"Buzun altında can çekişirken bulmuştu beni şifam, dudaklarıma yaşam nefesi vermişti."
Peki, beni ölümün soğuk karanlığından çekip alan, ruhuma nefes olan sıcak dudakların sahibi kimdi?
*
Terk edilen ve yalnız bırakılan bir çocuğun büyüdüğü kadar...
Yeni bölümün epey geciktiğini biliyorum, bunun için kusura bakmayın canım okurlarım. Yorucu bir yaz sezonu geçirdim akraba kına ve düğünleri bitmek bilmedi ajjajak. Şimdi hazırsanız kaldığımız yerden devam etmeye ne dersiniz? Hazırsanız başlayalım!..
Oy verip yorum yapmayı unutmayın, kar tanelerim:)))
İyi okumalar...
Karliene, Become the Beast
Can Güngör, Yalnız Ölmek
John Legend, All of Me
18. Bölüm
''KARANLIK TARAF''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Seni hem korktuğum kadar hem de kalbimdeki yaşamın kadar çok seviyorum, soğuk kız.''
Kapkaranlık ormana güneş doğsa yeriydi,
Halbuki gökyüzünde ay bile yoktu...
''Senden inan bir beklentim yok,'' dedi, gözlerini hızla kırpıştırırken. Bense ona iri gözlerle bakmaya devam ediyordum. ''Yani olamaz da, istediğini düşün ve hisset-'' Hızla avucumun içini dudaklarına bastırdım susması için.
Susmalıydı. Şu anda beni sevdiğini söylediği ve sonrasındaki heyecanı ne kadar çok tatlı olsa da hangarın içindeki kanın kokusunu soluyordum sanki. Birinin gözümün önünde vurulmasından ziyade vuran kişinin Baran olması beni çok etkilemişti.
''Korkuyorum,'' dedim, kaşlarımı acıyla çatarken. Elimi dudağının üzerinden çektim. Yüzündeki heyecan hızla soldu. Kaşlarını çattı.
Boğuk sesle, ''Benden mi?''
Gözlerimi yumdum. Gözlerimi açtığımda bu yaşanılanların aslında yaşanmamış olmasını diledim. İçimdeki endişeyle harmanlanan korkuyu hücrelerimde dahi hissettim. Avucumu iri dudaklarını üzerinden çektim.
''Evet, senden.''
Yüzü acıyla buruştu. Dudakları aralandı ama geri kapandı.
''Haklısın, sonuçta seni kalbimde yaşattığım yer karanlık bir yer.''
Gözlerim yeniden doldu. Yüzlerce toplu iğnenin derime saplandığını hissettim. Havanın soğuk oluşundan mıdır bilmiyordum ama titremem asla durmuyordu.
Kalbimdeki yaşamın nabzı kulaklarımda uğuldadı.
Yüzüme derin bir acıyla bakarken daha fazla dayanamadım ve hızla kollarımı beline doladım. Alnımı göğsüne yasladım. Kalp atışlarını alnımda hissettim. Alın yazımda...
