Verliefd op mijn stiefbroer

Hoofdstuk 22

WAARSCHUWING: Als je niet tegen 'gedetailleerde liefdesscènes/vrijscènes' kan, moet je dit niet lezen! En anders; veel leesplezier ;)

Als hij me ziet, gaat hij rechtop in bed zitten. Hij had nog steeds zijn witte t-shirt aan.. helaas. Hij klikte zijn nachtlampje aan. "Hey" fluistert hij. Ik hou mijn wijsvinger voor mijn mond als gebaar dat hij stil moet zijn. Ik loop naar hem toe en klik het nachtlampje uit. Ik ga even op het bed zitten zodat mijn ogen aan het donker kunnen wennen. Als ik Brandons gezicht kan herkennen in het donker, buig ik me naar voren om hem zachtjes een kus op zijn mond te geven. Ik leg mijn hand in zijn nek en geef hem weer een kus, deze keer langer. Brandon trekt me naar zich toe. "Als ik iets doe wat je niet wil of waar je niet aan toe bent, moet je het zeggen. Beloofd?" "Beloofd". Hij legt één hand in mijn nek. Ik doe mijn mond een beetje open en hij duwt zijn tong zachtjes in mijn mond. Ondertussen wrijft hij met zijn andere hand zachtjes langs mijn rug naar mijn billen. Hij stopt even met zoenen. "Damn Romy.. Heb je nou een string aan. En geen pyamabroek erover aan?" "Het is geen string. Het is een slipje. Of nou ja een string met kant" "Damn". "Kom hier jij" zeg ik. We zoenen weer. Hij beweegt zich zo dat ik op mijn rug lig en hij een soort van op mij. Ik doe mijn hand onder zijn shirt en streel hem langzaam over zijn bloteonderrug .Hij geeft me een kus ter afsluiting van een zoen en kust me dan in m'n nek. Van boven naar beneden steeds een zachte kus. Dit gevoel.. Echt.. Heerlijk.. Hij gaat nu liggen en trekt mij boven op hem. We zoenen gewoon verder. Nu geef ik hem kusjes in zijn nek. "Je bent zo mooi" fluistert hij. "Je ziet me niet eens het is donker" "Ik heb je vaak genoeg in het licht gezien om te zeggen dat je mooi bent. En je lichaam is ook mooi" "Je bent lief". Hij gaat tegen de muur aan zitten met zijn rug (Zijn bed stond tegen de muur) en trekt mij boven op zich. Zodat ik op zijn schoot zit naar hem toe. Ik voelde zijn mannelijke bobbel wat me opgewonden maakte en hem blijkbaar ook, want hij hijgde een beetje. Ik beweegde een beetje en onze lichamen leken perfect op elkaar aan te sluiten. Hij legde me weer op mijn rug. Hij ging met zijn hand tussen mijn benen en streelde over mijn slipje. Er ontsnapte een kleine kreun uit mijn mond. Ik strek mijn hand naar zijn hand uit. Hij pakte mijn hand, legde hem naast mijn hoofd en verstrengelde zijn hand in mijn hand. Ik wou zijn hand daar weg. Niet omdat ik het niet fijn vond. Juist wel, maar dat was het hem juist. Straks word ik zo opgewonden dat ik verder wil. Maar zo ver wil ik niet. Nog niet. We stoppen langzaam met zoenen. Hij gaat op zijn zij liggen onder zijn dekens en ik ga naast hem liggen met mijn rug tegen zijn buik. Hij streelt met zijn hand zachtjes over mijn arm en zo val ik in slaap.

De volgende morgen word ik wakker in mijn eigen bed. Ik trek wat kleren aan en loop naar Brandons kamer. Ik klop op de deur en loop naar binnen. Hij ligt nog te slapen. Zijn wekker staat 10 minuten later dan die van mij. Wat ziet hij er lief uit als hij slaapt.. Ook als hij niet slaapt trouwens, maar hij lijkt nu eerder onschuldig. Ik aai hem zachtjes over zijn hoofd. "Brandon?" fluister ik. "Hmm?". Brandon wordt langzamerhand wakker. Hij kijkt me even aan en houdt dan zijn dekens omhoog, zodat ik er bij kan liggen. Ik kruip tegen hem aan. Hij heeft nog steeds alleen een boxershort aan, waardoor ik zijn warme lichaam kan voelen. "Brandon?" vraag ik zachtjes. "Ja?" "Heb je mij gisteravond naar mijn eigen bed getild?" "Ja" "Waarom?" "Omdat ik bang was dat mijn moeder vanochtend langs zou komen. En als jij hier dan nog in bed had gelegen, had ze nogal raar gekeken" "Ja, ik snap wat je bedoeld. Komt ze echt elke avond en elke morgen bij je langs?" "Niet elke morgen. Soms. Als ze opeens eerder naar werk moet". Hij legt zijn hand op mijn wang en geeft me een kus op mijn voorhoofd. "Zullen we er uit gaan? Anders wordt er iemand boos omdat ik niet op tijd klaar ben om naar school te fietsen" zegt hij met een knipoog. "Ja, laten we dat maar doen, want we willen haar natuurlijk niet boos maken" "Nee, want als ze boos is dan kun je maar beter maken dat je wegkomt". Ik trek één wenkbrauw omhoog. "Oh ooh, niet de wenkbrauw" zegt hij. Ik pak zijn kussen van het bed en sla hem. "Hey. Stop!" zegt hij lachend. Hij tilt me terug op bed en begint me te kietelen. "Oké. Oké. Ik geef me over" "Ik dacht dat jij nooit opgaf?" zegt Brandon terwijl hij me verder kietelt. Ik begin te lachen. "Stop Brandon. Echt. Straks komt pap of Yvonne binnen" zeg ik lachend. "Wordt vervolgd" zegt hij. Ik grijns en loop naar de badkamer.

~ Vote, share and leave a comment xx ~