Chapter 9

1.4K 95 24
                                    

"Camila όχι. Περίμενε. Που πας;", άκουσα τη Dinah να μου φωνάζει καθώς περνούσα ανάμεσα από τον κόσμο και τα τραπέζια με δυσκολία. Ζαλιζόμουν απίστευτα πολύ και είχε θολώσει η όραση μου. Προχώρησα λίγο ακόμη μέχρι που έφτασα στο πίσω μέρος του μαγαζιού. Είδα τον Γιώργο, τον Θάνο και τον Κώστα να μιλάνε έξω από μία πόρτα. "Συγγνώμη. Η Lauren;",είπα όσο πιο καθαρά μπορούσα γιατί ήξερα ότι είχα μεθύσει και θα ακουγόμουν χάλια. "Εεε. Μέσα είναι", μου απάντησε ένας απο τους τρεις αλλά δεν κατάλαβα ποιος. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα κάποιον να με τραβάει από το χέρι. Γύρισα το κεφάλι και ανοιγόκλεισα λίγο τα μάτια μου μέχρι να μπορέσω να αναγνωρίσω τα κορίτσια που με είχαν ακολουθήσει. "Τι έχετε πάθει όλοι σήμερα; Δεν μπορώ να την χαιρετήσω;", είπα απότομα και τράβηξα το χέρι μου από τη Normani. "Dinah, τι λέει; Πόσο έχει πιει;", είπε η Ally και κοιτούσε προς την κολλητή μου. "Πολύ για τα δεδομένα της. Πρέπει να την γυρίσω σπίτι", είπε και πήγε να με πιάσει αλλά έκανα πίσω και άνοιξα απότομα την πόρτα. Η Lauren καθόταν σε μία καρέκλα και ακριβώς δίπλα της στεκόταν όρθια η Μαριέτα.

"Τι έγινε τι πάθατε;", είπε η Lauren και σηκώθηκε απότομα και ήρθε προς το μέρος μας. "Εεεε. Ήρθαμε να σου πούμε συγχαρητήρια. Και ότι έχεις τρομερή φωνή. Καλή αρχή να έχετε", είπε η Ally όσο πιο ευγενικά μπορούσε και χαμογέλασε στις δύο κοπέλες. "Ευχαριστούμε. Lauren ποιες είναι οι κοπέλες;", είπε καθώς πλησίασε την καθηγήτρια μας και την έπιασε από τη μέση απαλά. "Είναι. Είναι μαθήτριες μου", της απάντησε και γύρισε το βλέμμα της στο δικό μου. " Camz, είσαι καλά;"."Μια χαρά. Εσύ;", είπα και στηρίχτηκα στην κάσα της πόρτας γιατί δεν αισθανόμουν καλά. "Δεν φαίνεται. Έλα να κάτσεις λίγο", είπε και έπιασε το χέρι μου και με οδήγησε στην καρέκλα που καθόταν αυτή πριν από λίγο και γονάτισε μπροστά μου. "Μαριέτα μπορείς να πεις να φτιάξουν έναν καφέ", είπε στην κοπέλα και εκείνη της έγνεψε καταφατικά και βγήκε από το δωμάτιο. "Ελάτε μέσα", είπε στις φίλες μου και τις έκανε νόημα να μπουν μέσα.

"Θέλω να σου μιλήσω. Μόνες μας", της είπα καθώς την κοιτούσα ενώ ένιωθα το κεφάλι μου να βαραίνει όσο περνούσε η ώρα. "Lauren, ότι και αν σου πει να ξέρεις, είναι πολύ μεθυσμένη", είπε η Dinah καθώς μας πλησίασε. "Τι στο διάολο νομίζετε ότι θα πω πια και δεν με αφήνετε στην ησυχία μου!", της φώναξα και προσπάθησα να σηκωθώ από την καρέκλα αλλά η Lauren με έπιασε από τους ώμους και με έβαλε να ξανακαθήσω. "Δώστε μου δύο λεπτά μαζί της κορίτσια", είπε και γύρισε και με κοίταξε στα μάτια. Άκουσα τη Dinah να ξεφυσάει δυνατά και ακολούθησε τα κορίτσια που είχαν ήδη βγει, χτυπώντας την πόρτα δυνατά πίσω της. "Τι έγινε; Γιατί ήπιες τόσο;". "Δεν ξέρω. Ήθελα να πιω σήμερα". "Camila, κάποια στιγμή πρέπει να μου πεις τι γίνεται. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω αν δε μου πεις τα προβλ-", είπε αλλά σταμάτησε στη μέση όταν άρχισα να γελάω δυνατά χωρίς λόγο. Άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα η Μαριέτα με τον καφέ μου. "Πιες το αυτό και όταν ηρεμήσεις πες μου τι έχει γίνει", μου είπε και μου έδωσε τον καφέ και πήγε προς το μέρος της Μαριέτας. Της είπε κάτι στο αφτί και μετά από λίγο αυτή ξανά βγήκε έξω. Έφερα το ποτήρι με το καφέ υγρό στο στόμα μου και το δοκίμασα αλλά ήταν τρομερά πικρό. "Lauren, αυτό το πράγμα είναι χάλια", είπα και το άφησα στο πάτωμα. Επειδή όμως ήμουν ζαλισμένη, δεν κατάφερα να σηκωθώ και έπεσα ανάσκελα στο πάτωμα, δίπλα από τον καφέ.

Russian RouletteWhere stories live. Discover now