Bu bolumde yakisikli " murat salman " var iyi okumalar
içeri adım atıp atmama konusunda kararsızken . volkanın bana bakışını görünce girmek zorunda kaldım.. en kötü ihtimal ne olabilirki belki ben abartıyorumdur yada herneyse . volkanın söyledikleri aklıma geldi ''''sakin ol ve bağırma ''' ama o öyle söyleyince korkuyordum. volkanının sesiyle irkildim.
- hadi ne duruyorsun ? gel diyarek kapının önünde durdu .
tamam diyerek içeri doğru yürüyordum volkanla yan yana yürüyorduk . heycanmı ,korkumu ,sitresmi artık kestiremedim tüm bedenimi kapladı . içeri girdigimde yine korumalar dikkatimi çekti...oda çok büyüktü yan tarafa baktıgımda bir perde vardı hastanelerdeki gibi oraya dogru yürüdük ...volkana baktıgımda biraz sakindi .
-kızı getirdim abi . şimdi başlayalım...
direk volkana baktım . tek kaşımı kalldırıp volkana baktıgımda , birşey demeden masanın üstünden birşey alıp bana doğru geldi.elinde önlüye benziyen birşeyi elime verdi... yutkunarak '''bu ne ?''' dedigimde ....arkamdaki sesle oraya baktım . gördügüm kişiyle şok oldum . inanamadım . cem hoca!!
-merve . hoş geldin diyerek yanıma geldi . üzerinde önlükle biraz kan olmuştu.
gözüm direk önlükteki kandaydı . neyin kanıydı . daha önemlisi onun burda ne işi vardı ? arkasını dönüp perdeyi açtı . açar açmaz gözüm masanın üstünde yatan adama takıldı yutkundum adam kan revan içindeydi . şok oldum . tam çığlık atıp ağlıcaktımki birinin ağzımı tutmasıyla sadece göz yaşlarım düşmüştü . agzımı kapatan volkandı . gözüm hala adamdaydı . biran annemi gördüm gibi oldum annemde kanlar içinde yerde yatıyordu birşey yapamamıştım . ama bu . ne olmuştu göz yaşlarıma hakim olamıyordum .
-iyimisin .bak elimi çekicem sakın bagırma . tamammı merve.
kafamı olumlu anlamda salladım .
-merve tamam sakin ol . sana ihtiyacım oldugu için getirdim diyerek cem hoca yanıma geldi .
ama ben sadece ağlıyordum ya benim burda ne işim vardıki diye kendime kızıyor ve bagğırıyordum . ellerimde titriyordu korkuyordum . adama baktıgımda sanki ölmüş gibiydi . onu öyle görünce kendimi tutamıyordum. ben kimseyi o halde görmek istemiyordum ellerimle göz yaşlarımı silmeye çalışırken ....volkan kolumu tuttu.
- hazırlan ameliyata giriceksin ........diyerek bana bagırır şekilde konuştu.
ne ne be be ben ameliyat mı ? yok yok ben ameliyata giremem. hemde bu halde asla yapamam .ya birşey olursa . ben bunu kaldıramam. hem ben daha önce böyle bir ameliyata girmedim . yapamam hayır yapamam göz yaşlarımı artık istesemde tutamadım oldugum yerde oturdum . sonra cem hoca önümde oturarak...
- yapma merve . hem ben senin azmini gördügüm için seni getirmelerini söyledim . bide kimsenin duymaması gerekiyordu . ve bu konuda ançak . sana güvenebilrdim ve sana güvenmek istiyorum . ne olur kendini toparla ve ben sana inanıyorum sen bunu başaracaksın . her halde bizi burda yüz üstü bırakmıcaksın degilmi hadi merve kalk .adamı ölüme mi bırakacaksın dediginde .
göz yaşlarımı silip ayaga kalktım ve sonra annemin ''''kızım sen güçlüsün sakın pes etme ''' dedigi sözü aklıma gelince bir hışımla yerimden kalktım ve göz yaşlarımı elimle sildim ve cem hocaya dönüp derin bir nefes alarak tamam ama ben ne yapacagım şimdi dedim teretüt ederek ve birazda stresle çünkü korksamda mecburdum ameliyata girmeye . kimseyi ölüme terk edemezdim çünkü kendime sözüm vardı . benden yardım isteyeni yardıma muhtacı asla yarı yolda bırakmıcaktım .cem hoca zorda olsa gülümseyerek..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇMİŞİN İHANETİ
Teen FictionHayatımda en çok istediğim şey okumak ve okuyup doktor olmaktı ve bu hayalimi gerçekleştirmeme çok az bir zaman kaldı. Bu yıl okulum bitince staj çalışmamda sonlanınca kendi kliniğimi açıp işimin başına geçip en istedigim işi yani insanlara yararlı...