SIRADIŞI

-BÖLÜM 16-

multimedya Can :)

Onun benim aklımı karıştırmasına fırsat vermeden inatçılığımı sürdürdüm.

''Ağlamıyorum ki '' dedim.

''Hala inatçısın '' dedi Emir inanamayarak bakarak.

Sadece sana karşı böyleyim demeyi çok isterdim fakat kavga edemeyecek kadar kendimi güçsüz hissediyordum. Yatağıma oturup tekrar yastığımla oynamaya başladım. Emir'i görmek istemiyordum. Beni o kadar korkutmuştu ki !! Şimşekten ve yıldırımdan korktuğumu anlamış olmalıydı. Fakat bile bile beni ormana doğru götürdü !! Ondan nefret ediyordum. NEFRET !!

''Seni görmek istemiyorum. Çık '' deyip yatağımın içine girdim. Yine ağlamak istiyordum. Ne kadar çok ağlasam da yine de içim rahat etmiyordu.

''Yarın erken kalkacaksın '' dediğinde onu umursamamıştım bile. İstediği her şeyi yapacak biri değildim. Acaba kaçırdığı kızlar buna nasıl dayanmıştı !! Gerçi o kızlar da Emir'e aşık olmuştu. Tıpkı benim gibi. Sanırım o kızlardan bir farkım yok !! Fakat Emir'in bana kötü davranması bile benim için bir avantajdı. Neden mi ? Çünkü yavaş yavaş ona olan hislerim bitmeye başlıyordu.

Kapının tekrar açılmasıyla yatağımdan kalktım. Yine o soğuk nevale Emir sanmıştım. Ama Melikeydi. Karşımdaki yatağına geçti ve bana doğru dönerek uzandı.

''İyi misin ? '' dedi

''İyiyim. Sen ''

''Aynı '' dedi. Ruhu çekilmiş gibiydi. Onunla ben hep öyleydik. Yaşadığımız onca olaya rağmen dik durmaya çalışıyorduk. Her şey bir anda olmuş gibiydi. Okula yeni gelen bir çocuk ve tesadüfen başlayan karşılaşmalarımız !! Ben Emir için sadece bir hedeftim. Beni kaçırıp sadece satacaktı. Ve ben yaramazlık yapıp bu oyunu uzatmıştım. İyi mi yapmıştım ? Bilmiyorum.

Tek bildiğim şey örgüte en çok parayı vaat eden kişiye satılacak olmam. Melikeyle yollarımızın ayrılacak olması. Daha berbat bir hayatımın olacağı !! Gerçekten tam bir zavallıyım !!

***

Birinin omzumu dürtmesiyle homurdanmam bir olmuştu. Gözlerimi hafifçe bir şekilde açtığımda gün ışınları odaya yeni geliyordu. Ve bana sıkılmış bir şekilde bakan Emir'i görmüştüm. Sabah sabah ne istiyordu acaba ?!

''Kalk '' dedi Emir.

Onu dinlemeden öbür yanıma döndüm. Gözlerimi kapadım.

''Emir git uyu. Seninle kavga edecek halim yok '' dedim uykulu sesimle.

Erken kalkmaktan nefret ediyordum. Ama yengem sayesinde zorla da olsa kaldırılıyordum. Şu an yengemlerde değildim. Bu yüzden rahat olabilirdim. Ne rahatlığı ya ?! Şu an iki katille aynı evde kalıyordum !! Bunun neresi rahatlıktı ! Sabahın köründe saçmalıyorum haliyle.

''Gizem kalk. Kavga etmeyeceğiz '' dedi yine bıkkın bir halde.

''İstemiyorum '' dedim kafamın altındaki yastığı yüzüme doğru getirerek.

Onu hiç çekemeyecektim. Ne yapacaksa başka kız bulsun onla yapsın !!

''Son kez diyorum kalkıyor musun ? '' dediğinde onu dinlemeyerek ,

''Hı - hı '' diyordum uyku mahmurluğuyla.

Sonunda Emirden ses gelmeyince tatlı uykuma devam ettim. Uykumu sadece yengemlerde bölebilirdim. O da beni dövmesin diyeydi. Şu an da orada olmadığıma göre istediğim her şeyi yapabilirdim değil mi ?