SIRADIŞI

-BÖLÜM 11 -

      Melikeyle sarılmamız bitince birlikte kanepeye oturduk. Emir ve Canda tekli koltuklara oturdular. Kimse duymasın diye Melikeyle sessiz konuşmak zorunda kalmıştım.

''Melike sana bir şey yapmadı değil mi '' demiştim kısık sesle. Zaten Emir'in gözleri bendeydi. Üstüne birde sigara yakmıştı. Bana sinirli gibi duruyordu. Yine de ona aldırmamayı denedim. Melike sesli bir şekilde kahkaha atınca Can da bize bakmıştı.

''Ben ona zarar verdim. Öyle değil mi Can ? '' dedi Melike gülümsemesini sürdürürken. Bu kesinlikle sinirli Melikeydi. Sinirlendiğinde ne dediği belli olmayan herkese laf atan Melike.

''Bundan sonrası belli olmaz '' dedi Canda gülümseyerek. Tam bir Emir kafasıydı.Onun arkadaşıda kendisi gibi uyuz  olurdu zaten.  Emir'e baktığımda eğlenirmiş bir ifadeyle Can'a bakıyordu.

''Komik mi ? '' dedim Emir'e ters ters bakarak. Evde güzel bir kavga çıkacaktı herhalde.

Ben ve melike , Emir ve Can'a karşı...

''Evet '' dedi Emir sırıtmaya devam ederek. Kendimi sakinleştirmeye zorladım. Artık öfkeyle karşıma gelen herkese saldırmayacaktım. Sonuçta gözlerimin renk değiştirdiğini bilen bir tek Emirdi. Derin bir nefes aldım ve Emir'e ters bakmayı kesip Melikeye döndüm.

''Melike yorulmuşsundur sen. Gel gidelim '' dedim ayağa kalkarken. Melike de kafasını sallayıp kalktı.

''Biz onunla beraber uyuyacağız. Gidemez '' dedi Can sırıtarak. Onun böyle demesini şaşkınlıkla izlerken tekrardan Emir'e baktım. Hala gülüyordu. Dünyadaki iki uyuz birbirini bulmuştu resmen. Melikeye döndüğümde öylece ters ters Can'a bakıyordu. Bir şey diyemiyordu.

''Gider '' dedim bende meydan okuyan bir tavırla.

''Kimse gidemez '' dedi bu seferde Emir karışarak.

''Ooo emir büyük yerden '' dedi Can da dalga geçerek. Daha fazla dayanamayıp Melikeyi kolundan tutarak merdivenlerden çıkaracaktım ki Can önümüzde bitti.

''Çekilsene ya '' diye cırladı Melike. Benden daha kötü cırladığı kesindi. Evi inletmişti resmen.

''Oyun oynamıyoruz Can!! Çekil '' dediğimde bu sefer de Emir önümüze çıkmıştı. Sinirlenmemeliydim. Sakin ol Gizem. Emir'in yanında sakin olmak mümkün mü zaten ?!!!

''Gizem '' dedi Emir uyaran bir tonda. Daha da çok sinirlenmiştim. Fakat ortam git gide gerginleşiyordu. Biraz sonra burada bir deprem olabilirdi ve enkaz olarakta Melikeyle ben kalabilirdim. Emir'i iyi tanıyordum. Fakat inatçılığımdan bir an olsun ödün vermeyecektim.

''Melikeden mi hoşlanıyorsun '' diye döndüm Can'a. Herkes bana bakmıştı ama aklıma bir şey gelmişti. Buraya geldiğimden beri plan kurmak benim işim olmuştu. Psikopatlarla yaşamak kolay değildi.

''Asla '' dedi keyifle sırıtarak.

''O zaman onunla neden uyumak istiyorsun ? '' dedim çok bilmiş gibi davranarak. Emir'e göz ucuyla baktığımda sessizce beni izliyordu. Benim planımı anladığını dudağının hafif kıvrımından anlamıştım. Fakat belli etmemeliydim.

''Bu muhabbet beni sıkar '' deyip rahat bir şekilde kanepeye gitti Can. İçimden zaferle gülümserken Emir'e döndüm. Bir şey demeyince Melike önden merdivenleri çıkmaya başladı. Bende çıkacakken Emir kolumdan tutup beni durdurdu. Durdurmasa şaşardım!!!

''İyi numaraydı '' dedi ifadesiz bir şekilde.

''Senden kaptık birkaç numara '' dedim sahte bir şekilde gülümseyerek. Emir elini kolumdan çekince hemen merdivenleri çıktım. Emirdi bu. İstemese bizi bırakmazdı. Tamam, Canla başa çıkmıştım ama Emirle zordu. Bu yüzden hemen odaya girdim. Girdiğim gibi kapıyı hemen kapadım. Artık evde bir değil iki kişiyi çekecektim. Sadece bende çekmeyecektim Melike de çekecekti. Şimdiden halimize üzülüyordum.