The Bad Girl's Depression

Chapter (I) - Insensitive

It's already 11 in the morning and they already left.. I promised myself to wake up early so I can bid goodbye to them but I think the medicine that Ros gave me last night was not for headaches. It was a sleeping pill.

How stupid am I. I did not thought of Ros the enchantress! Naiintindihan ko naman kahit na nakakainis. They know they can't order me to not wake up early pero hindi pa din saakin nawawala ang takot at pagaalala. I just hope that bstard will fulfill his promise to bring back Rod. That they will come home safe and complete.

Sometimes I just wonder, what if, from the very first I have already given up to this shtty life of mine? What if I have already ended my life? Me, myself hates being suicidal but I just can't think of a better way to end this all. My friends are already in danger, I don't know if my brothers are safe or what and my family is busy finding me and what? Bring me back to America again!

I don't even understand why are they always bringing me to that fckin house the fact that they already know what happened to me there when I was a child! Is seeing me in a terrible state makes them happy? They always push me to the things I don't want to do. They always dictate what I should do. All my life I am being controlled and the worst part of it is I can't do anything about it! Being a rebellion and the black sheep of the family is not even enough. Now that I'm free, away from them, I feel that I'm still locked in their chains. Fck them all!

I stared at the blank ceiling of my room.

Ano kaya kung sumama ako sakanya? Ano kaya ang magiging buhay ko ngayon? Siguro magiging masaya ako. I miss the times we spent together. The memories and all. I think my life wouldn't be this hellish if I am with....

*tok* *tok*

"Brunch is ready." Pagkasabi niya ay umalis agad siya sa may pinto. Okay, this is going to be so much awkward ngayong kaming dalawa nalang ang nandito sa bahay. Bakit kasi siya pa ang naiwan dito na pwede naman si Marvel at siya nalang ang pumunta kay Rod.

Hindi naman sa pinag-iisipan ko siya ng masama pero duh? He's a boy! He has needs and I am still not ready for his needs! Wait, Ugh. What am I thinking?!

Dahil sa pinag-iiisip ko ay nawalan na ako ng gana kumain. Actually, ayokong kumain. Pagkatapos kong maligo ay dumiretso ako sa duyan sa labas. Dito ako kadalasan tumatambay kapag wala akong magawa. Gusto ko dito dahil masarap ang feeling dito kapag nag-iisa ka. Pag si Marvel nga sumusunod sakin kapag ayaw ko ng kasama, lumalayo na yan.

Malaki itong isla. First time ko makadiskubre na meron pala nitong klaseng lugar at estruktura. Isla siya na may pagka-rest house ang style. Talagang organized at sarili talaga ng may ari dahil marami ang pasikot sikot. Oh dang, I can't explain any farther. All I can say is, This place is wonderful, but sad.

I tooked off my t-shirt. Naisipan kong lumangoy muna. I need to refesh myself.

-

/PLAY: UPTOWN GIRL - GLEE VERSION/

Pagkatapos Kong lumangoy ay pumasok na ako sa loob ng bahay. Papunta ako sa kwarto ng may marinig akong nagpiapiano. Sa loob ng kwarto ni Brent, and I am 100% sure na siya ang kumakanta. Wala namang ibang tao dito eh tsh.

Hindi ko mapigilang sumandal sa pintuan niya at makinig pa ng mas clear. Akalain mong may hidden voice pala 'tong gag* na to? Bakit parang ang dami niyang talent? And he's always good in suprising me. Fck, bakit ba ako nasusuprise?

Few minutes later ay tumigil na siya. I hear footsteps and all and....

"Oh damn!"

"Ano ba kasing ginagawa mo dyan?"

Bumitiw ako at tinulak siya.

"You're too noisy!" Lumakad... No tumakbo ako papunta ng kwarto. Ramdam ko kasi na namumula na ang buong mukha ko. And I don't want him to see my like that!

What happened? Argh! Imagine what would happened when he opened the door while I'm leaning on it? The fact that he is topless and I'm on swimming bra!

Stupid me. Dahil sa sobrang badtrip ko ay naligo nalang agad ako at binuhos lahat ng inis ko sa pag shower. Bakit ako naiinis? It's because I don't get myself. Why am I so affected by his presence? This is not good. Kami lang ang nandito. I need to distant myself to him. Ugh.

-

Damn I'm so hungry. It's already 2 in the afternoon. Lumabas ako ng kwarto at dumiretso sa kusina. Nakita kong kumakain din siya. Aalis na sana ako kaso tumunog yung tiyan ko. Napatigil siya sa pag-nguya at napangiti. Wala bang mas imamalas 'tong araw na 'to?

Tumayo siya at kumuha ng extra plate at nilagay sa mesa. Hindi siya umimik pero nagsignal siya na maupo na ako at kumain. At dahil sa sobrang gutom na ako ay hindi na ako naginarte. Awkward. Kaharap ko siya ngayon kumakain.

I'm so focused on my food at hindi ko namalayan na nakatitig na pala siya saakin. Hindi ko alam kung kanina pa siya ganyan, hindi ko kasi iniisip na kasama ko siya kaya nakakain ako ng normal. Nakasandal siya sa upuan at yung arms niya nakalagay sa bulsa niya. He is smiling. Parang pinipigilan niya ang pagtawa niya. Gusto ko siyang batuhin ng tinidor pero nagugutom talaga ako kaya pinabayaan ko na... MUNA.

Nang matapos ko ang pagkain ko ay hindi ko na talag napigilan. Mabilis na binato ko siya ng tinidor pero laking gulat ko na nasalo niya ito. It's like he expected it. Lalo akong nainis ng nilabas na niya ang tawa niya! Tumayo na ako at sinigawan siya.

"ANO BANG PROBLEMA MO? NANG-IINSULTO KA BA?!"

Tumigil siya saglit pero natawa nanaman siya. Halos mahulog na siya sa upuan sa kakatawa. Feeling ko sasabog na ako sa inis. He's a jerk!

Lumapit ako sakanya. I attempted to punch him but he caught my fist. I tried the other one pero nahuli din niya! Tumayo na siya at hinawakan ang dalawang kamay ko at nilagay sa likod ko. Posisyon namin? Ako yung criminal na sinusuotan ng hand cuffs! Pinipilit kong kumawala pero ughh!!!!! He's strong!

"ANO BA! BITIWAN MOKO!"

"Bakit mo ako susuntukin? Inaano ba kita?"

"Ang ayoko sa lahat ay yung iniinsulto ako! Alam mo ba yun? Or sadyang tanga ka talaga?"

"Ikaw lang ang nag-iisip niyan. Hindi kita iniinsulto."

"Bitiwan mo na nga ako!"

"Promise me first na hindi mo ako susuntukin."

"Fine!"

Binitiwan niya agad ako. It gave me the chance na suntukin ulit siya and I succeeded. Napahawak siya sa labi niya realizing that it was already bleeding. That served him right. Ayoko sana pero he made me do it.

Tinignan niya lang ako. Alam kong may gusto siyang sabihin pero nanahimik nalang siya. I think inexpect nya din yon. Kilala niya ako. I don't hold my temper. It's who I am.

"Next time, don't be so insensitive." I said darkly. Pero naguluhan ako. Ngumiti siya.

"I'm sorry. But I really believe that I should be the one telling you that.."