Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα. Ομγ, ο Πάνος. Άλλος μαλάκας από εδώ. Μα καλά, τι κάνει εδώ πέρα; Νόμιζα πως ήταν στο εξωτερικό. Και νόμιζα πως δεν θα τον ξαναέβλεπα. Αλλά πρώην είναι να μην σου τύχει γαμώτο.
"Άννα;"ρώτησε έκπληκτος.
"Τι..τι κάνεις εσύ εδώ;"είπα και έπαιρνα γρήγορες ανάσες.
"Για διακοπές, αλλά μάλλον βρήκα έναν λόγο για να μείνω."απάντησε.
Σήκωσα το φρύδι μου. "Ο λόγος;"ρώτησα.
"Εσύ."είπε και μου χάρισε ένα γοητευτικό χαμόγελο.
Ηλίθιο πλάσμα της κοινωνίας.
Στριφογύρισα τα μάτια μου και πήγα να απομακρυνθώ από κοντά του αλλά με άρπαξε από τον καρπό. "Που πας;"ρώτησε.
"Όπου γουστάρω."του επιτέθηκα και τράβηξα απότομα το χέρι μου από το κράτημά του. "Παρέα δεν έχεις;"ρώτησα καχύπτοτα.
"Έχω."απάντησε.
"Ωραία. Άδειασέ μου την γωνιά τώρα."είπα.
"Γιατί;"είπε και με πλησίασε αρκετά.
"Για να ρωτάς!"φώναξα. Έβαλα τα χέρια μου στο στήθος του και τον έσπρωξα με δύναμη.
Με κοίταξε πονηρά. "Πάντα ήσουν αγριόγατα."είπε και μου έκλεισε το μάτι.
Του έδωσα χαστούκι. "Άντε μου στο διάολο Πάνο."είπα και τον προσπέρασα.
Γαμώτο μου που στο διάολο είναι οι τουαλέτες; Έτσι και κάνει καμιά μαλακία ο Χρήστος, θα τρέχει και δεν θα βρίσκει να κρυφτεί.
Επιτέλους! Άνοιξα την πόρτα και τον είδα να πλένει τα χέρια του. Τον κοίταξα με μισό μάτι και με κοίταξε μέσα από τον καθρέφτη. "Δεν το ήξερες ότι αυτές είναι οι αντρικές;"ρώτησε ειρωνικά.
"Ναι, απλώς ανησύχησα γιατί άργησες."είπα ψέμματα.
Χαμογέλασε. "Και όχι επειδή νόμιζες πως πηδιόμουν με αυτήν ε;"είπε και γύρισε το σώμα του προς τα εμένα.
Ξεροκατάπια. "Όχι."απάντησα και κοίταξα τον τοίχο.
"Μάλιστα."είπε και σταύρωσε τα χέρια στο στήθος του. "Ποιος ήταν αυτός;"με ρώτησε ξαφνικά.
"Δεν σε καταλαβαίνω."απάντησα.
Ανασήκωσε το φρύδι του. "Με ποιον μιλούσες;"ρώτησε."Με κανέναν."είπα.
Με πλησίασε. "Πάλι μου λες ψέμματα."είπε και με στρίμωξε στον τοίχο.
Τον κοίταξα σαστισμένη. "Ζηλεύεις;"τον ρώτησα.
"Ναι, όπως κι εσύ."απάντησε και με φίλησε βίαια. "Πάμε γιατί μας βλέπω να την βγάζουμε εδώ."είπε μετά από λίγο και χαχάνισα.
(..)
"Και για πες κι άλλα."είπα γελώντας στη Βάλια που έλεγε μια ιστορία.
Δεν λες που δεν είμαι μεθυσμένη; Καλύτερα κιόλας.
"Αυτός είναι;"πέταξε ξαφνικά ο Χρήστος και μου τον έδειξε.
Σκατά.
"Ρε μωρό μου, άστον. Δεν έγινε κάτι."είπα
"Εε, μα όχι ρε μωρό μου. Κοίτα πως σε κοιτάει."είπε και έσφιξε τα χέρια του.
Και μετά έλεγε για εμένα.
Ξεφύσηξα. "Έλα τώρα βρε μωρό μου. Εγώ μόνο εσένα θέλω."είπα.
Με κοίταξε. Ήπιε μια γουλιά από το ποτό του και συνέχισε να κοιτάει τον Πάνο. Την γκαντεμιά μου μέσα δηλαδή.
"Τι έγινε ρε;"ρώτησε η Βάλια που άκουσε την συζήτησή μας.
Της έδειξα,διακριτικά πάντα,με το δάχτυλό μου το τραπέζι του και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια. "Ακριβώς!"της ψιθύρισα.
"Τι θα κάνεις ρε;"με ρώτησε.
"Τίποτα. Δεν πρόκειται να προκαλέσω, είπαμε δεν είμαι και χαζή. Ελπίζω όμως αυτός να μην μπλεχτεί πουθενά."είπα και κοίταξα τον Χρήστο.
"Πάω λίγο στο μπαρ."είπα και σηκώθηκα.
Προχώρησα προς τα εκεί και έδωσα την παραγγελία μου και περίμενα. "Δηλαδή αυτός είναι;"ρώτησε και έκλεισα τα μάτια μου και πήρα μια βαθιά ανάσα.
"Τι εννοείς;"ρώτησα.
"Αυτός ο μαλάκας που σε έχει."απάντησε.
Τον αγριοκοίταξα. "Θέματακι;"είπα.
"Ηρέμησε αγριόγατα."είπε.
"Βρε άιντε και γαμήσου."είπα.
Πήρα το ποτό μου και πήγα προς το τραπέζι μας.
(..)
"Ρε παιδιά, δεν φεύγουμε; Κουράστικα."είπε η Βάλια.
Τι; Κουρασμένη το λέμε τώρα;
"Ναι παιδιά και εγώ βαρέθηκα."είπε ο Γιώργος.
Να κατά φωνή και ο άλλος.
"Τι έγινε ρε παιδιά; Δεν κρατιέστε;"ρώτησε ο Χρήστος και γέλασα.
Πληρώσαμε και φύγαμε από εκεί. "Εγώ θα κοιμηθώ σπίτι του απόψε."είπε η Βάλια καθώς προχωρούσαμε προς τα αυτοκίνητα.
"Μάλιστα. Εγώ λέω να μείνω μαζί σου."απευθύνθηκα στο Χρήστο.
"Ότι θες."είπε και με φίλησε στο μάγουλο.
"Ναι, γιατί σιγά μην ακούω αυτούς όλο το βράδυ."του ψιθύρισα και με κοίταξε με ένα χαμόγελο προσπαθώντας να μην ξεσπάσει σε γέλια.
"Λοιπόν πάμε;"τους ρώτησα με ένα χαμόγελο και αγκάλιασα τον Χρήστο.
-----
Ορίστε. Δεν ήταν ο Αχιλλέας:3 αν ήταν αυτός δεν θα σας έκανα την ερώτηση. .-.Είπαμε χαζή, αλλά μέχρι και ένα όριο.:'(
Αυτάαα. Αντίιιο✔✌
#ντονατσάκια∞ #λοββ♥
-Ροδ:3'
ESTÁS LEYENDO
Χαμογέλα μου.
Novela JuvenilΤαχύτητα, μουσική και χαμόγελα. Αληθινά ή ψεύτικα; Κανένας δεν γνωρίζει. ΕΞΩΦΥΛΛΟ: @EiriniDi Copyright Autumn 2015 ♡