A long way (Compleet)

H8

*BZZ*BZZ*, mijn wekker gaat af, ik kijk naar de klok en zie dat het zeven uur is, tijd om op te staan dus. Ik maak nog snel mijn schooltas en weet niet welke kleren ik zal aandoen. Ik ga eerst maar snel douchen, als ik uit de douche kom loop ik naar mijn kast en kies een skinny-jeans en een bloemmetjes topje. Ik doe mijn bruine sandaaltjes aan en ga naar de keuken. Ik eet snel wat cornflakes.

Ik neem mijn fiets en ik fiets een straatje verder en daar wacht ik op Jessica. Na vijf minuutjes komt ze eraan. We fietsen altijd samen naar school, ze is en zal altijd mijn beste vriendin blijven. We fietsen traag en met tegenzin naar school, als we net de school binnen rijden gaat de bel.

Ik en Jes zitten samen in dezelfde les. Ik loop naar onze vaste plek in de klas, eigenlijk mogen we kiezen waar we zitten. Er gaan vier lange uren voorbij en ben blij als het eindelijk middag is. Ik en Jes gaan aan een bankje zitten en het verbaasd me dat Kelsey de 'populaire' van onze school me nog niet heeft lastiggevallen, ze pest me al mijn hele middelbare schooltijd en niemand zegt er ooit iets van.

Chelsea komt op ons afgelopen. Het is een meisje met blond krullend haar en draagt een bril, ze is een heel sociaal iemand en verteld nieuws rond over onze school, het is net een pratende schoolkrant.

'Heey', zegt ze, 'wisten jullie al dat Kelsey naar een andere school is?'

'Echt?' zeg ik misschien iets te enthousiast maar de rest heeft er blijkbaar niets van gemerkt.

'Ja, haar vader kreeg ander werk en moesten verhuizen', zegt Chelsea.

'Oh, dankje om het te zeggen.'

Ze antwoord niet eens en loopt al verder naar een ander groepje om het nieuws te vertellen.

'Wauw, heb jij even geluk', zegt Jes.

Ik knik en dan gaat de bel.

Terug naar de les, ook de namiddag gaat maar traag voorbij maar zit met mijn gedachten bij Kelsey die nu ergens anders zit. Ik zal nooit meer door haar gepest worden.

'En de vierkantswortel van 144 is 12', zegt de leerkracht,, dat wist iedereen al behalve een jongen die niet zo goed is in wiskunde, waar het nog eens moest herhaalt worden.

Ik zucht, de bel van het laatste lesuur is eindelijk gegaan. 

'Jongens,jongens', zegt de hoge stem van de leerkracht,' schrijf nog snel een toets in tegen woensdag.'

Heel de klas zucht en er komen reacties van: 'Maar ik kan op dinsdag niet leren', 'moet dat nu echt?', en nog een hele hoop andere.

We pakken onze fiets en rijden naar huis.

'Hmm, een smsje', zeg ik, 'Oh! Van Lucas!'

Ik open hem snel, 'Hey liefje, hoe was school vandaag?'

Ik glimlach en antwoord: 'Goed, alleen heel saai en de pestkop van onze school is verhuisd dus...x'

'Daag', roep ik tegen Jessica.

'Tot morgen!' roept ze terug.

Ik kom thuis en wil direct naar boven lopen.

'Euhm, Lori kom je even hier?' zegt mijn vader. Ik zucht, ik heb nu echt geen zin om te praten.

Ik loop da woonkamer binnen en mijn vader doet teken dat ik naast hem moet komen zitten.

'Ja?' zeg ik.

'Ik weet dat je dit niet graag wil horen maar... we moeten verhuizen.'

'WAT!' roep ik, 'Ik kan mijn vrienden toch niet achterlaten?' Ik heb er maar een maar dat zeg ik niet, anders is het dramatisch effect eraf.