Bana Sevmeyi Öğret(Düzenlendi)

Veda Busesi-4

Ne zaman her şey yolunda olsa, mutlaka bir şey olur ve cümlelerimdeki mutluluk hüzne dönüşür Jane'nın da dediği gibi ok yaydan çıktı hayatımın odak noktasını kontrol edemiyorum bazen.

Ne yapacağımı, nasıl yapacağımı karar veremiyorum. Herkes olaylar sarpa sardığında kaçmayı en kolay yol olarak görmezmi bende kendimden kaçıyorum ama anlamak istemiyorlar.

"Mevsim Soylu?"

Evet bu bendim dimi, ben olamayan ben ışığını,umudunu,babasıno yitirmiş ben.

"Burda"

Ve ağzımdan dökülen tek kelime burda çünkü kimse senin kim olduğunla yada ney olduğunla ilgilenmiyordu. Hoca dersi anlatmaya başlıyalı çokta fazla olmamıştı ki kapı çalındı.

"Girin"

İçeriye dünkü çocukla birlikte bir çocuk daha girip direk sıraya yöneldiler. Zeynep'in beni dürtmesiyle ona dönüp efendim gibisinden kafamı salladım.

Eliyle defteri işeret ettiğinde bakmak için elime aldım. Ares'in bu sınıfta olucağı aklıma gelmezdi, inanamıyorum cümleyi anlayamadığım için kaşlarımı çatıp ona baktım.

"Anlatırım sonra" diye mırıldandı.

Hocanın tahtaya çizdiklerini deftere hızla geçirmeye başladım. Nihayet bizi ödüllendirecek olan zil sesini duyunca elimde kalemi rastgele fırlattım.

"Zeynep derste anlatmak istediğin şey neydi?"

"Burası normal sınıf anlarsınya popilerler bu sınıfta takılmaz Ares ve Batıkanın bu sınıfa geldiler anlatabiliyomuyum?"

"Klasik statü farkı diyosun anladım"

"Bizim burda olmamız seni ne ilgilendiriyor Zeynep Karan"

Arkamızdan gelen sesle ikimizde şaşkın bir şekilde birbirimize bakıyorduk. Zeynep kendine gelip arkasını döndüğünde

"İlgilendirmiyor zaten sadece tuhaf olduğunu söyledim her neyse"

Sözleriyle olayı geçiştermek istercesine bide elini sallamıştı Batıkan gözlerini kısıp Zeynep'e bakarken tekrardan dudaklarını araladı.

"Gelmesin öyleyse"

Bu olayda Zeynep ve Batıkanın arasında bir şeyler yaşandığı belli oluyordu.

"Demek Ömer Soylu'nun biricik kızı sensin ha?"

Babamın adını duymamla hısımla kafamı bu sözleri söyleyen Ares'e çevirdim.

"Sanane bundan"

"Sakin ol suratsız, ne o çok mu seviyosun babanı"

"Kime konuşuyorum sen ne anlarsın ki yürü Zeynep gidiyoruz"

Kalkıp gidecekken bileğinden yakaladı vize doğru gelen Zeynep'i de Batıkan tutmuştu Ares hızla beni peşinden sürüklüyordu.Okulun arkasına geldiğimizde bileğimi serbest bırakarak bana döndü.

"Babanın öldüğünü sanıyorsun öyle değil mi?"

"Kes şunu ne yapmaya çalışıyosun sen?"

"Tam da tahmin ettiğim gibi"

"Senin saçmalığını dinleyecek vaktim yok gidiyorum ben"

"Baban ölmedi."