Bana Sevmeyi Öğret(Düzenlendi)

Veda Busesi-9

Parkın önüne gelmiş dakikalardır Ares'i bekliyordum, gelmiyecekti yalan söylüyordu çünkü babam ölmüştü yaşaması imkansızdı.

Tezimi çürüten araba sesiyle acaba? Ya kapılmıştım ya yaşıyorsa napardım ne derdim anneme hele o onun için üzülürken yaşadığını öğrenirse neler olurdu.

"Hadisene suratsız korkak gelmiyor musun?"

"Ona aldırmayarak arabaya bindim soru dormadım hiç bir şey,  bunun onu memnun ettiğini biliyordum ama doğru olabilir korkusu vardı içimde sonund a bir evin önünde durduğumuzda

"Hadi in ve bahçe çitine doğru yanaş"

Dediğini yapıp bahçe çitine doğru yanaştım gördüğüm manzara bedenimi buz gibi dondururken ne yapıcağımı şaşırmıştım.

"Hadi oğlum sen yaparsın bak anenle biz sana güveniyoruz"

"Baba"

Ağzımdan istemsizce kaçan kelimeyle babam ve sarıldığı kadın bana döndü. Yüzünün aldığı şekle bakınca oldukça şaşırdığı belli oluyordu.

"Mevsim...sen, ne işin var burda"

"Ne işim mi var burda dimi, verdiğimiz değeri hak etmeyen bir adamın yanında yeni ailesiyle mutluyken ne işim var benim burda, benim annem yaşyab bir ölü gibi gezerken ne işim var benim burda, seni bu kadar özlerken ne işim var benim burda bitti Ömer Soylu sana iyi günler"

Arkamı dönerek koşmaya başladım nefes alamayana kadar koşmak bir köşede sesizce ölümü beklemek istedim  ama biri buna engel oldu, Ares beni kollarıyla sıkı sıkı sararken naptığını anlayamıyordum.

"Mevsim seni buraya ağla diye değil babanın nasıl bir adam olduğunu gör diye getirdim"

O söyleyene kadar ağladığımın farkında bile değildim ki ben

"Bunu bana neden yapıyorsun Ares?"

"Sen...gel seni bir yere götürüceğim"

Arabaya binerek bir uçurumun kenarına geldik aslında intihar etmek için güzel yer Ares arabadan inerken benim inmemi bekledi indiğimde yere uzanarak yan tarafındaki çimenliği vurdu.

"Ne bekliyorsun sende uzan gel"

Yanına uzandım bir süre gökyüzü baktı sonra bana döndü.

"Bundan 3 yıl önceydi annemin ağır bir hastalığı vardı ve beklenen oldu annem öldü babam işe verdi kendini beni hiç umursamadı varsa yoksa işiydi onun için çok zor zamanlar geçirdim Mevsim..."

"Bunu bana neden anlatıyosun?"

"Sözümü kesmesede dinle hiç kimsem yoktu o zamanlar pis işlere bulanmıştım şimdi ise hayatım çıkılmaz bi hal aldı sana yaptığın şey için üzgün değilim yine olsa yine yaparım sana ihtiyacım var yani yardımına"

"Benim sana ne tür bi yardımım olabilirki"

"Sevgili bulmam gerek"

"Ee buk birini ben mi bulayım sana aranızı mı yapıyım hala ne istediğini anlamış değilim"

"Saçmalamayı kes sevgilim olucaksın bir günlük"

"Sen uyu biraz daha ben gidiyorum"

"Hiç bir yere gidemezsin"

"Emin misin bak ve gör"

Diyip ayağa kalkarak yürümeye başladım arkamdan gelerek beni durdurdu

"Sana sevgilim olurmusun demedim olucaksın dedim şimdi bin şu arabaya"

Ne tür bir belaya bulaştım hiç bir fikrim yoktu o arkasını dönünce farklı bir yöne doğru koşmaya başladım, peşimden gelmediğinu fark eder etmez hemen yakaladı beni sürükleyerek arabaya bindirdi.