Russian Roulette

Chapter 2

"Ναι. Μισό λεπτό κυρία Lauren, θα σας δώσω", είπα χωρίς να την κοιτάξω και άφησα πάνω στο θρανίο 2 μπλε στυλο. Δεν ξέρω τον λόγο πάντως άρχισε να γελάει. Όχι πολύ έντονα, ούτε δυνατά. Είχε χαρακτηριστικό γέλιο, ταιριάζει με το βάθος της φωνής της. "Κάτι που ξέχασα να σας πω. Μην τυχόν ξανακούσω κυρία ή πληθυντικό αριθμό, δεν θα τα πάμε καλά", είπε και σηκώθηκε από τη θέση της και έβγαλε ένα μαρκαδόρο από την τσάντα της. "Είμαι απλά η Lauren. Δεν έχουμε σχεδόν καθόλου διαφορά ηλικίας κορίτσια. Λοιπόν γράψτε το όνομα σας πάνω αριστερά στη σελίδα και το τμήμα σας και πείτε μου όταν τελειώσετε", είπε και γύρισε πλάτη και άρχισε να γράφει στον πίνακα. Δεν μπορούσα να δω τι έγραφε επειδή καθόταν μπροστά. Ήθελε να φτάσει πιο ψηλά με αποτέλεσμα να σηκωθεί στις μύτες των ποδιών της και η μπλούζα της σηκώθηκε από πίσω. Δεν ξέρω γιατί, αλλά τη θαύμαζα. Ήταν όμορφη κοπέλα και είχε πολύ ωραίο στυλ. Σίγουρα θα ήθελα να της μοιάσω όταν θα είμαι στην ηλικία της.

"Νομίζω ότι είναι η στιγμή που δεν θα ήθελα να μάθω τι σκέφτεσαι", μου ψιθύρισε η Dinah και χαμογέλασε. Αισθάνθηκα αμήχανα με αποτέλεσμα να κοκκινήσω. "Τι εννοείς; Δεν σκέφτομαι κάτι", είπα όσο πιο πειστικά μπορούσα. "Καμ ον, έχεις μια περίεργη έκφραση στο προσωπό σου", είπε και πήρε το ένα στυλό από αυτά που είχα βγάλει. Δεν απάντησα. Γύρισα στο φύλλο χαρτί που είχα βγάλει και έγραψα το όνομα μου πάνω αριστερά και ακριβώς από κάτω το τμήμα.

"Εγώ τελείωσα", είπε η Normani και με κοίταξε και χαμογέλασε. " Και γω μόλις τώρα", είπε η Ally και έκλεισε το στυλό με το κουμπί στο πάνω μέρος, κάνοντας λίγο παραπάνω θόρυβο. "Lauren; Τι ακριβώς θα γράψουμε; Γιατί στο λέω εγώ δεν ξέρω τίποτα. Ούτε έχω ετοιμαστεί για κάποιο τεστ και λοιπά". "Σιγά μη σας έβαζα να μου λύσετε και άσκηση. Ένα ψυχολογικό τεστάκι θα κάνουμε να περάσει η ώρα και να γνωριστούμε μεταξύ μας καλύτερα. Θα βαρεθείτε να με βλέπετε κάθε μέρα οπότε, ας είμαστε χαλαρά σήμερα", είπε και χαμογέλασε και έκανε στην άκρη για να δούμε τι είχε γράψει. Βασικά δεν είχε γράψει κάτι, απλά είχε ζωγραφίσει τέσσερις πόρτες και είχε γράψει από ένα χρώμα μέσα. "Κανονικά θα τις ζωγράφιζα αλλά ξέχασα την κασετίνα μου οπότε θα αρκεστούμε σε αυτό. Λοιπόν, θέλω να γράψετε στο χαρτί τη σειρά που θα ανοίγατε τις πόρτες με βάση το χρώμα και τι βλέπετε από πίσω", είπε και κάθισε στην καρέκλα της και έκανε μερικούς κύκλους γύρω από τον εαυτό της. Πραγματικά αν δεν ήξερα ότι είναι η καθηγήτρια μου, θα μπορούσα άνετα να την περάσω για κάποια μαθήτρια.