Μαίρη
Παίζαμε αρκετή ωρα μαξιλαροπολεμο αλλά μετα εγώ και η Ζωή πέσαμε κάτω απο την κούραση. Φυσικά τα αγόρια επειδή είναι βρικόλακες δεν κουράστηκαν. Είχε παρα πολύ πλάκα. Μετα ο Σπύρος είπε να δουμε ενα θρίλερ. Φυσικά συμφωνησαμε όλοι γιατί εγώ και ή Ζωή ισως να είμαστε οι μεγαλύτερες φαν των ταινιών θρίλερ. Είδαμε την Annabell. Φυσικά τα πρωτα λεπτα της ταινίας ηταν τα πιο βαρετα. Αλλά μετα που εμφανίστηκε εκείνη ή ψυχοπαθής εγώ και η Ζωή αρχίσαμε να γελαμε. Τώρα τα αγόρια μας κοίταζαν σαν να είμαστε εξωγήινες.
Σ: Γιατί γελατε ρε?
Ζ: Τι γιατί... Δες την φάτσα της... χαχαχαχαχαχα.
Α: Μήπως σατανιστηκε?
Είπε απευθυνόμενος στον Σπύρο. Τώρα εγώ είχα βάλει τα γέλια δυνατά και κοντευα να πέσω απο τον καναπέ.
Α: Καλά το κλεινουμε γιατί θα μας παθαιτε τίποτα.
Ζ: Οκ πάω να ετοιμασω εγώ τίποτα για φαγητό.
Σ: Εμείς ρε πάμε μια βόλτα απο το νοσοκομείο?
Α: Πήγαινε εσύ και πάρε και για τους δυο μας.
Σ: Οκ.
Ο Αλεξ ήρθε και με πήρε αγκαλιά. Τον φιλησα πεταχτά. Μετα πήγα στην κουζίνα να βοηθήσω την Ζωή. Και φυσικά να την ανακρινω για χθες βράδυ.
Μ: Τι έγινε χθες?
Ζ: Με τον Ορέστη ή με τον Σπύρο?
Μ: Και με τους δυο.
Ζ: Καταρχήν πήγα στο σπίτι του Ορέστη και μου είπε να χωρίσουμε. Του έδωσα ενα χαστούκι και έφυγα. Μετα ήρθα σπίτι και ο Σπύρος ηταν στον καναπέ και μου είπε να κάτσω και να του πω τι έγινε. Μετα με έπιασαν τα κλάματα και κοιμηθηκαμε αγκαλιά.
Μ: Αυτό μονο?
Ζ: Όχι τι άλλο?
Μ: Μικρή μην μου λες ψεματα εμένα γιατί θα θυμωσω και μετα...
Άρχισα να την κυνηγάω σε όλη την κουζίνα για να την πιάσω και να την γαργαλησω. Τελικά όχι μονο δεν την επιασα αλλά τσακιστηκα κιόλας σε μια καρέκλα. Επεσα κάτω κια αρχισα να γελαω. Μετα απο λίγο ήρθε και ο Σπύρος με το αίμα. Έφαγαν και εκείνοι και καθισαμε να δουμε την Επελαση των Βίκινγκς. Δεν λέω καλη ταινιουλα. Εμένα με πήρε ο ύπνος μετα και συκωθηκα στις 6.
Ζ: Ξυπνά υπναρου.
Μ: Εντάξει όρθια είμαι.
Ζ: Παιδιά τι λέτε πάμε σε ενα μπαράκι που άνοιξε πριν μια βδομάδα?
Φυσικά όλοι συμφωνησαμε και εγώ και η Ζωή πήγαμε να ετοιμαστουμε. Θα πηγαίναμε στις 8:30 και τρεχαμε να προλάβουμε.
Τελικά αφού κάναμε μπάνιο, ντυθηκαμε ( με ρούχα της Ζωής βεβαια) και βαφτηκαμε , φύγαμε για το μπαράκι. Κατσαμε μέχρι τις 11:30 γιατί η Ζωή ψιλομεθυσε. Τέλος πάντων πήγαμε σπίτι, της άλλαξα ρούχα όπως και εγώ και ειμασταν έτοιμες για ύπνο γύρω στις 12 όταν ακούστηκε ή πόρτα απο κάτω.
