A long way (Compleet)

H13

'Waarom?' roep ik met tranen in mijn ogen, 'Lucas, ik zie je graag!' 

Hij luistert niet eens naar me, hij staat daar samen met Kelsey te wachten op hun trein naar Italië, om preciezer te zijn, de plek waar we elkaar hebben leren kennen. De trein komt eraan. Hij slaat zijn arm om Kelsey heen, de trut. Ze stappen samen in, het is net alsof ze me uitlachen. Ik wil me omdraaien maar het is net alsof twee sterke armen me vast houden, ik wil me omdraaien maar zie niemand. Ik kan niet wegkijken, ik word er toe gedwongen om naar Kelsey en Lucas samen te zien. Er rollen tranen over mijn wangen. Zodra de trein vertrekt houdt er iemand zijn handen voor mijn ogen. Ik zie niets meer! Ik wil roepen en schreeuwen maar ik heb geen stem meer. En dan zie ik in de verte een sterk licht. Ik zie ook mijn moeder, ik wil dood graag naar haar toe maar ik weet niet wat er gaat gebeuren.

Ik word helemaal buiten adem wakker, ik ben in de war en ik plak van het zweet. Het is half drie. Nog zo vroeg, ik wil en kan niet meer slapen, nooit meer! Langs de ene kant ben ik wel blij dat het een droom was, maar het leek zo... echt. Ik start de laptop omdat ik toch niets anders kan doen. Ik ga op facebook en heb weer een stuk of drie van die haat-berichtjes. Ik doe mijn best niet om ze te lezen. Enkel één van Lucas.

'Je kan zeggen wat je wilt, het spijt me maar, die foto is toch wel echt echt, je gaf het zelf toe, en als hij bij je lag waarom zei je er dan niets van? Sorry Lori, maar Kelsey heeft blijkbaar gelijk. Je ligt dus duidelijk echt met elke jongen in bed. En in je oude school ookal, dat had ik niet van je verwacht', stuurt hij, bij het lezen kreeg ik tranen in mijn ogen.

Het was niet waar, ik doe de moeite niet om het te beantwoorden en doe de laptop terug dicht. Ik zucht. En ga terug in mijn bed liggen. 

Ik moet terug inslaap gevallen zijn want ik open terug mijn ogen en het is licht. Het duurt nog tien minuten voor mijn wekker afgaat, ik kan nu ofwel nog even slapen of al opstaan. Ik kies voor optie twee en kom op een idee. Ik had in mijn vorige huis een sleutel van mijn broer dus hier zou dat ook van pas komen.

Ik sluip naar mijn broer z'n kamer en doe de deur stilletjes open. Ik neem snel de sleutel van zijn deur en wil hem terug dicht doen.

'Hmm', zegt hij. Ik laat van schrik de sleutel vallen. Oef, hij ligt nog net hetzelfde, ik raap hem terug op en sluit de deur achter me. Ik ga me  klaar maken voor school, en ik heb echt geen zin! Ik loop naar de badkamer en kijk in de spiegel. Mijn bruine ogen, ze zien er veel minder vrolijk uit dan anders. Ik borstel mijn haar, ik doe mijn haar in een hoge dot op mijn hoofd. Ik doe gewoon een simpele jeansbroek en een topje met een vestje aan.

Ik kom in de keuken binnen en Mike zit eral. Die is snel, denk ik. Ik schuif bij hem aan. Ik kijk voor me uit.

Wat?' zeg ik tegen Mike, het kwam er kwaader uit dan bedoeld was.

'Lekkere boterham', zegt hij.

Ik kijk hem verbaasd aan en kijk dan naar mijn bord. Tuurlijk lekker... Een boterham met choco, kaas en cornflakes. 

Ik ben zo normaal.

Ik schuif mijn bord van me af en sta recht. Ik doe mijn converse aan en zeg dag tegen mijn broer en ga buiten staan wachten met mijn fiets. 

Na twee minuutjes wachten komt hij eraan. 

'Heey Jayden!' zeg ik vrolijker dan ik me voel.

'Hey Lori, cava?'

'Gaat wel, het is al beter geweest. Hij kijkt me begrijpend aan. 

Hij kijkt me aan alsof ik de kerstman ben. 'Waarom kijk je zo?'

'Ik vroeg me iets af', zegt hij.

'O, wat?', zeg ik.

'Niets speciaal, maar weet je al wie het gedaan heeft?'