Bu bölüm arkadaşım için gelsin. Bu yazıyı asla okuyamayacaksın ama söylemek istedim. Seni seviyorum ve lütfen iyi ol.
Kendini asla üzme.
Acıyı çekme bedenine.
Ben hep kötü kalacağım deme.
Yalnızlığa itilmiş acizim deme artık.
Umutsuzluk seni daha fazla yıpratır çünkü. Acıyı düşünerek daha fazla böyle hissedersin. Kendini karamsarlığa itersen eğer, öyle olursun.
Bak, aptal olmadığını ikimizde biliyoruz. Bunu okumak bile seni daha akıllı yapar.
Hayatın çok kötü olabilir evet. Ama bu durum sadece sende yok. Bu yüzden vahlama.
Bir şeyi gerçekten hissedersen, düşünürsen, kendine inandırırsan öyle olur.
Bu bölümü ithaf ettiğim biri kendini bu şekilde umutsuzluğa itiyordu.
Yeni yılda yine, üzgün, yalnız ben olacağım. Diyerek yeni bir konu atmıyordu ortaya.
Her şey burada bitiyor işte. Hayatın gerçek anlamda kötüyse bile kendine yalan söyle.
Çok mutluyum, de. Hayatım harika, diye konuş.
Çünkü böyle iyileşirsin.
Hayatım berbat ilerliyor. Çok kötüyüm. Bence ölmeliyim. Dersen eğer, kimse sana bir şey yapamaz.
İyileşecekken daha fazla kendini hasta edersin. Ve ömrün boyunca kaldıramayacağın sonuçlara, daha doğrusu cezaya mahkum kalırsın.
Ama sen hasta değilsin değil mi? İşte bunu bil.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben İyiyim
Non-FictionBu kitap; bazen sizin iç dünyanız olacak. Hissettiklerinizi dile getirecek. Bazende size yardımcı olarak. Unutma; "Güçlü olmana gerek yok. Etrafındakiler gibi sende numara yap. Güçlü görün!" *Tünelin sonunda bir ışık var. Ve bu şarkı da, kendini da...
