Ben İyiyim

Hedeflerinden Bir Parça

21K teşekkürler,

Sürekli senin iyi olmanı, ruhsal durumlara girip çıkmanı, önyargılara karşı sağır olmanı söyleyip duruyorum. Bunları dikkate aldığın için teşekkürler.

Evet, bugün de hedeflerinden bahsedeceğim.

Kendine bir liste hazırlamanı geçen bölümlerde söylediğimi hatırlıyorum. Söylemediysem bile bence bunu hemen yapmalısın. Hayattaki hedeflerini, gelecekteki planlarını bir deftere yaz veya kâğıda.

Yaz ki bir gün bunların olacağını bil. Yapmak için çabala. O kâğıt önüne çıktığı her zaman gör, gerçekleştireceğini düşünerek bir adım daha ilerle. Karşındakinden bir şey bekleme.

Şimdi odana gidiyorsun ve asla kaybetmeyeceğin bir kâğıda hedeflerini, planlarını, geleceğini yazıyorsun. Çünkü bir yerden başlamak gerek.

Ben sana inanıyorum, buradakiler sana inanıyor. Yapabilirsin. Aksini söyleyen olursa beklemesini öner. Hırslan ve başardığında onların şaşkın yüz ifadelerine karşı sırıt.

Seni biliyorum, sen de kendini biliyorsun.

Yapabilirsin!

İçten dileklerimle inanıyorum sana.

Diğer bir konuya geleceksem, hedeflerine, listene asla yalnızlık maddesini eklememelisin.

Asla yalnız olma.

Bu hayatının biriktiği denizin, en derinliklerinde olmalı. Hatta olmamalı bile. Ancak yine de bunu kimse engelleyemiyor. Bir yerden sonra hepimiz bunalıyoruz, hayatımızda kimse kalmasın istiyoruz.

Karanlığa sığınıyoruz ve tek başımıza olduğumuzla kendimizi kandırıyoruz.

Asla yalnız olamayız.

Gizliden gizliye bu kavram bizim hayatımıza hiç girmez aslında. Hayatında kimse yokken, tek başına ışığı kapatıp kendini dinlerken bile yalnız değilsindir.

Bunu bir süre düşündükten sonra fark ettim. Yalnız olmak cesaret ister. Kimsenin olmadığı bir yerde kalmak ister misin hayatın boyunca?

Belki çoğunuza bu muhteşem geliyordur. Hatta internette olan bazı resimlerden güç bularak hayaliniz olmaya başlar. Forever Alone yazılarıyla her yere yayarsınız. Çoğu arkadaşım böyle, bende böyleydim. Belki hala böyleyim ancak karanlığa âşık olup, yalnızken karanlıkta kalmaktan korkacak kadar ironi bir kişiliğim hala.

Nedir bu saçmalık anlamıyorum gerçekten. Tek başına ıssız adada olursan, konuşabileceğin, sırlarını anlatabileceğin bir abla, bir arkadaş yokken, aç karnını düşünen bir anne, sağlığını merak eden bir baba yokken, her sabah suratına su dökerek seni uyandıran bir kardeş yokken hayatında nasıl çıkar tadın?

Mutlu olabilir misin tek başına?

Yalnız olmak asla bir büyüklük gösterisi değildir. Eğer aklında böyle bir düşünce varsa silmeni tavsiye ediyorum. Sayfandan da sil bu kelimeyi, yasakla kendine.

Biliyorum, yalnız olmak istediğinde bile bunu hissetmiyorsun. Biliyorum... Tamam, ikna olamadın mı hala?

O zaman seni sonsuza kadar lanetliyorum. Tek başına yaşlanıp, tek başına düştüğünde, tek başına ayağa kalkman ve hayatında kimse yokken mutlu olduğunla kendini kandırmanın verdiği acıyı hep yaşaman dileğiyle,

Yalnızlığınla sana mutluluklar.

Eğer, bir yerde düşünüp bu söylediklerime hak verirsen her zaman bir şansın olduğunu unutma.

Şans hep vardır çünkü. Ya erken fark edilir, ya da çok geç. Sadece senin şimdi zamanın var bunu bil. Ve önünde bu konuda iki seçenek var.

A) Yalnızlık kelimesini kendine yasaklayıp sonsuz mutluluk.

B)Yalnızlık kelimesini kendine mühürleyip sonsuz hüzün.

Ben düşüncelerimi söylerim, seçimini sen yaparsın. Ancak doğru hep doğrudur. Bunu fark etmek senin elinde!

Şimdi, bahsedeceğim önemli konuya dönelim.

Arkadaşımın bende fark ettiği şey; yalnız olmaktan korktuğumu söylemesiydi. Bunu bana açtığı zaman umursamadım, hatta "Yalnız olmak iyidir."demiştim.

Şimdi aradan bir sene geçti ve ben tek başıma evdeyken, ailem komşuya gittiği sıralar yalnızlıktan gerçekten korktuğumu fark ettim.

Bir düşündüm, telefonum vardı, müzik dinliyordum, bilgisayarda bu bölümü yazıyordum. Ama bir saniye de olsa, onların geri gelmeyeceği fikrini göz önünde bulundurdum.

İşte biliyordum ki, kararımı çoktan vermiştim. Ben a şıkkını hayatımda tutacaktım.

"A" hep benimle. Sevgiler #PLL