Once a Princess (On Going)

CHAPTER 3

Lexis's POV

It was already morning, I took a peek on the balcony and smell some fresh air. Then suddenly bumukas yung pinto ko,

"Lexis. Maligo kna, mag-eenroll ka pa" sabi ni daddy.

"Sige"

kinuha ko na yung towel ko at pumunta ng banyo, pagkatapos ay inayos ko na ang sarili ko. Agad naman akong bumaba sa kitchen, Fimizuki University ang papasukan ko and I'm not really excited about it.

"So, ipagpapatuloy mo ba yung Architectural mo?" Tanong ni daddy.

"Well, yeah?"

Tapos na ako kumain pero si daddy hindi pa, kaya lumabas na lang muna ako ng bahay. Masyado pang maaga kaya siguro wala pa masyadong tao sa kalye, maya maya ay lumabas na si daddy. Sumakay na kami ng kotse at umalis na,

"Lex, kung kailangan mo nang uwuwi, tawagan mo lang si kuya mar. Sasamahan muna kita" bilin sakin ni daddy.

Nakarating na kami, malaki rin pala tong campus na papasukan ko. Architect ang kursong kinuha ko at 2nd year college na ako, kakasimula pa lang naman ng sem kaya di pa ako huli.

"Lex una na ako, sabay kna ba sakin?" Aya ni dad.

"Di na, sige na dad baka mahuli ka sa trabaho" sabi ko.

Sinadya ko talaga magpaiwan par malibot ko yung campus, pumunta ako sa magiging room ko nandun yung mga kaklase ko at nagtuturo na rin yung prof. I saw this lady, that red lips and rosy cheeks that makes me stare at her. Napansin nya ata ako at nagtaas siya ng kamay, lumabas yung prof nila

"May I help you sir?" Tanong niya.

"No, I'm sorry"

at umalis na ako. Tinawagan ko na si kuya mar para magpasundo,

"Diretcho uwi na po ba tayo?" Tanong nya.

"Hindi, pupunta tayo sa puntod ni mommy"

medyo malayo layo pa yung puntod ni mommy kaya nagphone na lang muna ako.
Minutes past, nakarating na kami. Agad akong tumakbo papunta sa puntod niya,

" Hi mom, sorry kung ngayon na lang ulit ako nakadalaw. Kasi nung nawala ka, kinuha ako ni daddy kila lolo at dinala sa America. Nakakainis nga mommy eh, ni-hindi ka man lang nya kayang dalawin dito. Sana ksi di nlng ikaw yung nawala eh, sana si daddy nlng dahil simula nung wala ka hindi ko naramdaman na sinuportahan niya ako"

Hinayaan ko lang pumatak yung mga luha ko, hindi ako umalis dun sa tabi nang puntod ni mommy. Hanggang sa may lumapit sakin, siya yung babaeng natitigan ko sa campus.

"Hey, okay ka lang?" Tanong nya.

"Yes, I'm fine" sagot ko.

Umalis na ako agad dahil nahiya ako, sa sobrang daming tao na pwedeng makakita sakin siya pa. Sumakay na ako sa kotse at umuwi na. Pagkadating ko agad akong tumakbo sa kwarto ko, may mga bagong biling notebook na nakapatong sa kama ko. Inayos ko na agad yung mga gagamitin ko para sa pagpasok ko kinabukasan, tumugtog ako nang gitara pagkatapos, nang biglang bumukas ang pintuan ko.

"Lexis, kumain kna. Wag mo nang hintayin ang daddy mo" aya ni manang.

"Opo, susunod nlng ako" sagot ko.

Agad akong tumakbo sa kitchen para kumain. Oh, how I wish na sana nandito si mommy. Nakakaasar kasi e, lagi na lang wala si daddy. Inaya ko na lang kumain sila manang dahil ako lang mag-isa ang kakain.

"Handa ka na ba pumasok para bukas?" Tanong ni manang.

"Yes. I'm excited to see her and I wanna meet her so bad an-" natauhan ako bigla sa mga sinasabi ko. I'm not really like this, di ako sanay na nagsshare nang feelings ko.

"Umm. Tama ba yang narinig ko? Ikaw ah" pang aasar ni manang.

Inubos ko na agad yung pagkain ko at unakyat uli ako sa kwarto ko. Nagring yung phone ko

"Hello?" I asked.

"Sup bro? How's the Philippines? Oo nga pala, pupunta ako diyan. Sabi ni daddy dyan daw muna ako ttira sa bahay nyo and luckily parehas tayo nang school" sabi ni Gleamin.

"That's cool bro. I'm excited to see you. But look I gotta go" I replied.

"Sure. See you in a bit"

I'm really excited to see Gleamin ksi para ko na siyang kapatid, and besides di na ako mahihirapan makipag kaibigan sa school. Well, excited na rin ako ma-meet si Ms. Redlips.