A long way (Compleet)

H9

We zitten al een uur in de auto en ben me dood aan het vervelen. Eigenlijk kom ik er nu pas op om mijn ipod in mijn oren te steken dus dat doe ik dan maar meteen.

Eén van mijn lievelingsliedjes begint af te spelen. Miley Cyrus met het liedje  Every part of me.

I feel like I'm million miles away from myself

more and more of these days

I've been down so many open roads

But they never lead me home

Who I really am

How it's going to be

Is there something that I can't see?

I wanna understand

Maybe I will never be

Who I was before

Maybe I don't even know her anymore

Maybe who I am today

Ain't so far from yesterday

Can I find the way to be every part of me?

Ik zucht als het liedje gedaan is, sommige liedjes moeten echt langer duren. 'pap?' zeg ik.

'Ja lori.'

'Hoelang nog?' vraag ik nieuwsgierig.

'Ongeveer een uurtje', zegt hij.

Ik zucht, 'nog zo lang', mompel ik. Ik ga nog even lezen, denk ik bij mezelf, op wattpad.

We komen tot stilstand, ik kijk rond me heen en ken het hier niet. 'Zijn we er?' vraag ik.

Hij knikt.

Het is al wel vrij laat en hebben nog niet gegeten, ondertussen is het al bijna donker.

We staan voor een vrij groot huis. We stappen uit en laten onze spullen nog even staan. Mijn vader doet de deur open en we komen in een gezellige hal terecht. Ik zoek snel de trap en loop hem op naar een kamer dat ik wil. Ik kom terecht in een grote kamer waarin er een muur staat met een schuifdeur. Dus eigenlijk zijn er twee kamers voor mij. Een perfecte plaats voor mijn instrumenten. Mijn kamer heeft ook een raam en een balkon waar ik ook heel blij mee ben, dit is gewoon mijn droomkamer denk ik.

'Mag dit mijn kamer zijn?' vraag ik aan mijn vader en Mike.

Ze knikken. 'Doe maar voor mij is het goed ik heb al een andere', zegt mijn broer.

Ik glimlach naar hem. 'We moeten dit huis nog helemaal inrichten', zegt mijn vader, 'dus Lori jij zult waarschijnlijk nog niet direct naar school kunnen, Mike al wel het is zijn laatste jaar.'

Ik knik begrijpend, niet dat ik het heel erg vind dat ik nog niet direct naar school moet. Ik haat school. We halen onze spullen uit de auto en er komt nog een verhuiswagen aan met nog wat meubels. We gaan eerst onze bedden zetten en ze beginnen met de mijne.

Als we hem terug in elkaar hebben gezet moet hij nog geplaatst worden.

'Tegen die muur', zeg ik.

'Neenee, toch maar tegen die muur en een beetje naar links.'

'Of wacht zet hem toch maar wat naar rechts', zeg ik, ik kan niet kiezen.

'Komop Lori, ben je er bijna', klaagt mijn broer en mijn vader knikt.

'Of, zet hem toch maar tegen die eerste muur dat ik zei, en nu wat naar rechts', perfect zeg ik.

'Maar dit is de plaats waar hij eerst ook stond', zegt mijn broer.