Ben İyiyim

Kitap Duyurusu

Allah askerleri korusun.

Bu acılı yas günümüzde, benim wattpad platformunda olmamı lütfen bencillik gibi algılamayın lütfen. Her nasıl siz hala işlerinizi hallediyorsanız, gülüyorsanız ben de buradayım işte. Ancak bu, yas tutmadığım ve olanlara üzülmediğim, araştırmadığım anlamına gelmiyor.

Biz insanlar hüznümüzden, tuttuğumuz yastan en geç birkaç ay içinde sıyrılabiliyoruz. Ancak bu olmamalı, yapabilecek birçok şeyimiz var. Dua etmek. Ölen şehitlerimiz için, hala vatan uğruna mücadele veren askerlerimiz için dua etmek. Bu vatan hepimizin! Bu yas birkaç aya geçemez!

Terör hala sürüyor çünkü. Bir şeyler yanlış gidiyor, bir sorun var ve bizim haberimiz yok. Belki de oyuncak gibi oynatılıyoruz. Bilmiyorum.

Ama bunların arasında Allah'a sığınmak, Fatiha okumak, dua etmek, yardım göndermek yapabilecek en iyi şey.

Lütfen bunları dikkate alalım. Etrafta birkaç göstermelik söz söyleyip, sonradan unutmak bencilliktir, umursamamazlıktır. Çünkü bizim rahat uyuyabilmemiz onların sayesinde.

Bir şeyler yapmak zorundayız!

Dünya berbat bir yer bu doğru. Hatta terör olaylarından, artan tecavüz, cinayet olayları ile dünya nefreti hak ediyor. Ben bile bu kısımda bir şey diyemiyorum. Bu çok adice, canince, ne denilebilir ki?

Döktüğün kanda boğul PKK. Allah belanızı versin.

Siz de onca kelime kalabalığı yapıp bununla yetinmeyin lütfen. Yararlı bir şeyler yapmaya bakalım. Arkadaşlar lütfen.

Merhaba!

Öncelikle; Zencefilli kurabiye şekilli, kahve kokan, kelimelere bağımlı bir "Kutsal yoğurt ana aşkına" repliğinin baş bulucusu dünyama, siyah cennetime hoş geldiniz.

Başlıktan sanırım bu kitabın basılacağını düşündünüz. Bende başlığı koyarken bir an öyle düşündüm, malum her wattpad kitabı basılıyor da. Her neyse.

Geldiğim gibi, yeni değişikliklerden de sizi haberdar etmek istiyorum. Kitabın ismini değiştirmeye karar verip Türkçe yapacağım. Ancak "Ben İyiyim." Başlığı pek içime sinmediği için bu konu üzerinde düşüneceğim. Sonuca dek kapak isimsiz bir şekilde, yine İ'm Fine adı altında yeni kapağıyla ve bir temsili cümleyle aranızda!

Uzak kalamadım yine bu kitaptan. Çünkü aldığım mesajlar, yeni gelen okuyucular, yapılan yorumlar, hissettiğim sizin ruh haliniz beni kalbimin olduğu yere yani bu kısma getirdi!

Kafamda sürekli dönen kurgular var. Düşüncelerimle birlikte yeşeren karakterler var. Kelimelerle boğmak istediğim sayfalar, bir sürü harf var, olay var, gülünecek kısımlar, ağlamaktan şişecek gözlerinizin ressamı olacağım satırlar var. Ve sonra yazamadıklarım var, çoğunluk bu grupta yer alıyor işte.

Yazdığım birçok yazı var, düşlediğim onlarca kurgu var. Ancak hepsini bir anda yükleyemeyeceğim gibi yazamam da. Kelimelere dökmek istediğim şeyler de kuruyor gidiyor hemen. Onlar hafızamda saklı.

Yine de, her zaman söylediğim gibi; bu kitap benim için çok özel.

Ve uzun zamandır hakkını veremediğimi düşünüyordum. Bazı bölümler eksik, yeterince tam anlatılamamış, pek kurgusu düşünülmemiş, sadece düz yazı gibi aktarılmış. Hobi olarak kitabımı okuyorum elbette.

Bunları daha önceden fark ettim ancak son zamanlarda, diğer kitaplarıma yazma hissim olmadığından ancak bir şeyler karalamak istediğim için buraya dönüş yaptım. Özellikle gelen yeni okuyucular, devamı olacağını da bana hissettirdi. Bunlar diğer nedenler tabii.

Evet, kitabı bitirmiştim. Bu hala geçerli, devam edemem, bu mümkün değil üzgünüm.

Peki, neden düzenleyip, daha iyi ve yeni bölümler yüklemeyeyim ki? Baştan sona, bölümler düzenlenmiştir arkadaşlar. Sadece birkaç bölüm, üzerinde düşünülmesi gerektiği için düzenlenmedi ya da eksik olduğunu hissetmediğim için eski haliyle kaldı.

Ancak, ilk bölümler kesinlikle düzenlendi. Bölümler silinip daha farklı kelimelerle eklendi. Eski bölümlerin düzenlenmesi yapıldı, baştan beri okumanız daha iyi olacaktır. Ama yeni bölümleri bugün yüklemeyeceğim. Böyle acı olayda daha fazlası olmaz. Kendimi suçlu hissederim çok.

Düzenlenen bölümlerle, yeni kelimelerle, daha uzun düşüncelerle kitap yeniden sizlerle... Bu arada, Samsun da oturan okuyucum var mı? :D Lütfen yorum yapın. 

Hayattan bıkmamaya bakın. Ne de olsa hayat bu, üzülmediğimiz bir an var mı ki?

-A

(Terör olaylarıyla alakası olmayan bir cümle, yargılamayın.)