SIRADIŞI

-BÖLÜM 21 -

Bölüm geciktiği için çok özür dilerim ): Bundan sonra daha sık atacağım :)) Keyifli okumalar (: 

   İçimdekileri söylemiştim işte. Şu an kendimi rahat hissediyor muydum ? Evet...

Onun vereceği cevabı önemsemiyordum bile. O Emirdi ne diyebilirdi ki !! Bende seni seviyorum falan diyeceğini beklemiyordum. Ama yüzündeki afallamış hali gerçekten komiğime gitmişti. Böyle bir şeyi beklemediği kesindi. Ben bile beklemiyordum.

''Bana karşı böyle şeyler hissetme !! Pişman olursun '' dedi yüzündeki ifadeyi silip sert olarak.

Emir benim hatam olabilirdi ama asla pişmanlığım olmayacaktı !! Bunu anlamıştım.

''Hissetmeyeceğim '' dedim ona bakamadan buruk bir sesle. Hissedeceğimi biliyordum tabiki. Sadece uzak durmaya çalışacaktım !!

''Benim bildiğim kızlara benzemediğini söylemiştin. Yanıldın '' dedi kulağıma fısıldayarak.

Dediği söz kalbime bıçak etkisi yaratsa da dayanmaya çalıştım. Ağlamamı durdurdum neyseki.

''Hissetmeyeceğim artık Emir !! '' dedim bağırarak.

O ise bana bakmadan arkasını dönüp gitti. Beni yalnız bırakmıştı. Kaçmayacağımı da biliyordu tabi !! Sanırım itirafım her şeyi daha da kötü yapacak gibiydi !! Hayatım da ilk defa bir erkeğe açılmıştım. Eskiden olsa asla böyle bir şeyi yapmazdım. Ama içimde tutmakta çok zorlandım !! Buraya kadarmış !! Nasıl olsa buradan gideceğim. Ve gittiğim zaman Emir benimle ilgili hiçbir şey hatırlamayacak buna eminim !!

Uçurumun kenarına oturup denizi seyrettim. Yine çok dalgalı ve yine çok kızgındı. Yeniden tüm yaşadıklarım gözümün önünden geçmeye başladı. Ben gerçekten de aşık olmuştum. Aşk dedikleri şey bu muydu yani ? Herkesin övdüğü mutlu olduğu o üç kelime aşk mıydı ?

Mutlu etmiyordu fakat acı çektiriyordu. Bazen nefes alamıyormuş gibi hissediyordum. Beni sevmesini umut ediyordum. Emir'e sarılmayı ve kokusunu içime çekip saklamayı istiyordum. Onunla bir ömür geçirmeyi istiyordum. Ama o normal biri bile değildi ki ! Katil birine karşı nasıl bu kadar saf duygular besleyip beni paramparça eden bir aşk ortaya çıkarıyordum ki !!

Ben seveceğim adamı hiç böyle hayal etmemiştim. Beni kendi karanlığımdan kurtarıp kollarına alabilecek bir adam hayal etmiştim. Ne olurdu bir kerede istediğim gerçekleşse ! Ne olurdu ! Gerçi her şey için çok geç. Ben salak gibi Emir'e aşığım. Ama bunun önüne geçeceğim. Bu zamana kadar duygularımın önüne geçtim. Hatta annem öldükten sonra hoşlandığım çocuktan ayrılmıştım. Duygularımın önüne geçmiştim. Yine yapacağım !

Uzun bir yürüyüşten sonra eve girdim. Emir ortalarda yoktu.Melike telaşla yanıma geldi.

''Emir bir şey mi yaptı ? Neden ormana gittiniz ? '' dedi

''Bitti Melike '' dedim yorulmuş bir halde.

''Ne bitti Gizem ? Söyle ne oluyor '' dedi sinirlenmeye başlayarak.

''Ona hissettiklerimi anlattım '' dedim gözlerim dolmuş bir şekilde. Melike hiç tereddüt etmeden bana sarıldı. Can ise karşımız da elleri cebinde suratı asık bir şekilde duvara yaslanmıştı.

Ne Can ne Melike ikisi de susuyorlardı.Bense biraz daha rahatlamıştım. İçimdekilerin bir kısmını da olsa atmak iyi gelmişti. Artık ağlamayacaktım. Sadece olanları izleyecektim.Buradan kurtuluş yoktu. Hayatım hep berbattı yine olacaktı. Sonuç değişmeyecekti. Bende kendimi üzmeyecektim ! Derin bir nefes aldım ve gözyaşlarımı silip gülümsedim.