A long way (Compleet)

Hoofdstuk 4

***POV Lucas***

'Wat moet je Lucas?', zegt ze boos, 'als je niet gaat antwoorden, ga dan weg', roept ze nu nog kwader, 'Je staat daar maar te lachen als een clown dat juist een lolly gekregen heeft van de paashaas...!'

'Je bent al even rood als de zwembroek van die behaarde man', zeg ik na een tijdje, 'heb je je wel ingesmeerd?'

'Wat maakt jou dat nu uit', krijg ik als antwoord en ze rolt met haar ogen, 'en waarom sta jij daar zo als één of andere omgewaaide oempa loempa?' 

Ik denk na, ik moet snel iets verzinnen anders komt het niet geloofwaardig over.

'Wel ga je nog antwoorden?'

 'Oh sorry was even afgeleid', lieg ik ,'Het is gewoon een grappig, je bent net een tomaat', flapte ik eruit, o nee slechtste antwoord ooit, denk ik, maar toch beter dan dat ik de waarheid vertel.

Ik ga even naast haar zitten en zeg:' Weet je Lori, soms ben je echt lief tegen me en soms is het net of je me haat, haat je me echt?' Niet dat ze eigenlijk ooit lief is tegen me geweest, of dat denk ik toch voor zo ver ik me kan herinneren. In het vliegtuig viel het toch nog wel mee. Ja toch?

'Natuurlijk haat ik je sukkel! En ik ben nu eenmaal zo, niets aan te veranderen', zegt ze nog steeds boos, ik heb al lang spijt van het antwoord dat ik tegen haar gezegd heb, kom op dat verdient ze toch echt niet. Zo'n prachtig meisje met de bruine haren en die mooie ogen die glinsteren door het zonlicht. Ik weet bijna zeker dat ze niet zo is, ooit kom ik haar echte 'ik' tegen, of ik denk toch dat dit niet haar echte is. Misschien heb ik het verkeerd, ik ken haar nog maar net, of eigenlijk ken ik haar helemaal niet, maar terug to the point. Als dit dan toch niet haar echte 'ik' zou zijn, dan zal ik op haar wachten, hoe hard dat ze me ook haat. Ben ik nu zo irritant? Ik laat mijn gedachten voor wat ze zijn en spring in het zwembad 'bommetjeeeuh', roep ik en ik zie het water helemaal over Lori heen gaan, misschien iets dat ik niet had moeten doen, alweer. Goed bezig Lucas heel goed bezig

Nu staat ze recht nog kwader dan eerst, ze loopt naar het poortje en zeg zacht maar wel luid genoeg zodat ik het kan horen: 'Ik krijg je nog wel Lucas', mijn naam spuugt ze uit als een rotte appel, niet letterlijk natuurlijk.

Ze keek nog een keer achterom met een verafschuwende blik. Als blikken konden doden was ik nu dood! Ze loopt weg en laat mij denkend achter, waarom vind ze mij niet leuk? Ze is anders, denk ik. Normaal kan ik elk meisje krijgen en zij, zij ziet mij niet eens staan, misschien is het dat dat ik leuk aan haar vind.

Ik besluit nog even te gaan zwemmen om mijn gedachten te verzetten, hopelijk komt het toch nog goed tussen ons, misschien is het nu eenmaal zo. Niet iedereen kan me mogen.

Just kidding, iedereen mag me.

Of dat had ik toch gehoopt

***POV Lori***

Ik heb blijkbaar lang geslapen aan het zwembad dus loop maar direct naar ons huisje, ik moest om half zes klaar zijn zodat we met z'n allen kunnen gaan eten. Ik denk lang na als ik aan het douchen ben. Er zijn een hele hoop vragen die door mijn hoofd gaan een daarvan is: Waarom doet Lucas zo tegen mij, ik weet niet wat ik ervan moet vinden, ik heb misschien een beetje een overdreven reactie gegeven... Misschien moet ik zelfs mijn excuses aanbieden. Allee ja, hij is al helemaal niet lelijk en eigenlijk heeft niet echt iets mis gedaan, behalve dat hij me helemaal nat maakte, ik weet niet waarom ik hem niet leuk vind, misschien is het omdat het lijkt dat hij een echte player is, hij heeft waarschijnlijk elke week iemand anders. Of, misschien weet ik het toch wel. De reden dat ik hem niet mag, zijn eerste indruk was niet goed. Hij maakte me zo goed als wakker uit mijn slaap! Ja, dat zal het zijn. Ik zal het hem maar vergeven, hij is best nog wel... schattig.