SIRADIŞI

-BÖLÜM 5 -

      Multimedya Ceyda 

     

Elimin verdiği dayanılmaz acıyla yatağa oturdum. Kanın bolca aktığını görmek beni yine korkutmuştu. Birkaç dakika sonra Emir beni elinde bir çantayla geldi. Beni omuzlarımdan tutunca direnmeye çalıştım.

''Direnme !! Elini iyileştirebilecek bir tek ben varım '' deyince zor da olsa bir kahkaha attım.

''Doktor musun ? '' diye dalga geçtiğimde beni çoktan yatağa yatırmıştı bile. Hemen yatağın yanına oturup elimi tuttu ve incelemeye başladı. Ardından devam etti.

''Eline bakma !! '' diye beni uyardıktan sonra çantasından korkunç korkunç şeyler çıkarınca gözlerimi büyüttüm.

''Ölecek miyim ? '' dedim aniden. Ah salak kafam niye düşündüğümü hemen pat diye söylüyordum ki.

''Kurşun fazla derinde değil. Bir şey olmayacak. Şimdi bakma buraya ! '' dedi sert ve özgüvenli bir şekilde. Dediğini yaptım. Biraz zaman geçince merak edip yarama baktım. Artık acı dayanılmaz bir şekilde değildi. Ayrıca elimi uyuşturup yapmıştı çünkü pek bir şey hissetmemiştim. Elinde olan bir bandajla yaramı dikkatli bir şekilde sarmaya başladı.

''Doktor olduğunu bilmiyordum '' dedim umursamazca davranarak ama merak etmiştim.

''Yılların tecrübesi sadece '' dedi bir yandan sargımı sarmaya devam edip bana cevap vererek. Sanırım çok kavgaya bulaşmıştı. O yüzden öğrenmişti bu tür şeyleri. Sonunda sargı sarması bitince elinde anlam veremediğim şeyleri çantaya koydu.

''Bir kız gelip sana giyecek bir şeyler getirecek. O üzerindeki kanlı kıyafetlerden kurtul '' deyince üzerimdeki kıyafetlerime baktım. Haklıydı da. Baya bir kan izleri vardı. Ben susunca yine devam etti.

''Aptal gibi kaçmaya çalıştın ve şimdi sonuçlarına katlan '' deyince ona olan sinirim daha da çok arttı.

''Hem suçlusun hem güçlü. Beni vurdun. Nasıl bir psikopatsın sen. Beni deliler evine getirdin '' dediğimde yüzünde bir sırıtış oluşmaya başladı.

''Ne gülüyorsun aptal ? Çok mu komik bu durumlar '' diye kükrediğimde sırıtışı yüzüne daha da çok yayıldı.

''Dışarıdan ne kadar da sessiz birine benziyordun içinden canavar çıktı '' dedi hala sırıtmaya devam ederek.

'' Sende çok iyi birine benzemiyordun ama hala aynısın '' dedim bir kez daha bağırarak. O sırada odaya Ceyda denen sarışın cadoloz girdi. Emir ise sırıtmış halini hemen yüzünden sildi. Ceyda bir Emir'e birde bana baktı. Bana baktı bile denemez. Resmen burun kıvırdı bana ve ters ters baktı. Herhalde Emirden hoşlanıyordu. Emir'in bana karşı sırıttığını görünce haliyle kıskandı. Cadoloz beyinli. Kıskanırsa kıskansın. Çatlasın içi çıksın. Bana ne oluyorsa !!!

''Emirim aşağı inelim mi ? '' dedi ben yokmuşum gibi davranarak. Emir yüzünü benden ayırmadan konuştu.

''Bu küçük yaramaz uslu durmaz. Ben gelmeyeceğim '' dedi otoriter bir sesle. Sesinin bu kadar baskın olması asla itiraz istemediğini yansıtıyordu. Bunu anlayan Ceyda istemeden de olsa odadan kapıyı çarpıp gitti. Zaferle içimden gülüyordum. Ya da saçmalıyordum. Sanki Emir'i bende istiyormuşum gibi davranıyordum. Ve benim bu davranışlarım delirdiğimi gösteriyordu. Gerçi bu evde normal kalmak imkansızdı. Kapı vurulunca Emir tekrardan baskın bir sesle,

''Gir'' dedi kapıya bakarak. Kapıyı küçük boylu ama yemyeşil gözleri olan güzel bir kız açtı.

''Ben kıyafetleri getirmiştim '' dedi.