Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
[SEE THE PICTURE/GIF ABOVE ^_^]
Chapter 22
Chanyeol's POV
"Sehun, ingat ah?" Paalam ni seph kay sehun, aalis kasi sya ngayon at baka mga ilang araw pa syang mawawala. Nakakalungkot naman.
Ang sabi nya, nasa kanila daw ang mama nila ngayon para sunduin yung mga kapatid nya pati sya, pero kahapon nya pa pinagduduldulan samin na hindi nya gagawin yon. Ilang beses na nga syang pinilit nung patricia kaso hindi parin nagpapadala.
Kung ako naman kasi ang tatanungin, hindi ko naman basta-basta iiwan ang papa ko ng ganun lang, diba?
"Sehun, mag-ingatkasamgakatabimosa bus, ha, bakakasiupoka ng upoyunpalaisnatsyernapalakatabimo, at tsaka, relax kalangkapagnagkaharapnakayo ng mama mo, bakasasobranginismo e maghandusaykanalangbiglasasahig." Paalala ni mama suho. Tumango naman ako at nag-peace sa kanya.
"I-check mopamasahemo at kung maaari, umiwikaagad." Sabi ko. Mamimiss ko rin naman sya kahit may pagkapasaway sya no, hindi gaya ko, mabait kasi ako at behave na tao. Hihi.
"Oona." Tinatamad nyang sagot.
"SESE!" Lumapit sakanya si kuya luhan at inalog-alog sya sa balikat, "Mamimisskitawaaaa!" Oh diba? Pati si luhan, mamimiss sya.
"Kuya lulu, tamananga, uuwinamansya no." Pigil ni seph sakanya.
"Pero, perosese, alagaanmosarili ko ah? *hik* Maglagayka ng pulbosalikodmopalagi, maligokasatamangoras, kumainkasatamangoras, magsiyestaka kung maaari. Wag mopababayaanangsarilimo ah." Paalala ni luhan habang naluluha. Waaa naiiyak narin ata ako.