Not; Diğer bölüme tam 47 oy ve 20 yorum gelmiş . Oy veren ve yorum yapan herkese çok teşekkür ederim :) Bu bölümde de aynı şekilde desteğinizi bekliyorum. İthaf isteyen varsa mesaj atabilir ya da yorum da belirtebilir. Hepinize iyi akşamlar :**
Acı. Hissettiğim şey tam olarak buydu. Burnumdan akan kana bakarsak, zaten canımın acıması normaldi öyle değil mi? Ama daha farklı bir şeyler daha vardı sanki fiziksel acı dışında. Emre'nin söyledikleri miydi beni etkileyen? Pek sanmıyorum. Ben başkalarının düşüncelerine göre hareket etmedim ki hiçbir zaman. Benim hep kendi doğrularım vardı. Ama uzun bir zaman sonra kendimi sorguluyordum. Yanlış bir şeyler mi yapıyordum? Emre'nin dediği gibi Zeynep'e haksızlık mı ediyordum? Ama o kendi dememiş miydi artık sizi umursamayacağım diye, o zaman benim dediklerime alınmış olamazdı ki. Peki Emre'ye bu kadar yakın olmasının nedeni neydi? Kendine yakın mı görüyordu onu? Ya da hoşlanabilir miydi Emre'den? Emre'nin dediği gibi daha yakın olabilecekler miydi ileride? Bana imkansız gelen bu aşk gerçek olabilir miydi?
Gerçi iki ay önce de Zeynep'in beni sevdiğini söyleselerdi, ben ona da imkansız derdim. Bunun gerçek olup olamayacağını ise, zaman gösterecekti.
-4 Ay Sonra-
'' Ve bir bomba haber daha!'' derken elinde ki gazeteyi arkadaşlarının önüne atmıştı Can. Bu artık alıştıkları bir şeydi. Neredeyse her sabah birisi yeni bir haber görüyor ve koşup arkadaşlarına gösteriyordu. Bugün haberi ilk Can görmüştü ve bu yüzden haberi arkadaşlarına göstermek ona düşmüştü.
'' Bu sefer ki başlık neymiş?'' Derken pastasından bir lokma almıştı Melis. Bir yandan da merakla Can'a bakıyordu.
'' Ünlü iş adamı Ahmet Sayer'in oğlu Emre Sayer bir mekan çıkışı kameralarımıza takıldı. Yanında ki iki güzel bayanı arkadaşı olarak tanıtan Sayer'in arkadaşlarına karşı ilgili halleri gözlerden kaçmadı.'' Can'ın başlığı okuması üzerine herkes ilgisini gazeteye çevirmiş ve üzerinde ki resimleri inceliyorlardı. Sorsan bizimle konuşmaya vakitleri yok ama maşallah eğlenmeye her zaman vakit bulabiliyorlar diye düşünüp homurdandı Aksel.
'' Ay bir de yanındaki iki güzel bayan yazmışlar. Bu ikisinin neresi güzel ? Güzel görmesek inanacağız.'' Eylül'ün tek derdi ise kızları nitelerken güzel diye belirtilmesiydi. Diğerlerinin aksine Eylül, onlardan uzak olduğuna gayet mutluydu.
'' Eylül düzgün konuş istersen!'' Derken uyarır bir tonda konuşmuştu Can. Onu cevaplayan ise Eylül değil Kerem olmuştu.
'' Hayırdır kardeşim. Eski sevgilini mi özledin yoksa? Gerçi o seni pek özlememiş ama baksana. Rahatı gayet yerinde duruyor.'' Kerem'in alaylı sözlerine Can'ın karşılığı ise sıkıntılı bir nefes olmuştu.
'' Evet kardeşim özlüyorum, senin aksine.'' Dedikten sonra bir iki saniye ifadesizce Kerem'in yüzüne bakmış ve odadan çıkmıştı Can. Emre'nin gelişi en ağır darbeyi ona vurmuş gibiydi. Yağmur'u çok özlüyordu. Ama yapabilecek bir şey bulamıyordu. Bir kaç defa Yağmur'la konuşmayı denese de bu hamleleri Yağmur tarafından başarıyla savuşturulmuştu. Yaptıklarının cezasını çekiyor gibiydi. Ona en garip geleni ise en büyük suçlu Kerem olduğu halde, Kerem'in zerre kadar üzülmeyişiydi. Bu bir savunma mekanizması mıydı bilemiyordu Can. Eğer öyleyse Kerem gerçekten çok iyi rol yapıyordu. Ne kadar buna pek bir ihtimal vermese de.
Can çıktıktan sonra odada bir sessizlik oluşmuştu. Kerem, Can'ı kırdığının farkındaydı ama yine de onu teselli etmek gibi bir çaba sarf etmemişti. Zaten onun en iyi yaptığı şey bu değil miydi? İnsanları kırmak. Bu Kerem Sayer'in en başarılı olduğu alanlardan biriydi. Bunu düşündüğünde dudağında bir gülümseme belirmişti. Babasının sözlerinin aksine onun da başarılı olduğu alanlar vardı. Hem bu alanda onu Emre ile bile kıyaslayamazlardı. Aklına Emre gelince dudağında ki gülümseme silinmişti. Emre dediğini yapmıştı işte, Zeynep'e gün geçtikçe daha yakın oluyordu. Dört ay önce 'Zaman herşeyi gösterecek.' derken ne kadar haklı olduğunu şimdi daha iyi anlıyordu. Zaman değişiklikleri beraberinde getirmişti ama Zeynep'i ondan götürmüştü. Bu düşünceyle gözleri kapandı kendiliğinden. Zeynep hiç onun olmuş muydu ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cennet Gibi
ChickLitKüçüklüğümden beri bir çok hayalim olmuştu benim. Aileme kavuşmak istemiştim. Olmamıştı. İçimde gün geçtikçe büyüyüp, bana daha çok acı veren bu aşkın beni yakmadan önce son bulmasını istemiştim. Olmamıştı. Aşkım bitmiyorsa sevgime karşılık bulmak i...