[NOTE: HI!! THIS CHAPPY IS DEDICATED TO maylaguerta214. Hi baby alam kong atat ka na sa UD hahaha! Kaso mukhang walang kwentang UD lang to hahaha. And... guyseu! Sabi nga pala sakin nila Seph batiin nyo daw sila ng Merry Christmas and Happy New Year daw poooo. Hehehehe. Byeeeeeeee~]
Chapter 48
Seph's POV
Pagkatapos namin don sa tabi ng dagat eh nagpasya na rin kaming umuwi sa room namin. Naglalakad na kami ngayon, hating gabi na rin kaya inaantok na kami. Haay. Ang lamig lamig dito, palibhasa sa dagat kasi nanggagaling yung hangin.
Pagka-ihip ng malakas na hangin eh napayakap ako sa sarili ko kasabay non yung pahsinghot ko. Ay sheyt.
Napatingin sakin si Kai na kasalukuyang naglalakad katabi ko. "Anong nangyayari sayo?" Tanong nito.
Umiling-iling ako. "Wala. Ano ba meron sakin?" Kunwaring inosente kong tanong. Kahit alam ko naman sa sarili kong meron talaga. Pwe.
"Umiiyak ka ba?" Pagkasabi na pagkasabi ni Kai non napahinto yung lahat sa paglalakad tapos agad na lumingon samin ni Kai. Kahit ata dim lang yung ilaw dito eh kita ko yung paglaki at pagkunot ng mga mata nila.
Lumapit sakin si Mama Kyung tapos agad na kinapa yung pisngi ko kung basa ba. Fak. Buti nalang napigilan ko agad luha ko. Eww. Drama ni Seph. -,-
"Umiiyak ka?" Mama Kyung
Umiling agad ako. Yung mabilis. "Di ah! B-bat naman ako iiyak?" Deny ko agad. Aish.
"May luha ba Mama Kyung?" Kuya Luhan. Umilig si Mama Kyung tapos gumilid nalang siya sa tabi ko.
"Wala naman pala. Ibig sabihin hindi siya umiiyak. Basic." Chen
"Bakit? Pwede namang umiiyak ng walang luha ah?" Xiumin
"We?" Lay
"Oo pwede yon. Yung ibang artista nga kapag umiiyak sa teleserye napaka trying hard. Nakakapang-init lang ng ulo." Sehun
"Saang ulo? Baba o taas?" Pagaasar ni Chen.
"What the...?" Dada Kris
"Chen, yang bunganga mo nga." Mama Suho