Verliefd op mijn stiefbroer

Hoofdstuk 28

Heee lieve levers ♥. Sorry dat ik zolang niet heb geüploadt. Ik zit momenteel middenin de toetsweek voor school, dus ik ben druk bezig met leren. Maar ik heb goed nieuws, want ik heb een extra lang hoofdstuk voor jullie! En ik probeer het ritme van elke week een nieuwe update weer op te pakken. Veel lees plezier xx

Ik sluit mezelf op in mijn kamer. Ik hoef die twee niet samen te zien. Ik doe mijn oordopjes in en zet spotify aan. Dan maar aan de slag voor school...

's Avonds als we met z'n allen aan tafel zitten voor het avondeten, zit Alice er ook bij. Ik ga aan tafel zitten. Alice zit naast me. "Nog steeds niet klaar met scheikunde?" vraag ik. "Nee, ik vind het nog best lastig en Brandon is zo vriendelijk om het me uit te leggen". "Ach natuurlijk" zeg ik. "Daar kan ik me wat bij voorstellen. Als ik soms in de boeken van Brandon kijk, snap ik er ook niks van. En Brandon boft wel met zo'n mooie meid als lab partner, misschien duurt het daarom ook wat langer omdat hij een beetje afgeleid raakt" zegt Yvonne. Ze knipoogt naar Alice. "Mam, alsjeblieft. Stop" zegt Brandon. Yvonne knipoogt naar Alice. Alice glimlacht liefjes en knippert nog een keer extra met haar wimpers. Ik doe net alsof ik kots. "Dus... wil er iemand wat te drinken?" vraag ik. "Ja, graag" zegt Alice. Uiteraard.. Papa wil ook.

Ik geef iedereen die drinken wou wat drinken en eet snel mijn eten op. Misschien moeten ze de volgende keer maar gewoon bij Alice thuis verder met scheikunde, want dit ga ik echt niet volhouden. Ik kijk naar Alice die naar Brandon glimlacht. Waarom glimlacht ze zo? Ik kijkt iets naar beneden en zie dat Alice haar hand op Brandons bovenbeen legt. Omg. Dit hoef ik echt niet te zien. Ik sta op. "Ik ben uitgegeten. Sorry, maar ik ga weer naar mijn kamer. Ik moet nog veel voor school doen". "Oké, ruim je je bord nog wel even op?" vraagt papa. "Ja".

-Vrijdagavond-

Ik doe de deur open voor Audrey. "Hee" zeg ik. "Heyhey. Ben ik de eerste?". "Jazeker". "Cool. Ik heb trouwens nog een fles Passoã meegenomen". "Dat had echt niet gehoeven. We hebben hier nog genoeg staan". "Ook Passoã?". "Mwoah een halve fles". "Nou dan komt het goed uit dat ik deze volle fles heb". "Jij en Passoã..". "Sorry, maar het is gewoon zo lekker!". "Hey, ik moet me nog wel even opmaken en omkleden hoor!". "Is goed. Ik doe de deur wel open voor de andere meiden! Is Brandon trouwens thuis?". "Nee die is bij Alice. En papa en Yvonne zijn bij een verjaardag". Ze knikt. Ik ben blij dat ze er niet verder op in gaat.

Als alle meiden er zijn zet ik het drinken op het aanrecht. "Pak zelf maar drinken".

's Avonds rond 11uur komen we aan bij de nieuwe kroeg Festa. We hadden van anderen gehoord dat het er erg leuk is. Het was al behoorlijk druk. "Drankje doen?" vraagt Maud. "Joa" zegt Audrey. We halen wat te drinken bij de bar en gaan dan ergens in een hoekje staan. Al gauw komt er een groepje jongens bij staan. Audrey pakt haar kans en loop op één van hen af. Ze schreeuwen wat tegen elkaar boven de muziek uit en lopen dan weg. Ze draait zich nog even om. "Je redt je wel toch?'. "Komt goed". "Mooi". "Blijf wel bereikbaar op je mobiel!". "Ja". "Nou snel dan, voordat hij wegloopt". Ze grijnst en loopt dan weg. Ik ben blij dat de andere meiden er nu ook bij zijn, dan sta ik tenminste niet in mijn eentje een beetje awkward te dansen. Ik krijg een steek van verdriet als ik aan Brandon denk. Ik wou het in het begin niet toegeven, maar hij was degene die vertelde dat het goed was. En dan nu opeens.. Het ligt vast aan Alice. Oké Romy, niet aan denken. Je gaat vanavond genieten! Ik kijk naar de jongens die er net bij kwamen. Die zien er zeker niet verkeerd uit. Vooral hij niet. Ik keek naar de jongen met bruin haar die relaxed stond te dansen. Hij had geen biertje in zijn handen in tegenstelling tot zijn andere vrienden. Hij zag er lief uit. Hij betrapt me op het staren en glimlacht. Hij maakt een klein zwaaiend gebaar. Ik loop naar hem toe. We dansen samen. Totaal uit de maat, maar dat doet er niet toe. Hij steekt zijn hand naar me uit. Ik pak zijn hand aan en schudt 'm. "Ik ben Jesse" zegt hij. "Romy". "Hoi Romy". "Hallo Jesse". Ik moet spontaan lachen. Hij lacht mee. "Wil je wat drinken?" vraagt hij. "Ja, lekker". We lopen naar de bar. "Wat drink jij eigenlijk?" vraag ik. "Cola". "Cola?". "Ik ben de BOB". "Aah. Heb jij even pech" zeg ik. Hij knikt 'nee'. "Scheelt mij morgen vroeg weer een kater". "Dat is waar". "Wat wil jij?". "Hmm.. als jij een cola doet, doe ik wel een sinas". "Zeker weten?". "Ja". Hij regelt de drankjes en draait zich dan weer naar mij toe. "Kom je hier uit de buurt?" vraag ik. "Nee. Ik kom uit Groningen". "De stad?". "Ja". De drankjes staan klaar. Ik wil mijn portemonnee uit mijn broekzak halen, maar hij houdt zijn hand ervoor. "Ik betaal wel joh". "Ahw dat hoeft echt niet" zeg ik. Hij kijkt me lief aan. "Omdat ik waarschijnlijk nooit meer zo'n mooie meid tegenkom in een kroeg die samen met mij bobt". "Vooruit dan maar". Hij geeft me mijn sinas. "Dus.. een echte stadsjongen eh?" vraag ik. "Neh. Ik heb niet zoveel met de stad. Het heeft zo z'n leuke kanten hoor, maar ik ben niet zo van die wilde feesten en elk weekend uitgaan. En jij?" vraagt Jesse. "Ik hou wel van enorm van de stad. Ik kan geen genoeg krijgen van alle verschillende mensen die hier rondlopen. En ik hou wel van een feestje". "Dan vind ik het extra leuk dat jij een sinas neemt". "Hey, zo bijzonder is het nou ook weer niet. Bij een feest hoeft niet altijd alcohol". "Ben ik het met je eens". "En trouwens ik kan ook erg genieten van de rust". "Ja, toch wel?". "Zeker weten". "Wat dacht je van een oud hollands potje mens-erger-je-niet?". "Kan best leuk zijn". "Moet je jezelf nou eens horen. Ik geloof niet dat je dat speelt". "Dan ken je mij nog niet goed genoeg". "Oké. Oké. Daag je me nu uit?". "Pas maar op, want ik veeg je zo van de vloer". "Ik waag het erop. Één probleempje; ik zie hier geen speelbord". "We kunnen naar Audreys appartement gaan?". "Oké, is dat je vriendin?". "Ja, ik had haar beloofd dat ik bij haar zou slapen". "Omdat je anders in het bed van een wildvreemde jongeman wakker wordt en haar dan opbeld om te vragen hoeveel je gister op had en of ze je wil ophalen?". "Nee. Zo erg ben ik nou ook weer niet. Meestal..". Hij lacht. Ik ben blij dat hij erom kan lachen. "Laten we onze vrienden opzoeken om ze te laten weten waar we heen gaan". "Goed idee". "Maar hoe komen je vrienden dan thuis als jij de BOB bent?". "Ik regel wel een taxi voor ze" zegt hij.

Ik vind het altijd erg leuk om jullie lieve reacties te lezen, dus laat me weten wat jullie van dit hoofdstuk vinden en druk nog eventjes op de vote knop! Bedankt x