The Bad Girl's Depression

Chapter (N) - New Beginning

A/N: Ravago family and Alejandro sa media.

--

"So, andyan pa ba sayo yung hairbrush?" Nakangiti niyang tanong.

Titig na titig pa din ako sakanya hanggang ngayon. I don't know how would I react! I can't believe it! Siya nga ba yon? Bakit hindi ko siya agad nakilala? I must admit na hinintay ko ang araw na mag kakaharap kami ulit ng lalaking yon dahil siya ang nagligtas saakin but hell! Nakakasama ko na pala siya!

He clapped his hands in front of my face so I blinked. Ganun na ba ako katulala? Sorry naman! Hindi pa talaga gaano nag po-process sa utak ko. Doon lang ako nagising sa katotohanan. Damn! I really can't believe it!

"I'm sorry if I didn't tell you. Noong lumipat ka sa St. Martin's alam kong ikaw na yon. Gusto kong magpakilala sayo pero I've noticed na may nagbago sayo. At sa mga panahong yon, hindi ko alam kung papaano ka iaapproach. Kaya nagalit ka kaagad sakin diba? My move was wrong."

Tumingin siya sa ibang direksyon at ngumiti. "I wanted to ask you so many questions that time. Kung okay ka lang ba, kumusta ka na. Bakit ka umuwi ng Pinas. Kung naaalala mo pa ba ako. Hahaha! Pero halata namang hindi." I saw him frowned. Pero nagbago agad ito at ngumiti ulit siya.

"Genevic?"

"Tell me what exactly are you doing there at my house? And how did you know that I was in danger that time?" Sa ngayon, yun lang ang gusto kong sagutin niya. Marami pang katanungan ang bumubuo sa isipan ko pero I didn't ask it all because I don't want to bring it up that much.

"You see, I grew up in an orphanage in America. I am pure American in blood, but Filipino in heart. One time, your Grandmother visited that orphanage and saw me. I was the oldest there so your grandma decided to take me out."

Hindi ako umimik. Kahit gusto kong itanong kung anong kinalaman ni Grandma sa mga orphanage eh wala naman yong puso. Psh.

"Your grandmother already knows that his fling, Alejandro has interest in you so he used me to help you. At first, I was afraid. I thought I would fail to do what she asks luckily, you cooperated with me that time." Natawa nanaman siya. My heart skipped a beat.

"Pagkatapos non ay dinala niya ako dito sa Pilipinas, at pinaampon sa pamilya nila Marvel."

"I knew it! So hindi ka nga pinsan ni Marvel. Noong ipinakilala ka saakin nila Ros ay nagtaka na ako. Hindi naman kita kilala non at kilala ko lahat ng kamag-anak niya."

"Wow." Yun lang ang nasabi niya. Pinagpagpatuloy niya ang kwento niya.

"Pinalabas lang nila akong pinsan ni Marvel na anak nong namatay na Tito niya para wala nang ibang magtanong ang tungkol saakin. Hindi na din nagdalawang isip si Tito Miguel na kupkupin ako dahil kinailangan ni Marvel ng kausap noon. Believe it or not, Marvel almost committed suicide. Not once, but 3 times."

Napahawak ako bigla sa bibig ko. I can't believe this.

"Yes. It's because he could not take what his father did to him. And most especially, what he did to you. He was very depressed. I think, more than depressed than you."

"Kaya hindi mo masisisi si Marvel kung bakit siya sabik na sabik na makasama ka palagi. Every minute, every second. Gusto ka niyang kasama dahil matagal niyang hinintay ang panahong ito."

"He loves you so much. Saksi ako sa lahat ng pagdurusa niya noong nagalit ka sakanya at lumayo. Hindi niya kinaya. I was his brother, friend and even a doctor. Hindi siya nakikinig sa ibang tao. Buti nalang nakikinig siya saakin."

Napatingin ako kay Brent. Ngumingiti siya pero alam kong may halong lungkot. Why is he sad? Bumalot ang matagal na katahimikan saaming dalawa. Parang ayoko na siyang magkwento. The past isn't important to me anymore. Ngayong kinwento na niya saakin lahat, sapat na ang mga nalaman and to tell you honestly, ay walang nagbago saakin. Wala ng impact saakin yung mga nalaman ko.

I can't say that I am completely happy now but I am contented.

It's sunrise.

Pero imbis na ang paglutaw ng araw ang tinitigan ko ay ang lalaking kasama ko. I don't know why but seeing his face right now, I know he's in pain. He's sad. Now I'm wondering why. What's wrong smiley face?

Napaiwas kaagad ako ng tingin sakanya nung tumingin siya saakin. Damn! Why do I always find myself staring at this bstard! Ugh.

I was shocked when he grabbed my hand and pulled me up.

"Let's make breakfast." He smiled at me. Tinignan ko ang hawak hawak niyang kamay ko. Napansin niya yun and then he chuckled.

"I know Marvel will kill me but nah. I don't care. At least I'll die happy." Again, he chuckled. What?! What does he mean by that? Argh.. Awkward. I don't know what I will say to him. My mouth was shot and I fckin don't know why.

--

MARVEL'S POV

"You're late." Nakakatakot at nakakatindig balahibo niyang sabi. Kahit kalmado lang siya, punong puno ng autoridad ang boses niya. Hindi ko sakanya pinahalata ang kaba ko. First time ko siyang makaharap.

Nang makapasok ako sa kotse niya ay agad niya akong tinutukan ng baril. Napalunok ako ng idiin niya ito sa sentido ko. Ikinalma ko ang sarili ko. Alam kong hindi naman niya ito itutuloy dahil may kailangan pa siya saakin.

"Don't assume anything kid. You still broke my little sister's heart." Tumango nalang ako at hindi nagtagal ay naibaba na niya ang baril na hawak niya.

"Let's just make this fast, I'm annoyed by your presence." Halos maubo ako sa lakas ng pagpasa niya saakin ng remote. Sht! Kung alam niyo lang kung gaano ako kakaba ngayon. Hindi ako makagalaw masyado at baka tapusin niya ako kapag uminit at ulo niya. Damn!

"Turn on the TV, stupid!" Tinuro niya ang TV at nagmadali akong buksan ito.

"Sht." Yan lang ang nasabi ko nang bumungad agad saakin ang halos wala ng malay na si Alejandro. Kitang kita sa CCTV na 50/50 nalang ang buhay niya. Napangiti ako. Ibang klase talaga to si Gregory. Sabi na nga ba. Hindi niya hahayaang palampasin lahat ng ginawa ng lalaking yan sa kapatid niya. At sa pamilya niya.

"Who told you to cuss?!" Iritang sabi niya. Hindi nalang ako umimik. Damn!

"What you're going to do is to bring back my sister." Lumingon ako sakanya na puno ng pagtataka.

"Don't worry. I will protect my sister. She will no longer be staying with Genesis. As soon as Gustin wakes up, we will be living together. We will leave this place and start again."

Hindi nalang ako ulit umimik at tumango nalang. Mahirap na. Baka patayin ako nito!

"Bring her to me within 2 weeks. I still have some things to accomplish before her arrival. If you fail to bring her, ready your funeral."

--

Twtter: Kiikz04
Instgrm: mightykara

Follow me guys! :)