Multi; Burcu"Sürpriz..."
Kapıda gördüğüm kişiyle bütün sinirim yok oldu. Hızla koşarak boynuna atladım.
"Ağabey." Dedim sarılarak. Kollarını sıkıca belime sardı.
"Canım benim seni çok özlemişim!" Dedi saçlarımı koklayarak.
"Bende seni çok özledi." Dedim ayrılarak.
"Unutulduk hemen!" Diye homurdandı Arda. Gülerek ona da sarıldım.
"Seni unutur muyum hiç?" Dedim. Bu arada abim evi inceliyordu.
"Baya güzelmiş." Dedi oturarak.
"Yani. Benim neden haberim yoktu geleceğinden?" Dedim sorarak.
"Aslında ben gelmeyecektim. Arda gelmemi istedi. Ve sürpiz olsun diye söylemek istemedik." Deyince gülerek Arda'ya baktım.
"Ne iyi yaptınız! Kaç gün kalacaksın?" Dedim Arda'nın yanına oturarak.
"Bir hafta falan anca." Dudak büzdüm. İstanbul'a gelmişti ve sadece bir hafta mı kalacaktı?
"Peki." Dedim çok üstelemeyerek. "Ne içersiniz?" Dedim ekleyerek.
"Kahve yaparsan içeriz valla." Gülerek mutfağa ilerledim. Şuan çok mutluydum! Ağabeyim gelmişti! Ne zamandan beri konuşmuyordukta zaten. Arda'nın yaptığı şey beni çok mutlu etmişti. Demek ki bu yüzden 'işim var.' Deyip evden çıkmıştı. Ah canım arkadaşım!
Kahveyi hazırlayıp tepsiye koydum. Bu arada abim ve Arda muhabbete dalmışlardı. İkisi de içmeye başlayınca, bende yerime oturdum.
"Gel yanıma bakayım." Dedi ağabeyim. Ayağa kalkarak yanına oturdum. Kolunu omzuma attı.
"E okul nasıl gidiyor." Dedi. Ne diyecektim 'bizim okulda Selim diye bir çocuk var aynı zamanda karşı komşumuz. Psikopat bir çocuk' mu diyecektim?
"Harika gidiyor." Dedim gülmeye çalışarak.
"İyi bakalım." Dedi yanağımdan öperek.
....
Ağabeyim misafir odası yerine benimle uyumayı tercih ettiği için yatak falan açmamıştım. Oda da üstünü değişirken bende balkona çıktım. Hava almak iyi gelecekti. Yarın pazartesiydi. Yine okul..
Yine Selim! Yine Pelin! Okul değil başka bir yer sanki. Belki de buraya hiç gelmemeliydim. Hande'ye katlanmak bile daha iyi bir tercih olabilirdi. En azından abim her zaman yanımda olurdu. Hoş Arda'da ağabeyim gibi. Balkonun kapısı açılınca, kafamı çevirdim. Gelen Arda idi. Bir şey söylemeden o da gökyüzüne baktı."Ben çok teşekkür ederim Arda. Çok mutlu oldum." Dedim gülerek. Aynı zamanda yanına yaklaştım.
"Önemli değil. Mutlu olduysan güzel." Dedi gülerek. Güldüm.
"Sen iyi bir arkadaşsın." Dedim.
"Sen de öyle." Dedi yüzüme bakmayarak.
"Neyse yarın erken kalkacağız uyusak iyi olur." Deyip balkondan çıktı. Haklıydı. Bende peşinden çıkarak odaya girdim. Ağabeyim yatağa çoktan uzanmış, telefonu ile oynuyordu. Güldüm."Hemen de yatmışız." Dedim gülerek.
"Uyumak her şeyden önce." Dedi şakayla gülerek. Bende yanına uzanıp battaniye örttüm üstümüze. Ağabeyim olmasaydı Arda ile uyurdum belki de. Acaba Arda bozulmuş mudur? Aman neden bozulsun zaten ağabeyim yeni gelmiş.
![](https://img.wattpad.com/cover/41912084-288-k899990.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASLA VAZGEÇMEM.
Fiksi RemajaGüçlü ama aynı zamanda içten kırık bir kız. Kim annesinin ölümüne dayanabilir ki? Ya da babasının ona soğuk davranmasına... Ona tek değer veren ağabeyi bile ondan bir şey saklamaktadır. En yakın arkadaşı Arda ile İstanbul'a taşınıp, yeni bir hayata...