SIRADIŞI

-BÖLÜM 13 -

     multimedya Ceyda :)

    

   Eve geldiğimizde hala bacaklarım titriyordu. Her an düşebilecekmişim gibi hissediyordum. Yaşayan ölü gibiydim açıkcası. Bu halimden ömür boyu kurtulamayacağımı da biliyordum. Paramparça olmuştum.

Melike yanımda bana öğüt veriyordu ama onu bile duyamayacak bir haldeydim. Sonunda odaya çıktığımda kendimi az da olsa rahat hissettim. Fakat bu başkasına verileceğim gerçeğini değiştirmiyordu. Öleceğim gerçeğini ise hiç mi hiç değiştirmiyordu. Dünyadaki tüm şansızlıklar benim başıma gelir derdim hep. Ne kadar da haklıymışım. Bir babam yoktu ve annem yaşadığı süre içerisinde bir iyi olurdu sonra ise tek başına ağlardı. En son şanssızlığımın da yengemler olduğunu düşünürdüm. Fakat yanılmıştım. En kötü şansızlığım kaçırılmaktı ve beni kaçıran adama aşık olmaktı. Gerçi bu kadar da şansızlığın dibine vurulur muydu ya !!

Bazenleri ise başka konuları düşünürdüm. Tüm bu yaşadığım umutsuz ve acı dolu hayatın yanında kendi toz pembe hayallerim vardı. Her kızın istediği hayaller...

Hayatıma girecek özel birinin gülüşümün sebebi olmasını istiyordum. Ona sarılmak ve birlikte tüm dünyayı unutmak istiyordum. Onunla yaşadığımı hissetmek istiyordum.

Ama malesef ki bazı hayaller gerçekleşmiyordu özellikle de imkansız olanlar. Sanırım çok imkansız şeyler istemiştim. Hatta bunun yanında platonik aşk yaşayan birine dönüşmüştüm. Anlayacağım üzere hayat bana çoktan en büyük kazıklarını atmıştı.Her şeye rağmen direnmeye çabalıyordum. Ama artık tüm direnmelerimin sonuna gelmiştim. Artık başka birine gidecektim. Daha doğrusu satılacaktım !!

                                                                             ***

    Uyandığımda havanın kararmış olduğunu gördüm. Nasıl uyuduğumu bile hatırlayamıyordum. O kadar düşünce zihnimi doldururken artık uyuyakalmıştım herhalde. Üzerime örtülen yorganı kaldırdım ve Melike'nin de yanımda olduğunu gördüm. Odadaki loş ışıktan dolayı yüzünü seçebiliyordum.

''Uyandın mı ? '' dedi o da ayaklanarak.

Bende hafifçe başımı salladım. Beni gerçek hayattan uzak tutacak tek şey uykuydu ve ben anlamasam da uyumuştum. Kendimi biraz daha iyi hissediyordum. Melike önüme geçerek bana birkaç parça kıyafet uzattığında ona anlamadan baktım.

''Artık Emir'in kıyafetlerini çıkart istersen '' dediğinde elinde bulunan kıyafetleri aldım ve giymeye başladım. Üzerime tam olmuştu. Kazak cırtlak bir sarıydı ve çok hoştu. Altıma ise siyah bir tayt giymiştim. Sanırım üzerime olacak başka kız kıyafeti yoktu.

''Bunlar nereden çıktı ? '' dedim üzerime bakarak.

''Bir kız getirdi '' dediğinde tüm dikkatim kız kelimesine odaklanmıştı. Buraya başka kız getirmişti yani? Hani buraya giren ilk kızdım!! Ah tabi suç bende nasıl inandıysam o boş beyinliye !!

''Nasıl bir kız ? İçeri mi geldi ? '' dediğimde Melike gülmeye başlamıştı. Acaba hangi durumu mu komik bulmuştu ?!! Ona alınarak baktığımda gülmeyi zor da olsa kesmişti. Şu anda hiç gülecek havamda değildim ama kıskanıyor muydum ? Yok ya ne kıskanacağım !! Ben o kadar kıskanç değilim ki !!

''Sakin ol eve falan girmedi kız. Dışarıda bir şey söyleyip gitti '' deyince rahatlamıştım. Onunla başka bir kız olma ihtimaline dayanamıyordum ama olduğunu biliyordum. İlişkileri kısa sürse bile...

''Anladım '' dedim yine aynı karamsarlığıma dönerek. Bir anda benim başka birine verileceğim durumum aklıma gelmişti ve bu durum gerçekten beni mahvediyordu.