Χαμογέλα μου.

Παρτ 12: Φοβάμαι

(#ντέρτυ. Να το κάνει ο Θεός.)

"Μωρό μου, ηρέμησε."είπα χαχανίζοντας.

Τι κάνουμε; Μπήκαμε στο σπίτι, και ξαφνικά με κόλλησε στην πόρτα. Ορεξούλες έχει απόψε.

"Δεν μπορώ να κρατηθώ ρε αγάπη μου."είπε καθώς μου άφηνε δαγκωματιές στον λαιμό.

Αναστέναξα και τα δάχτυλά μου πέρασαν μέσα από τα πυκνά καστανά μαλλιά του. Μου έβγαλε το μπουφάν και στη συνέχεια μου ξεκούμπωσε το παντελόνι και το έβγαλε. Είχα μείνει μόνο με την μπλούζα και το εσώρουχό μου.

Οι γλώσσες μας έπαιζαν στο δικό τους ρυθμό. "Χρήστο.."ψέλλισα και με σήκωσε. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω του και τα χέρια του στην μέση μου.

Χωρίς να το καταλάβω, ήμασταν στο δωμάτιό του απάνω στο κρεβάτι. Τα χέρια του χάιδευαν τα πόδια μου με αποτέλεσμα να καίγομαι. Θεέ μου. Μου έβγαλε την μπλούζα και άρχισε να φιλάει τον λαιμό μου ξανά. Τα δάχτυλα του τρύπωσαν πίσω στην πλάτη μου και ανασηκώθηκα λίγο για να τον βοηθήσω. Αφού έβγαλε στο σουτιέν μου, άρχισε να φιλάει και να δαγκώνει το στήθος μου. Θεέ μου. Η καυτή του ανάσα, έπεφτε απάνω στην κοιλιά μου καθώς περνούσε από πάνω ξυστά κάνοντάς με να ανατριχιάσω. Έβγαλε το εσώρουχό μου και έκλεισα τα μάτια μου. Ένιωσα τα χείλη του πάνω στο ευαίσθητο σημείο μου και το κεφάλι μου πήγε προς τα πίσω. Το στόμα μου ανοιχτό για να περνώ βαθιές ανάσες καθώς ένιωθα την γλώσσα του να εισχωρεί μέσα μου. Άρχισα να βογκάω και να 'τσαλακώνω' μέσα στα χέρια μου το σεντόνι.Ξαφνικά σταμάτησε και ήρθε κοντά στο πρόσωπό μου και μου χαμογέλασε. Με φίλησε απαλά στα χείλη.

Τον αναποδογύρισα ώστε να είμαι εγώ από πάνω του. Του έβγαλα κατευθείαν την μπλούζα και άρχισα να τον φιλάω σχεδόν παντού. Του έβγαλα μετά από λίγο το παντελόνι του και έμεινε με το μποξεράκι. Η στύση του ήταν εμφανής και του χαμογέλασα αμήχανα. Ανασηκώθηκε λίγο και με έπιασε από την μέση. Με κόλλησε απάνω του και άρχισε να με φιλάει παθιασμένα ενώ κουνιόμουν όσο μπορούσα απάνω του.

Βρέθηκα πάλι από κάτω του και εκείνος έβγαλε το μποξεράκι του. Έπιασε με τα χέρια του το κεφάλι μου. "Άννα μου, μωρό μου."είπε και μπήκε απότομα μέσα σου.Άρχισε να κουνιέται και το ευχαριστιόμουν.

Μόλις τελειώσαμε και οι δύο μαζί ξαπλώσαμε αγκαλιά. Τον κοίταξα. "Μωρό μου;"ρώτησα.

"Ναι;"απάντησε.

"Φοβάμαι."ψέλλισα.

"Τι;"είπε.

"Τα πάντα."απάντησα.

"Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς ή να φοβάσαι για τίποτα. Εντάξει;"είπε και δεν μίλησα. "Έλα κοιμήσου τώρα."είπε και με φίλησε στα μαλλιά.

Χώθηκα καλύτερα στην αγκαλιά του και έκλεισα τα μάτια μου.

----
Γιοοο:3 ναι αυτό ήταν μικρό, αλλά δεν ήξερα τι να γράψω:'(

Τέσπα. Πως σας φάνηκε?^^
Υ.Γ. ΠΑΛΙ 3 ΑΝΕΒΑΖΩ ΠΑΡΤ:'(

Μπάγιαα.✔✌
#ντονατσάκια∞ #λοββ♥
-Ροδ:3'