Verliefd op mijn stiefbroer

Hoofdstuk 21

De eerste bel is waarschijnlijk al afgegaan. Ik hang mijn jas op en loop snel naar het biologie lokaal. Ik zie Audrey al achterin zitten. "Hoi" zeg ik. "Hoihoi. Jij voelde je zondagmorgen vast super goed" zegt Audrey. "Nee. Ik was hartstikke brak" "Kon ook niet anders. Hoe ging het met Brandon?" [Audrey, ik weet niet wat voor regels je op je vorige school had, maar hier houd je je mond zolang ik aan het woord ben] zegt mevrouw Diggels."Prima" zeg ik. Ik scheur een papier achter uit mijn schrift en schrijf het hele verhaal op. Nou ja.. Niet elke detail. Toen ze het had gelezen keek ze me niet begrijpend aan. De bel gaat. We lopen de volgende les in; natuurkunde. "Ik snap het niet" zegt Audrey uiteindelijk. "Welk deel niet?" "Vinden jullie elkaar leukleuk als verliefd?". Ik trek mijn schouders op. "Ik denk het" "Zijn jullie nu een koppel?" "Nee! Hij is mijn stiefbroer Audrey. Dat kan niet" "Hij is anders wel super lekker. En trouwens jullie ouders zijn niet getrouwd, dus zo officieel is het nou ook weer niet" "Dus je vind het niet gek?" "Nee. Nou ik weet niet of jullie ouders het zo leuk gaan vinden" "Die krijgen dit ook niet te weten. Er is toch niks heel bijzonders gebeurd" "Als ik jou was, zou ik hem gewoon zien als een leuke jongen waarop je verliefd bent en hij ook op jou natuurlijk. Waarmee je toevallig en met geluk mee in hetzelfde huis woont, maar je moet alleen oppassen op school en in het bijzijn van je ouders" "Ja. Misschien heb je gelijk" "Ik heb altijd gelijk, maar toch bedankt" "Juist.."

Als Audrey mij 's middags thuis heeft afgezet zijn papa en Yvonne al thuis. Jammer. Dat wordt geen tijd alleen met Brandon. Maar dan kan ik me wel even concentreren op dingen voor school. De tweede week is net begonnen en dat was te merken ook. Bijna bij elk vak die we vandaag hadden kregen we een schriftelijke overhoring op voor volgende week. "Hoi Romy. Was het leuk gisteravond?" vraagt Yvonne. "Ja, alleen we waren erg moe. Nog sorry voor de rommel. De volgende keer ruimen we het zelf op" "Ach het is goed. Ik ben blij dat jullie je zo goed met elkaar kunnen vermaken". Ik knikte. Heel goed zelfs.. Ik loop naar boven en ga aan de gang voor school.

's Avonds als iedereen net naar bed is, klopt iemand op mijn slaapkamerdeur. Brandon komt binnen en sluit de deur achter zich. "Mama en Marc slapen toch?" fluistert hij. "Als het goed is liggen ze er net in. Je mag wel op m'n bed komen zitten hoor" Brandon komt naast me op bed zitten. Ik had alleen een hemdje en een slipje aan, maar ik zat half onder de dekens dus dat kon Brandon net niet zien. Hij droeg een wit t-shirt en een boxershort. "Het is oké dat je nog maagd bent hoor. Ik bedoel.. Je hoeft je er niet voor te schamen" Ik lag hem uit. "Wat is er zo grappig?" "Niks. Ik ben blij dat je er zo over denkt. Ik schaam me er niet voor" "Nou dat is toch alleen maar beter?" "Ja, maar je bent al wel een stuk verder dan mij. En dat is niet erg natuurlijk, maar het is even wennen" "Snap ik. Het kan ook in je voordeel zijn eh". Gelukkig is het donker, want ik voelde dat ik bloosde. Het licht op de gang ging aan. "Ugh. Waarschijnlijk is dat m'n moeder. Ze kijkt altijd voordat ze gaat slapen nog op mijn kamer of alles goed is. Ik weet het; het klinkt kinderachtig" "Ik vind het wel lief" "Ik moet maar eens teruggaan. Doen alsof ik van de wc kom, want anders wordt ze gek" "Oké" Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en sluipt de kamer uit. Als het licht op de gang uit is en ik geen geluiden meer hoor, loop ik zachtjes naar Brandons kamer.

Share, vote and comment! ♥