Russian Roulette

Chapter 8

Όλες οι αναμνήσεις γέμισαν το μυαλό μου και χάθηκα στον δικό μου κόσμο. Η ίδια μου είχε πει πως πρέπει να βρω κάτι για να μπορώ να αφοσιωθώ σε αυτό, να με κρατήσει για να μην χάσω τον εαυτό μου. Αυτή χάθηκε στη μουσική. Δε λέω, πάντα η κιθάρα με χαλαρώνει. Νιώθω τελείως διαφορετικά όταν κάθομαι και παίζω. Σαν να γεννιέται ένα καινούργιο κομμάτι μέσα μου. Ωστόσο ξέρω ότι μόνο αυτό δεν με καλύπτει. Δεν είναι αρκετό. Και τώρα τα πάντα πάνω της είναι σαν ναρκωτικό που δεν μπορώ να σταματήσω. Νιώθω πως θέλω να είμαι συνέχεια κοντά της. Όταν δεν θα τη βλέπω για μέρες θα μου είναι δύσκολο να κρατηθώ. Ακόμη και όταν είναι η καθηγήτρια μου απλά, εγώ αισθάνομαι τα πόδια μου να τρέμουν και το στομάχι μου να σφίγγεται και έναν κόμπο στο λαιμό. Και όλα αυτά γίνονται χειρότερα όταν τα μάτια της καρφώνουν μέσα στην ψυχή μου κι εκεί τα χάνω τελείως. Ποτέ δεν μου έχει ξανασυμβεί αυτό. Ποτέ μου δεν είχα αναρωτηθεί για τη σεξουαλικότητα μου και τώρα είμαι εδώ και μπορώ να πω πως αισθάνομαι σαν να είμαι ερωτευμένη. Αυτό όμως δεν είναι δυνατό. Δεν γίνεται να μου αρέσει μια κοπέλα. Όχι ότι έχω κάποιο πρόβλημα, απλώς ποτέ δεν μπορούσα να με φανταστώ να προσέχω κοπέλες. Και όχι όποιες να 'ναι. Συγκεκριμένα μία με πράσινα μάτια. Και πως θα αντέξω; Πως θα αντέξω όταν είναι τόσο καλή μαζί μου και μου δίνει προσοχή; Απλά είναι ευγενική μαζί σου, μου λέει η φωνή μου στο μυαλό και προσπαθώ να μην την ακούσω. Το θέμα είναι ότι αυτό είναι το πιο πιθανό. Είναι απλά ευγενική. Μπορεί να είναι έτσι με όλους τους μαθητές της. Φυσικά και δεν έχεις ελπίδες Camila, είπα στον εαυτό μου και σηκώθηκα απότομα από το κρεβάτι.

Κοίταξα την ώρα και συνηδειτοποίησα ότι είχα σπαταλήσει μια ολόκληρη ώρα στις σκέψεις. Αποφάσισα να μπω για μπάνιο και να αρχίσω να ετοιμάζομαι όμως εκείνη τη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο μου. Πήγα προς το γραφείο και το πήρα στα χέρια μου. Ήταν ο Mark. Τι θέλει αφού είπε ότι δεν μπορεί να βγει μαζί μου σήμερα. "Ναι;", είπα όσο πιο απλά μπορούσα και άνοιξα την ντουλάπα μου να δω τι θα φορέσω. "Έλα μωρό μου. Να σου πω. Μίλησα με το Νίκο και μου είπε ότι θα πάτε στη νέα μπάντα έτσι;", με ρώτησε αλλά δεν του έδωσα και ιδιαίτερη σημασία. Κοίταξα προς τα παντελόνια μου και βρήκα το αγαπημένο μου στενό τζιν με σκισίματα και το έβαλα πάνω στο κρεβάτι. "Ναι, γιατί ρωτάς", του απάντησα και ξεκίνησα να ψάχνω στις μπλούζες μου. "Και εμείς εκεί θα πηγαίναμε σήμερα. Γι'αυτό σου είπα ότι δε γινόταν να βγούμε γιατί θα ήμουν με τα παιδιά. Αλλά αφού θα βγείτε και εσείς, θα είμαστε όλοι μια παρέα έτσι;". "Λογικά ναι. Δεν ξέρω τι έχει κανονίσει ο Νίκος με τη Dinah". " Εσείς θα πάτε κατά της δέκα και μου είπε. Εμείς θα έρθουμε λίγο πιο μετά. Ο Νίκος έχει κλείσει καλό τραπέζι σχετικά μπροστά. Οπότε μπείτε εσείς και όταν έρθουμε θα πάμε όλοι μαζί μπροστά". "Ναι ναι εντάξει, πρέπει να κλείσω γιατί ήμουν έτοιμη να μπω για μπάνιο. Τα λέμε πιο μετά", είπα και πήγα να το κλείσω όταν τον άκουσα να μου λέει ότι με αγαπάει. Για κάποιο λόγο ποτε δεν κατάφερα να του πω ότι τον αγαπώ ξεκάθαρα. Πάντα μου το έλεγε αυτός. Όμως τώρα αισθανόμουν τρομερές τύψεις με όλα αυτά που γίνονται με τη Lauren. Ίσως είναι απλά σκέψεις. Ίσως σήμερα που θα βγούμε να είμαστε καλά. Μπορεί απλά να μου είχε λείψει επειδή είχαμε να βρεθούμε κανονικά καιρό. "Και γω σαγαπώ", του απάντησα γρήγορα και έκλεισα το τηλέφωνο για να μην μου απαντήσει. Άφησα την ανάσα που κρατούσα χωρίς να το καταλάβω και πήρα τη μπλούζα που είχα αποφασίσει ότι θα φορέσω στα χέρια μου. Δεν ήταν κάποια ιδιαίτερη. Ήταν άσπρη με κάποια αστέρια πάνω και έπεφτε λίγο ο ώμος από δεξιά. Την άφησα και αυτή πάνω στο κρεβάτι και μπήκα γρήγορα στο μπάνιο.