir silüit belirmeye başladı.
Bu sefer koşmaya başladım ben yaklaştıkça o uzaklaşıyordu sanki.
"Baba dur gitme"
"Mevsim sen güçlüsün ve ben seni çok seviyorum"
Sıçrayarak uyandığımda çoktan havanın karardığını gördüm. Yataktan doğrularak terlikleri ayağıma geçirdim, odamdan çıkarak salona doğru gideccekken annemin odasından ağlama sesi geldiğini duyinca durakladım.
"Yapamıyorum Ömer kızımız günden güne eriyor ben ne kadar güçlü görünürsem görüneyim olmuyor"
Duyduğum sözler beni yerimde çivilemişti, annemin benim için güçlü duruyordu çünkü bizim birbirimizden başka kimsemiz yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Sevmeyi Öğret(Düzenlendi)
ChickLitYıprandılar çok sevdiler her şeye herkese karşı savaştılar ama onları ayrın bir seye engel olamadılar... "Sev tamam mı karşılık beklemeden ben var olsamda olmasamda sev birini kızma sevgilim belki olurya ayrılırsam hayattan sevgiye küsme sevgi aptal...
