Russian Roulette

Chapter 17

Δεν ξέρω τι ώρα ήταν όταν χτύπησε το ξυπνητήρι. Εγώ απλώς το άκουσα μέσα στον ύπνο μου χωρίς να δώσω σημασία. Ένιωσα τη Lauren που σηκώθηκε από δίπλα μου και με φίλησε απαλά στο κεφάλι πριν βυθιστώ ξανά στον ύπνο μου. Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι ήταν τη μητέρα μου να μπαίνει στο δωμάτιο για να με ξυπνήσει. "Ελα ρε μαμά. Άσε με να κοιμηθώ", είπα και σκεπάστηκα με το πάπλωμα μέχρι πάνω από το κεφάλι μου. "Η Lauren έχει ήδη σηκωθεί και ετοιμάστηκε για τη βόλτα σας. Είσαι σίγουρη πως θες να κοιμηθείς;". Σηκώθηκα απότομα από το κρεβάτι και πήγα τρέχοντας στο μπάνιο. "Μπα. μου έφυγε η νύστα", είπα και μπήκα να κάνω ένα γρήγορο ντουζ. Μόλις τελειώσα, πήγα στο δωμάτιο μου και ετοιμάστηκα όσο πιο γρήγορα μπόρεσα. Κατέβηκα στην κουζίνα για να φάω πρωινό, υποθέτοντας ότι θα βρω και τη Lauren. Ωστόσο δεν ήταν εκεί. Έφαγα γρήγορα για να μην καθυστερήσω και ανέβηκα στον ξενώνα. Χτύπησα την πόρτα αλλά δεν μου απάντησε. Η μητέρα μου βγήκε από την κρεβατοκάμαρα που ήταν απέναντι από τον ξενώνα και μου είπε να πάω στο δωμάτιο της αδερφής μου. Άνοιξα την πόρτα σιγά και είδα την κοπέλα μου με την αδερφή μου να παίζουν στο πάτωμα με κούκλες. Ήταν τόσο γλυκιά εικόνα. Δεν με είχαν καταλάβεις επειδή είχαν αφοσιωθεί στο παιχνίδι. "Καλήμερα", είπα και τις κοίταξα. Η Sofi σηκώθηκε όρθια και έτρεξε προς το μέρος μου. Γονάτισα και την αγκάλιασα σφιχτά. Δεν ξέρω γιατί ήταν τόσο χαρούμενη αλλά μαρέσει να την βλέπω έτσι. Η Lauren σηκώθηκε από το πάτωμα και ήρθε δίπλα μου. Καθίσαμε λίγο ακόμη και μετά φύγαμε από το σπίτι.

"Λοιπόν, που θέλεις να πάμε;", ρώτησα και γύρισα και την κοίταξα για λίγο μέχρι που άρχισε να με ενοχλεί ο ήλιος και γύρισα το βλέμμα μου μπροστά. "Δεν ξέρω. Όπου θέλεις. Εσύ ξέρεις καλύτερα", είπε και με χάιδεψε στα μαλλιά μου απαλά για λίγο. Αποφασίσαμε να καθίσουμε σε μια καφετέρεια κοντά στην περιοχή που έμενα. Μιλήσαμε λίγο για το πως πηγαίνω με το φροντιστήριο και για το συγκρότημα. Είχαν αρχίσει σιγά σιγά να αναγνωρίζονται, ήταν καλοί και το περίμενα άλλωστε. Είναι πολύ ταλαντούχοι. Στη συνέχεια κάναμε μερικές βόλτες. Οι μέρες πέρασαν πολύ πιο γρήγορα από ότι ήθελα. Όσο καιρό και αν μέναμε μαζί, πάντα θα ήταν λίγο. Ποτέ δε νομίζω να μπορέσω να την χορτάσω.

Ήταν δέκα το βράδυ, 31 Δεκεμβρίου και το επόμενο πρωινό στις έντεκα ήταν η πτήση της για Θεσσαλονίκη. Ήμασταν ξαπλωμένες στο κρεβάτι μου αγκαλιά και χαζεύαμε στην τηλεόραση, δεν είχε κάτι ιδιαίτερο. "Camila! Εμείς φεύγουμε", άκουσα τη μητέρα μου να φωνάζει και την εξώπορτα να κλείνει. "Που πάνε;", με ρώτησε η κοπέλα μου και γύρισε και με κοίταξε. "Θα βγούνε για βράδυ με τους συνεργάτες του πατέρα μου. Πήραν και την αδερφή μου μαζί γιατί κι άλλοι έχουν παιδιά. Θα γυρίσουν μετά την αλλαγή του χρόνου", είπα κάπως αδιάφορα καθώς άρχισε στην τηλεόραση το "Μόνος στο σπίτι". Δεν μου απάντησε, γύρισε την προσοχή της στην οθόνη. Μετακινήθηκε λίγο ώστε να είναι στην αγκαλιά μου και με αγκάλιασε σφιχτά. Συνέχισα να βλέπω την ταινία χωρίς να παρατηρώ ιδιαίτερα την κοπέλα στην αγκαλιά μου μέχρι που την άκουσα να παίρνει μια βαθιά ανάσα. Γύρισα και την κοίταξα, τα μάτια της ήταν κόκκινα και βουρκωμένα. "Όχι, όχι, όχι, όχι! Σε παρακαλώ μωρό μου μην κλαις", είπα και μετακινήθηκα λίγο προς τα κάτω για να είμαι στο ίδιο ύψος με αυτήν. Προσπάθησε να ηρεμήσει και τα κατάφερε μετά από λίγο. Ανασηκώθηκε στο κρεβάτι και πήρε ένα χαρτομάντηλο από το κομοδίνο για να σκουπίσει τα δάκρυα της. "Τι έγινε. Τι έπαθες;", ρώτησα και σηκώθηκα και γω λίγο για να κάτσω δίπλα της. "Αύριο φεύγω", είπε ξερά και με κοίταξε. "Το ξέρω. Νομίζεις πως εγώ είμαι χαρούμενη με αυτό; Δεν μου αρέσει. Αλλά είπαμε θα κάνουμε υπομονή. Είναι μισός χρόνος σχεδόν, δεν είναι τόσο πολύ", είπα και την αγκάλιασα από τη μέση. Ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο της και αυτή το δικό της στο δικό μου. "Και αν δεν αντέξεις; Αν βρεις κάποιο άλλο άτομο;", είπε σιγανά, περιμένοντας να μην την ακούσω όμως το έκανα. Σήκωσα το κεφάλι μου και την έπιασα από το λαιμό. Το βλέμμα της ήταν χαμηλωμένο αλλά την ανάγκασα να με κοιτάξει. "Έχω εσένα και θα θελήσω κάτι άλλο; Δεν υπάρχει περίπτωση", της είπα και χαμογέλασα λίγο όπως κι αυτή.