TADHANA (COMPLETED)

CHAPTER 12

CHAPTER 12 - because you make me happy.

Nakatanaw ako ngayon sa malawak na kakahuyan at karagatan. Actually I'm at the rooftop, dito daw ang hangouts nila pag gumagabi na at di nila feel doon sa tabing dagat. Nag iisa ako ngayong umuupo malapit sa railings. Si Azul, Helena, Cardo at Joseph busy sa hinahandang hapunan, dito rin sa rooftop lang. Mag iihaw daw sila. They just let me have my peace. Pero nakikita ko minsan si Azul na tumitingin sa gawi ko. Di naman ako tatalon dito! Kung makatingin kasi!

Roger and Carl are assigned to the security room. Nalaman ko din na marami palang tauhan itong si Azul, just the four boys and Helena are staying in this house. Di naman nila sinasabi, pero parang barkada na ang turingan nila ni Azul.

Nagpapasalamat talaga ako kay Azul at dinala niya ako dito. This is the perfect place for me. Hindi ko na inform ang mag jowa na nasa isla ako, I think they are looking for me now, pero di naman siguro sila pupunta ng presinto, sa makalawa na naman ang uwi namin ni Azul, it's a sudden vacation trip lang daw ito.

Nabaling ang tingin ko sa apat na busy pa rin sa ginagawa, napangiti na lamang ako. I didn't know I'll found a new friends sa katauhan ng mga kaibigan ni Azul. Tumingin ulit ako sa kabundukan at karagatan. I'm amazed how God created these beautiful, wonderful things.

Nagulat ako ng may humawak sa kamay ko.

"A Penny for your thoughts?" si Azul pala, umupo ito sa upuang kaharap ko at hawak pa rin ang aking kamay.

"Wala, humahanga lang ako sa gawa ng butihing Maykapal."

He chuckled "You're like Helena, when you talk like that." Tumawa ulit ito.

Nginitian ko lang din, napansin ko rin ang fondness nito kay Helena. "Why are you here? Tapos na ba pag iihaw ninyo at kainan na!?" birong sabi ko.

"No, not yet. I just can't let a beautiful lady sitting here alone."

"Bakit? Di naman ako tatalon ah!" sabay tawa ko.

"No! Don't even think about that." Pa iling iling pa ito. I just laugh. Takot ko rin noh!

"Go back there, I want to be alone." Sabi ko pagkakuwan.

"You don't want me here?" tinitigan ako nito ng malalim, tumibok naman ang puso ko ng napakabilis! Hinawakan ko ang kaliwang dibdib ko, baka sakaling huminto ito!

"If you want to stay, you're free to stay. Sayo din naman itong inuupuan ko." umiwas ako ng tingin. Bakit kasi pag tinititigan niya ako ng ganyan, naging alipin ako?!

Mas humigpit ang pagkakahawak nito sa kamay ko. "You can talk to me. You can tell me everything, if you want sweethearts." malumanay nitong wika.

Tinignan ko ito, "I don't know where to start." Iniwas ko ulit ang tingin ko sa kanya.

"Start about your father." He moved his chair closer to mine. Napasinghap ako.

"Bakit ang lapit mo sakin?!" pinanlakihan ko ito ng mata. Makakapag share pa ba ako sa lagay na ito? Nagkakabangga na ang dulo ng mga tuhod namin! At dumukwang pa ito!

"I just want to." Seryoso ito. huminga nalang ako ng malalim.

I told Azul about what happened; I share all to him from the time I left the Aguinaldo mansion until the incident in the restaurant. I can have an award for not crying while telling about what happened.

"So, you think your family betrayed you." It's not a question it's understatement.

"What do you think? Ano ang gusto mong isipin ko? sa panahon na yun nalaman nila na buntis ang kapatid ko at ang naka buntis ay ang boyfriend ko! pinili nilang umalis ako sa bahay!" I palmed my face. He wouldn't understand. Siguro sa kanya it's only a petty things. Pero ang sakit-sakit sakin.