The Bad Girl's Depression

Chapter 4 - Smiley Face

I checked my watch. Alas sais palang naman pala. Pumunta ako sa pinakamalapit na bar. Namiss ko ding pumarito sa mga ganito. In States, I always come at places like this whenever I cut class or whenever I have problems and free times.

Mas malaki at maganda sa States. Pero okay na din 'to. Private naman. Airconditioned tsaka bawal ang partyfreak and smokefreaks. Sosyal at organized ang bar na ito. Umupo ako sa counter kung saan nandun ang bartenders.

"Hey, may I have one tequila sunrise?" Napataas ang isang kilay ko ng humarap saakin ang bartender. May bandage siya sa may labi niya.

"Woah. I don't know you drink." Inirapan ko siya.

"Hindi mo trabaho ang pagkwestyon sa mga customers. And don't talk to me like we're even close." Hindi nalang siya sumagot pero as usual, nakangiti nanaman siya.

Nang bumalik siya kasama ang order ko ay umupo siya sa tabi ko.

"What are you doing?"

"Sitting." Sipain ko na kaya? Pilosopo!

"Gusto mo bang pantayin ko yang sugat mo sa bibig ha? Umalis ka nga dyan sa tabi ko!" Imbis na umalis siya ay tinitigan niya ako, tsaka tumawa.

"I like it when you're mad. I find it cute." Okay that's it. Hinila ko ang kwelyo niya kaya medyo nakaagaw kami ng atensyon.

"Listen bstard smiley face, tanga ka ba? Kailan mo ba magegets na ayaw kong kinakausap mo ako, ayokong lumalapit ka saakin. Ayoko ng may nagcocompliment saakin at ayokong pinipilosopo ako!" Napatili ako sa last words ko. Napatingin ako sa paligid. Great, so I'm the attention seeker now?

Binitawan ko na siya at itinuon ulit ang pansin ko sa iniinom ko. Bwisit siya. Hindi ko nalang siya pinansin. Nawala na siya sa tabi ko pero pumwesto naman siya sa harap ko. Sht. Don't test my patience! Bakit ba hindi ako tinatantanan nito?

"Sorry Vic. I didn't know na galit ka na pala."

"Whatever. Don't talk to me."

"Sorry din kasi hindi ko magagawa yun." Nabagsak ko ang baso ko.

"At bakit naman?!"

"I don't know."

"Fck you."

"I, thank you." Tumawa nanaman siya. Malapit na ako mag sign of the cross dito. Feeling ko sinasapian 'to eh.

"Huwag mo na akong tawaging smiley face. Alam kong palagi akong nakangiti pero may pangalan naman ako, Vic. Tanda mo ba ng magpakilala ako sayo sa classroom? Yung tinarayan mo agad ako." Hindi ko siya pinapansin. Bahala siya. I gave up.

"Full name ko Sebastian Grant. But, everybody calls me Brent." I gave him my 'who cares?' look. Pero natawa nanaman siya.

Matagal na katahimikan ang bumalot saamin. Bumalik na siya sa paglilinis ng mga baso at pagseserve sa ibang tao. Buti naman. Naubusan na ata ng sasabihin. Binibilisan ko na nga ang pag-inom ko para makaalis na ako dito. Malayo layo pa ang ibyabyahe ko mula dito papuntang bahay.

Nang maubos ko na ang iniinom ko ay naglapag ako ng isang libo sa mesa.

"Keep the change."

"Hey wait!" Hindi ko na siya nilingon at nagdirediretso sa exit. Oh sht. Mukhang matatagalan ako nito. Kaunti nalang ang sakayan. Pero meron pa naman so I have to wait.

Hindi ko na ata mabilang kung nakailang mura na ako dahil dalawang oras na akong nakatayo dito sa hintayan ng sasakyan. Lowbat na ako kaya hindi na ako makatawag. Nagulat ako ng may kumalabit sa braso ko. Hinanda ko ang kamao ko pero nahawakan niya agad.