Ξυπνησα στο κρεβάτι μου και μου ήρθαν στο μυαλό χτεσινοβραδινα γεγονότα...
Βρικόλακες?Υπαρχουν?Ο Αλεξ και ο Σπύρος είναι? Τι μαλακιες μου λένε? Πάω να ξεκαθαρησω την κατάσταση...
Βγαινω απο το δωμάτιο και κατεβαινω στην κουζίνα. Βλέπω το ρολόι στο τοιχο και λέει 9:30 ... Ποοο... Κοιμάμαι πολλές ώρες τώρα τελευταια... Τέλος πάντως...
Α: Καλημέρα αγάπη μου...( μου λέει και με φιλάει)
Σ: Οοοοοοοοο...
Α: Σκασε λίγο... Δεν μπορω να ακούω την γαιδουροφωναρα σου....ΕΛΕΟΣ ΠΡΩΙΝΙΑΤΙΚΑ..
Βάζω τα γέλια και τον αγκαλιαζω.
Μ: Καλημέρα και σε σένα..
Α: Θες καφέ?
Μ: Βάλε...
Μου έβαλε καφέ και καθησε και αυτός στο τραπέζι... Λοιπόν ή τώρα θα ρωτήσω ή δεν ρωταω καθόλου...
Μ: Αυτά που λεγατε χθες είναι αλήθεια?
Α: Ναιπ...
Σ: Απολύτως...
Μ: Μάλιστα... Μπορουμε να συνεχίσουμε την χθεσινή κουβέντα?
Σ: Αν δεν ξαναλυποθημησεις ...οκ
Μ: Όχι εντάξει., είμαι ψύχραιμη σήμερα...
Α: Ρωτά...
Μ: Γιατί αυτοι λέγανε για κάποιο κορίτσι? Ποια είναι? Εμένα γιατί με κρυψατε στο δωμάτιο?(είπα γρήγορα της ερωτήσεις και περίμενα τις απαντήσεις)
Σ: Τελειώσες?
Μ: Ναι.
Σ: Απαντά ρε που ήθελες να τις τα πεις ψύχραιμα...(λέει και σκουνταει τον Αλεξ)
Α: Λοιπον... πφφφφ... Αυτοι έψαχναν εσένα και κλείσαμε στο δωμάτιο για να μην σε βρουν...
Μ: Και γιατί με ψαχνανε?
Α: Είναι μεγάλη ιστορία...
Μ: Τοτε πες την...
Α: Οι ανώτεροι βρικόλακες ισχυρίζονται πως κάποιος λυκάνθρωπος έκλεψε το ξόρκι για τη δημιουργία του δακτυλιδιού που μας επιτρέπει να περπατάμε στον ήλιο. Όλοι οι βρικόλακες που δεν έχουν θα σκότωναν για να το αποκτήσουν. Αν βγούμε στον ήλιο χωρίς αυτό αρχίζει και μας καίει. Παθαινουμε εγκαύματα σε όλα τα απροστάτευτα σημεία του σωματος μας και εκεί που φορά με ρούχα απλως μας καίει υπερβολικά... Αν μείνουμε πανω απο πεντε λεπτα στον ήλιο πεθαίνουμε... Καιγομαστε τελείως... Τέλος πάντων... Ο λύκος αυτός το πήρε ώστε η δυναμη μας να μειωθεί... Εκείνοι έχουν το δικο τους ξόρκι δακτυλιδιού που μπλοκάρει την μεταμόρφωση τους... Προσπαθουσαν να τον εντοπίσουν και τον βρήκαν ή μάλλον την κόρη του. Δηλαδή εσένα...
Μ: Αποκλειετε... Ο μπαμπάς μου δεν είναι λύκος και δεν έχει κλέψει τίποτα απο κανέναν...
Α: Μαίρη είναι δύσκολο να το καταλάβεις το ξέρω αλλά ηρέμησε...
Μ: Εντάξει. Αν είναι αλήθεια αυτά που λες τοτε έχω μπλέξει πολύ άσχημα.
Α: Το ξέρω...
Μ: Εκείνος στο σπίτι μου γιατί με έψαχνε? Ήταν λύκος?
Α: Ναι... Και λογικά ήθελε να σε πάρει στην αγέλη του..
Σ: Μαίρη , θυμασε μήπως είχε αναφέρει κάτι στην μητέρα σου ή αν είχες δει κάτι περίεργο?
Μ: Ναι τα τελευταια 3 χρόνια δεν ήθελε να μπαίνω στο γραφείο του και το κλείδωνε επειδή χρησιμοποιούσα το laptop του.
Α: Τότε πρεπει να κάνουμε ενα ταξιδακι...
